به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، انجمن های اسلامی تعدادی از دانشکده های دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران در محکومیت اصلاحات اخیر آیین نامه انضباطی دانشجویان بیانیه ای صادر کرد.
در ابتدای این بیانیه آمده است: چهار دهه از انقلابی میگذرد که انقلابیونش "استقلال" و "آزادی" را پیش از "جمهوری اسلامی" فریاد میزدند. بخش بزرگی از آن انقلابیون را دانشجویان شکل میدادند. مبرهن است که شعارها جمعی سر داده میشدند و مقاصدی جمعی و کلان هم در نظر داشتند، اما جمعیتی که آنان میدیدند در قامت واحدی یکتا و عظیم تجسم میافت: هریک از آنان خود را در طول آن واحد فرض میکرد و استقلال و آزادی "ملی" را استقلال و آزادی خود میدید...
در بخشی از این بیانیه آمده است: آنچه در سالهای بعدی و دوره های پسینی دیده شد، تفسیری متفاوت بود از شعارها: تفسیر خشک و غیرمدرن و یا حتی گاها مترقی پسوند "اسلامی" عملا به ابزاری برای غلبه بر سایر بخش ها بدل شد و استقلال و آزادی فردی درتضاد با استقلال و آزادی و جمهوری ملی تلقی گردید. باز هم واضح بود که این تفسیر بیش از هر قشری دامن همان شعاردهندگان اصلی، یعنی دانشجویان و جوانان را میگرفت: به این ترتیب بود که تفسیر فوق و اجرایی شدن نامنعطف آن به ضدارزش بدل شد، بسیاری از سنت های اصیل مذهبی و ملی رنگ باختند و به تدریج بسیاری از شور و هیجانات و آرمان های تاریخی نهاد دانشگاه محو شدند و در گذر سالها گم.
جمعی از دفاتر انجمن اسلامی دانشگاه تهران تاکید کردند: حال آنچه در این روزها از دانشگاه میبینیم، محصول همین روند است. حال و روز فعالیت های دانشجویی خوب نیست، اوضاع پژوهشی و علمی هم، دانشگاه دیگر "دیده بان" و "موذن جامعه" نیست، مدتهاست که خود "به خواب رفته". در این شرایط است که روزهای خاکستری دانشگاه در فضای مجازی رنگ و لعاب و زرق و برق میگیرند: زرق و برقی که در بسیاری مواقع چشم ها را میزنند و باز از ایشان گریزی نیست، چراکه هرنوع تقابل مستقیم تنها باعث چرخیدن هر چه شدیدتر در بر پاشنه ی قبلی خواهد بود.
این بیانیه در ادامه اضافه کرده است: اصلاح آیین نامه ی انضباطی دانشجویان درخصوص فضای مجازی را باید در چنین زمینه ای خواند و فهمید. این اصلاح آیین نامه تنها به معنای شکستن آینه است، حال آنکه چهره پرآبله و جذامی جامعه به صورت عام و دانشگاه به صورت خاص کریه‌تر از آن است که با شکستن آینه محجوب بماند، این چهره در عمق یکایک مردمک هایمان دیده میشود.
در بخش دیگری از این بیاینه آورده شده است: واقعیت این است که "دست های پنهانی که میخواهند دانشگاه و دانشجو غیرسیاسی شود" مدتهاست کار خود را کرده اند، اوضاع دشوار معیشتی و آینده‌های مبهم کاری، مدتهاست که توانی برای دانشجویان باقی نگذاشته، همایش های اپلای کردن از زمین و آسمان میبارند چراکه دیگر بسیاری این زمین خشک را مناسب زیستن نمیدانند و چشم‌هایشان را به سوی آسمان می دوزند، بلکه بارانی جاری شود و آن‌ها را به همراه خود به زمینی دیگر برد.
در بخشی دیگر از این بیانیه خاطر نشان شده است : دیگر همگی چه دانشجو و چه استاد و چه سایر متولیان نهاد دانشگاه به سیرک کنکور، بازار فروش پایان نامه، تقلب های علمی، مقاله های حجیم و توخالی، جذب‌های رانتی و نفوذهای غیرقانونی از طرفی و ستاره‌دارشدن‌ها و بازداشت‌ها و محرومیت‌های تحصیلی از سوی دیگر عادت کرده‌ایم. همگی کم یا بیش در این وضعیت مقصریم، در بهترین حالت گناهکارانی هستیم که بر گناهکاری خود آگاهیم.
این بیانیه در پایان تصریح می کند : حال آنان که خود از مسببین اصلی وضعیت امروزند باز هم تصمیم گرفته اند که با بدعتی شگفت این چرخه زیانبار و مخرب را باز هم به گردش درآورند و حتی توسعه دهند. فاجعه‌ی عملی شدن این ایده از هم اکنون پیش چشم ماست: گشوده شدن باب برخوردهای سلیقه‌ای به دلیل مشخص نبودن استانداردها، تشدید فضای یاس و سرخوردگی فعلی و در یک کلام تحلیل انرژی و فضایی که میتوانست برای اصلاح رویه ها و تغییر وضع موجود حرکت کند. حرکت به سوی آرمان ها و ایده هایی که روزگاری از وجب به وجب دانشگاه ها به گوش می‌رسیدند.
انتهای پیام/
