به گزارش گروه دانشگاه ایسکانیوز به نقل از فرهیختگان، سال گذشته هنگامی که طبق اولین داده‌های مربوط به شکاف جنسیتی رسمی مشخص شد زنان در دانشگاه‌های انگلستان در میانگین دستمزد ساعتی به‌طور متوسط 15.9 درصد کمتر از همکاران مرد دریافتی دارند، ‌مدیران دانشگاه‌ها مجبور شدند تغییراتی در این پرداختی‌ها لحاظ کنند. با وجود این، یک سال پس از آن، تجزیه و تحلیلی که توسط پایگاه تایمز انجام شده نشان می‌دهد این رقم‌ها کمی تغییر کرده و اکنون در عدد 15.1 درصد ثابت شده است. از سوی دیگر میانگین شکاف در حقوق و مزایای کارکنان دانشگاه‌ها در سال 2018، 14.8 درصد بوده که از 14 درصد سال گذشته، هشت‌دهم درصد افزایش یافته است.
بر این اساس از 228 موسسه آموزش عالی که داده‌های خود را برای سال 2018 منتشر کرده‌اند، در 46 موسسه این شکاف حقوقی بیشتر هم شده است. در سال 2018 این شکاف حقوقی ناشی از تبعیض جنسیتی در دانشگاه هنر بورنموث، 4.7 درصد رشد کرده و از 10.3 به 15 درصد افزایش یافته است. در دانشگاه اسقف گراستوست این شکاف 4.1 درصد افزایش یافت و در هر دو دانشگاه سلطنتی کشاورزی رویال و Surrey میزان شکاف جنسیتی خود را 2.9 درصد افزایش دادند. این گزارش نشان می‌دهد با اینکه 192 دانشگاه موفق به کاهش میانگین پرداختی متفاوت در حقوق مردان و زنان شده‌اند، اما با این حال هر موسسه همچنان شکاف پرداخت جنسیتی را به نفع مردان گزارش کرده است. این موسسات آموزش‌عالی در یک سال گذشته تلاش کردند این اندازه این شکاف را کاهش دهند، با این حال تفاوت صورت‌گرفته چیزی حدود یک‌دهم درصد بوده است.
بهترین عملکرد را دانشگاه فالموت داشته است که در گزارش ارسال‌شده با متوسط فاصله 14.3 درصد، یعنی 8.2 درصد کمتر از سال قبل این فاصله را کاهش داده، اما هیچ دانشگاهی این میزان را به صفر نرسانده است. دانشگاهی که کمترین فاصله شکاف درآمدی را دارد، ‌دانشگاه ورچستر است و کمترین میانگین شکاف درآمدی از 3.2 درصد به 2.1 درصد در سال جاری کاهش یافته است. در انتهای این لیست موسسه کسب‌وکار لندن قرار دارد که هنوز بزرگ‌ترین شکاف را دارد. رقم این شکاف 44.8 درصد است، هرچند بهبودی اندکی در رقم 45 درصدی سال گذشته این موسسه ایجاد شده است. دانشگاه‌های لوهوربورو و لنکستر، دانشگاه وارویک و کالج دامپزشکی سلطنتی نیز همچنان تا حداقل 25 درصد بیشتر از سطح متوسط به کارمندان مرد خود می‌پردازند. اینها در حالی است که براساس اظهارات یک مقام مسئول در اتحادیه کالج‌ها و دانشگاه‌های انگلستان، آمارهای گزارش‌شده فقط بخشی از این داستان را بیان می‌کند.
او می‌گوید این گزارش از شکاف‌های درآمدی میان زنان و مردان به‌تنهایی کافی نیست و وقتی دانشگاه‌ها برنامه‌های عملیاتی را که مشخص می‌کنند چگونه و چه زمانی آنها شکاف را کاهش خواهند داد، اعلام می‌کنند، آرامش‌بخش نیست، چرا که سرعت تغییرات تدریجی و کند است. او به تایمز گفته است: «سال‌هاست که شعارهای روشنفکرانه در مورد آموزش‌عالی در مورد مساله پرداخت غیرمنصفانه برای زنان شنیده‌ایم، آنچه ما واقعا نیاز داریم، تعهدات واضح است که چگونه و چه زمانی موسسات آموزشی این شکاف را کاهش می‌دهند.»