به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، برخی از مردم در سراسر جهان داری «پرانگشتی» یا «polydactyly» هستند؛ به این معنی که با انگشتان اضافی در دست و یا بر روی پاهای خود متولد می‌شوند. بعضی از پزشکان ممکن است به این موضوع به عنوان ناهنجاری اشاره کنند، اما آیا این مساله برای فرد منافع فردی را به ارمغان می آورد؟
تخمین زده شده از بین 700 تا 1000 نوزاد یک نفر با پرانگشتی متولد می شود، بدین معنی که انگشتان اضافی روی دست و انگشتان پا و یا هر دوی آنها وجود دارد.
از آنجا که پرانگشتی بسیار غیر معمول است، برخی افراد ممکن است آن را ناهنجاری در نظر بگیرند. بسیاری از پزشکان با جراحی انگشتان اضافی را حذف میکنند، زیرا آن ها را مفید نمی دانند. همچنین نگرانی هایی در مورد شخصیت این افراد در اجتماع وجود دارد.
در حالی که پرانگشتی در ابتدا ممکن است از لحاظ زیبایی جالب نباشد اما برای افراد مزایای عملی زیادی را به ارمغان می آورد.
برای بررسی این موضوع دانشمندان دانشگاه فرایبورگ آلمان مطالعه ای را انجام داده اند که در مجله Science Communications به چاپ رسید. این تحقیق نشان می دهد که افراد مبتلا به پرانگشتی از جنبش بیشتری نسبت به همتایان خود با تعداد کمتر انگشت برخوردارند.
در این تحقیق کوچک، محققان با دو داوطلب که یک زن 52 ساله و پسر 17 ساله اش بودند و هر دو دارای شش انگشت در دو دست خود بودند.
«کارسن مینگینگ» یکی از پژوهشگران این طرح اعلام کرد که آن ها به دنبال این بودند که آیا این افراد دارای مهارت های حرکتی فراتر از افراد پنج انگشتی هستند و چگونه مغز قادر به کنترل درجه های آزادی بیشتری در این مورد است.
آیا 6 انگشت به خوبی عمل می کند
محققان در حالی که فعالیت مغز را از طریق MRI عملکردی ضبط می کردند از این دو داوطلب خواستند تا وظایف مختلف درگیر با دست را انجام دهند. نتایج نشان داد که انگشت اضافی به طور مستقل از انگشتان دیگر فعالیت می کند.
مینگینگ اظهار کرد این افراد از انگشتان اضافی خود به طور مستقل مانند یک شصت اضافی استفاده کردند که باعث می شود کارها با مهارت های فوق العاده ای انجام شود. به عنوان مثال، این افراد میتوانند یک کار را با یک دست انجام دهند، که دیگران برای آن معمولا به دو دست نیاز دارند.
علاوه بر این، محققان دریافتند که مغز افراد با پرانگشتی تفاوتی نسبت به افراد معمولی ندارد. به رغم اینکه انگشت اضافی باعث افزایش آزادی های تحت کنترل مغز می شود در این افراد هیچ معایبی نسبت به افراد دارای پنج انگشت وجود ندارد. شگفت انگیز است که مغز توانایی کافی برای انجام اعمال حرکتی اضافی را بدون قربانی کردن بقیه فعالیت های دیگر دارد.
وجود منابع عصبی اختصاصی در مغز پرانگشتی‌ها
یافته های تحقیق دیگری نشان می دهد که مغزاین افراد منابع خاصی را برای کنترل انگشت ششم سازمان داده است.
«آندره سیرینو و مایکل آکسلرود» از محققان این مطالعه، توضیح دادندکه تجزیه و تحلیل MRI عملکردی نشان داد که منابع عصبی اختصاص یافته در مغز انگشت ششم را کنترل میکنند و قشر Somatosensory دقیقا سازماندهی شده تا مهارت‌های حرکتی بیشتری را انجام دهد.
این یافته‌ها نه تنهادرک درستی از پرانگشتی ارائه می‌دهد بلکه به دانشمندان اجازه می دهد تا دریابند که مغز چگونه با کنترل قسمت های بدن که بخشی از قالب اصلی نیستند، سازگار است.
از طرفی اندام های اضافی از زمان تولد در این افراد آموزش دیده اند پس نباید انتظار داشت که اندام های مصنوعی که به فرد اضافه می شوند نیز قابلیت های مشابهی را داشته باشند.
با این حال، افراد مبتلا به پرانگشتی یک فرصت منحصر به فرد برای تجزیه و تحلیل کنترل عصبی از اندام های اضافی و امکانات مهارت های حسگر حرکتی دارند.
درک بهتر از توانایی مغز در ویژگی های جدید بدن می تواند به دانشمندان در توسعه اندام‌های روباتیک پوشیدنی کمک کند و توانایی ادغام با سیستم عصبی فرد را به آن ها بدهد.
پُرانگشتی یا پلی‌داکتیلی (به انگلیسی: Polydactyly) نوعی بیماری مادرزادی است که در آن فرد بیمار بیش از پنج انگشت در هر دست یا پا دارد. این بیماری از شایع‌ترین بیماری‌های مادرزادی است. به طور میانگین در هر ۵۰۰ نوزاد متولد شده٫ ۱ نوزاد مبتلا به پلی داکتیلی است. پلی داکتیلی به شکل‌های گوناگونی ظاهر می‌شود. ممکن است این بیماری با دیگر ناهنجاری‌های مادرزادی مانند بیماری‌های قلبی و خونی همراه باشد.
انتهای پیام/