به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، در پی برگزاری جلسات و گفتوگوهای راهبردی و روشنگرانه رهبر فرزانه انقلاب اسلامی با استادان و دانشجویان دانشگاهها، بسیج اساتید کشور با انتشار تحلیلی راهبردی ضمن معرفی صفآرایی مختصات دو دستگاه و پارادایم فکری؛ «فقاهتِ حکیمانه» و «روشنفکری- تکنوکراسی لیبرال»، مهمترین دغدغههای جنبش استادی کشور را برای دستیابی به دانشگاه اجتماعی و تمدنگرا در معماری ایران فردا را مورد ارزیابی قرار داد.
در بخشی از این بیانیه تحلیلی آمده است: تقریر محلّ نزاع علم و شبه علم در یکصد سال اخیر ایران و جابهجایی دو پارادایم از چنان اهمیتی برخوردار است که بدون توجه به آن، جنبش استادی-تحوّلی علم عقیم خواهد ماند؛ از این رو بازسازی صحنه سده اخیر علم بومی و غیربومی را با نقبی به سالهای نخستین دهه هفتاد بحث آغاز میکنیم: زیست بوم علوم انسانی دانشگاه تهران را در سالهای 70-71 به عنوان طرحی نمادین از فضای گفتمانی زمانه در نظر بگیرید؛ جنبشی دانشجویی- بسیجی در وسط یک مبارزه تمام عیار بود؛ آنها پیشتر کارآمدی و پیشتازی دین و فقاهت و ولایت فقیه را در دفاع مقدس به چشم دیده بودند، اما خیلی زود با زنجیرهای از اخبار و جلسات حلقههای شبه روشنفکری تهران و زنجیرهای از نشریات مربوط به مباحث توسعه و سیاست و برخی از اساتید مدعی این حلقهها مواجهه یافتند.
در ادامه این بیاینه تحلیلی آورده شده است: ابطال منطق تضاد دین و سیاستگذاری عمومی؛ پایان دادن به دعوا و تضاد ساختگی «دین» و «خطمشیگذاری» و «سیاستگذاری عمومی» از دیگر پیامدهای عینی منبعث از تمهیدات دستگاه فکری فقاهتِ حکیمانه برای تولید وضعیت تحوّلی در جنبشِ استادیِ ایرانِ کنونی است؛ گفته میشد: اداره عمومی و حکمرانی با دین سازگاری ندارد! امّا امروز آن دستگاه فکری که از موضع دینی و با تکیه بر فقاهت حکیمانه به تولید اسناد و نقشههای بالادستی پیشرفت اصرار میورزد همانا فقاهت حکیمانه است؛ تلاش در تدوین الگوی پیشرفت اسلامی- ایرانی، تنظیم سند چشمانداز پیشرفت، تولید سیاستهای کلی در حوزههای مختلف، تدوین نقشه جامع علم و فناوری، سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، سیاستهای دفاعی و زیست محیطی و... از جمله این خطمشیگذاریهاست. جریان شبه علمیِ روشنفکری لیبرال در برابر این وضعیت آنقدر منفعل شده که تکاپوهای دستگاه فکری فقاهت حکیمانه را حرکت در مسیر عرفی گرایی و سکولارشدگی ارزیابی مینماید غافل از اینکه این تکاپوهای فکری جزوی روشمند از جریان تفکر اجتهادی اصولی در این روششناسی است.
اساتید بسیجی کشور در این بیاینه ابراز کردند: خاتمه دادن به ادعای جمع ناشدگی هویت ملّی با اسلام و ولایت فقیه از دیگر ثمرات پارادایم فقاهت حکیمانه بوده است؛ اگرچه حداقل از زمان مرحوم میرزای شیرازی که اعتلای ملّت بر پایۀ شریعت مقابل خارجیها در نهضت تنباکو رقم خورد و نیز از تکاپوهای آیت الله مدرس و آیت الله کاشانی برای مجد ایران که بگذریم، مجاهدت امام خمینی(ره) در بسیاری از موضوعات مرتبط با اعتلای ایران از جمله موضوع کاپیتولاسیون از موضع رهبری فقهی، نسبت مستقیمی با اعزاز و تحکیم هویت ایران اسلامی مقابل بیگانگان دارد.
در بخش دیگری از این بیانیه تحلیلی شریح شده است: به راستی ابرمعضلۀ پیشرفت ایران چیست؟ وقتی به برخی رساله های سیاسی-اجتماعی نظیر؛ نوشدارو و یا دوای درد ایرانیان از میرزا حسن خان انصاری و کثیری دیگر از وطنخواهان در مشروطه نگاه می کنیم درمی یابیم که یک مسأله و درد تاریخی دربارۀ الگوی پیشرفت ایران در یکصد سال اخیرمطرح بوده و است؛ نگاهی به گزاره ها و تحقیق میدانی از گزاره های رسالۀ سیاسی گفته شده و دیگر رسایل از وضع علم و مهارت و کاردانی در سدۀ گذشته به این امر بدیهی دلالت می کند که باید در این باره به شناسایی یک ابر معضله و گمشده در این زیست بوم رسید؛ گویا حکمرانی و خط مشی حاصله از پارادایم شبه علم و شبه مدرن برخاسته از روشن فکری و تکنوکراسی لیبرال در ادارۀ امور اجرایی و علمی کشور که متفاوت با زیست بوم ما بود، معضلۀ بنیادین این سامان است.
متن کامل بیانیه تحلیلی را اینجا بخوانید.
انتهای پیام/