به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، به نقل از پایگاه اطلاع رسانی سلول‌های بنیادی، درمان‌های مبتنی بر سلول‌های بنیادی برای تقویت عضلات قلبی و سایر بیماری‌ها، امیدواری‌های زیادی را در کارآزمایی های بالینی نشان داده‌اند.

با این حال، بیش از اینکه مؤثر بودن آن در بالین چالش زا باشد، عدم تکرار پذیری و عدم وجود ابزارهای حساس به زمان و غیر تهاجمی برای ارزیابی مؤثر بودن این سلول‌های بنیادی، پیشرفت در زمینه سلول درمانی را آهسته کرده است.

در همین راستا در یک همکاری مطالعاتی، محققان دانشگاه‌های مریلند، پنسیلوانیا و اموری مدعی شده‌اند که یک تست خون می‌تواند برای ردیابی کارایی سلول‌های بنیادی پیوندی استفاده شود.

برای رسیدن به چنین نتیجه‌ای آنها اگزوزوم های مترشحه از سلول‌های بنیادی پیوند شده را در خون گیرندگان آنالیز کردند. آنها تئوری شأن را در مدل‌های جونده حمله قلبی یا انفارکته میوکاردی و بعد از پیوند دو نوع سلول بنیادی قلبی انسانی و مونیتور کردن اگزوزوم های موجود در گردش خون آنها تست کردند.

مشاهده شد که اگزوزوم های موجود در گردش خون، اجزای سلولی را به سلول‌های عضلانی قلبی هدف منتقل کردند. این اگزوزوم ها حاوی پروتئین‌ها، اسیدهای نوکلئیک و میکروRNAهایی هستند که می‌توانند سلول‌های گیرنده را تحت تأثیر قرار دهند و موجبات بازسازی بافت یا اندام هدف را فراهم آورند.

این اگزوزوم ها می‌توانند ابزاری برای تعیین مؤثر بودن سلول درمانی در هر فردی باشند. از طریق یک تست خونی یا بیوپسی مایعات(liquid biopsy)، محققین سلول‌های مشتق از کاردیوسفیرهای انسانی(CDC) و سلول‌های پیش ساز قلبی(CPCs) پیوند شده به قلب رت ها بعد از انفارکته میوکاردی را مونیتور کردند. غلظت‌های اگزوزوم پلاسمای خون، هفت روز بعد از پیوند مقایسه شد.

بعد از خالص سازی اگزوزوم های مشتق از CDC/CPC، محققان دریافتند که اگزوزوم ها حاوی میکروRNAهایی هستند که در ریکاوری عضلات قلبی نقش دارند. همچنین محتوای اگزوزوم های CPCو CDCهای کشت شده در آزمایشگاه نیز با سلول‌های پیوند شده به موجود زنده متفاوت بود.

این مطالعه می‌تواند گامی محکم به سمت درک نحوه عملکرد سلول‌های بنیادی در سلول درمانی بافت‌های مختلف از جمله بافت قلبی باشد.

انتهای پیام/