نفس زمین تنگ می‌شود!

براساس تحقیقات جدید، دلایل امیدوارکننده‌ای وجود دارد که نشان می دهد درختان حداقل تا پایان قرن جاری می‌توانند فرایند جذب دی اکسید کربن را با سرعت زیاد ادامه دهند؛ اما پس از آن چه اتفاقی برای زمین و ساکنان آن خواهد افتاد، مسئله‌ای است که در پرده‌ای از ابهام قرار دارد.

همیشه از جنگل ها به عنوان بهترین سلاح در برابر تغییرات آب و هوایی و گرمایش زمین نام برده شده است؛ اما این که شوالیه‌های سبزپوش سیاره آبی تا چه زمانی می توانند در برابر هرم نفس‌های سوزان اژدهای آلودگی های زمین تاب بیاورند، امری است که تخمین آن را عالمان رشته‌های زیست کره برعهده گرفته و به آن پاسخ داده‌اند.

به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، نتایج مطالعه ای که توسط محققان در دانشگاه «استنفورد» انجام شده، هشدار می دهد که درختان تنها می توانند بخشی از دی اکسید کربن موجود در جو زمین را جذب کنند؛ ولی با گذشت زمان توانایی انجام این کار در آنها رو به کاهش گذاشته و مشخص نیست که فراتر از سال 2100 دیگر فرایند جذب اکسیژن و دفع دی اکسید کربن توسط درختان موجود روی زمین به درستی انجام پذیرد.

درختان هوایی را که تنفس می‌کنیم، تمیز می کنند و با جذب حدود یک‌چهارم از گازهای دی اکسید کربن منتشر شده ناشی از فعالیت انسان، ویرانی های ناشی از گرم شدن کره زمین را کند می کنند؛ اما این سخاوت درختان احتمالاً به دلیل مصرف سوخت های فسیلی بدون استفاده و جنگل زدایی‌، ماندگاری نخواهد داشت.

دانشمندان مدتهاست این سؤال را مطرح کرده‌اند که آیا درختان و گیاهان می توانند به یک نقطه شکست رسیده و دیگر به اندازه کافی دی اکسید کربن جذب نکنند؟

«سزار ترر»، نویسنده اصلی مطالعه و دانشمند دکتری در علوم سیستم زمین در دانشکده زمین، انرژی و علوم محیطی در دانشگاه استنفورد می گوید: نگه داشتن سوخت های فسیلی در زمین بهترین راه برای محدود کردن گرم شدن بیشتر آب و هواست؛ اما متوقف کردن جنگل زدایی و حفظ جنگل ها تا بتوانند بیشتر رشد کنند‌، بهترین راه حل بعدی ما است.

رژیم متعادل غذایی برای درختان

دی اکسیدکربن به عنوان گاز گلخانه‌ای غالبی که زمین را گرم می کند، غذای گیاهان و درختان به شمار می‌رود. این عنصر همراه با مواد مغذی دیگری مانند نیتروژن و فسفر، به رشد و شکوفایی درختان کمک شایانی می کند.

اما با افزایش غلظت دی اکسید کربن ، درختان برای تعادل در رژیم غذایی خود به نیتروژن و فسفر اضافی احتیاج دارند.

این سؤال که چقدر درختان می توانند از دی اکسید کربن اضافی با توجه به محدودیت سایر مواد مغذی آن استفاده کنند، عدم اطمینان اساسی در پیش بینی گرم شدن کره زمین است.

«راک جکسون»، استادی در زمینه علوم سیستم زمین می گوید: کاشت یا بازگرداندن درختان مانند ذخیره کردن پول در بانک است.

رشد اضافی از دی اکسید کربن امر مطلوبی است که در صورت وقوع در آن به تعادل خود می رسیم. با وجود این باید بدانیم که نرخ بهره در سرمایه‌گذاری کربن زمین چقدر بالا خواهد بود.

چندین آزمایش مستقل و منحصر به فرد مانند بخار دادن به جنگل ها با سطح بالای دی اکسید کربن و همچنین رشد دادن گیاهان در محفظه های پر از گاز‌، داده های مهمی را ارائه دادند؛ اما هیچ کدام پاسخ قطعی در سطح جهان برای این معضل نداشتند.

محققان برای پیش بینی دقیق‌تر، مکان های خاصی را مد نظر قرار داده و هدایت آزمایش هایی را بر آنها به عهده گرفتند. در این تحقیقات ظرفیت درختان و گیاهان برای تعیین توالی دی اکسید کربن در آینده سنجیده شد و داده ها را از تمام آزمایش هایی که تاکنون انجام شده و در آنها سطح دی اکسید کربن افزایش یافته، در مزارع، مراتع، بوته ها، گیاهان زراعی و سیستم های جنگلی سنتز کردند.

نقشه بالا، افزایش احتمالی زیست توده گیاهی در ایالات متحده، برای میزان دی اکسید کربنی که انتظار می رود در سال 2100 وجود داشته باشد را نشان می دهد. (منبع: سزار ترر)

محافظت از جنگل ها برای مبارزه با تغییر اقلیم

دانشمندان با استفاده از روش‌های آماری، یادگیری ماشینی، مدل ها و داده های ماهواره ای، میزان مواد مغذی خاک و عوامل اقلیمی را در محدوده توانایی گیاهان و درختان در جذب دی اکسید کربن اضافی تعیین کردند. براساس مجموعه داده‌های جهانی مواد مغذی خاک‌، دانشمندان از پتانسیل دی اکسید کربن برای افزایش کمیت و اندازه گیاهان در آینده نیز نقشه برداری کردند. آینده ای که در آن غلظت گاز موجود در اتمسفر می تواند دو برابر شود.

نتایج تحقیقات محققان همچنین نشان می دهد که میزان سطح دی اکسید کربنی که انتظار می رود تا پایان قرن در جو زمین وجود داشته باشد، باید موجب افزایش توده زیست گیاه تا 12‌درصد شود. این امر گیاهان و درختان را قادر می سازد تا دی اکسید کربن بیشتری (مقداری معادل شش سال انتشار سوخت های فسیلی فعلی) ذخیره کنند.

این مطالعه همچنین نشان می دهد که درختان در مشارکت مهم با میکروب های خاک و قارچ ها به وجود می‌آیند و به آنها کمک می کنند تا نیتروژن و فسفر اضافی لازم برای ایجاد تعادل در مصرف دی اکسید کربن اضافی مورد نیاز خود را به دست آورند.

در این تحقیقات همچنین بر نقش حیاتی جنگل های گرمسیری مناطقی مانند آمازون، کنگو و اندونزی به عنوان مناطقی که دارای بیشترین پتانسیل برای ذخیره کربن اضافی هستند‌، تأکید می شود.

«ترر» که همکاری هایی با انستیتوهای Ciència i Tecnologia Ambientals و Universitat Autònoma de Barcelona دارد، در این مورد می‌افزاید: ما تاکنون جنگل های بی نظیری در مناطق بکر گرمسیری که بزرگ‌ترین مخزن زیست توده در کره زمین به حساب می آیند را شاهد بوده ایم. ما نمی خواهیم یک ابزار فوق العاده مهم را برای محدود کردن گرم شدن کره زمین از دست بدهیم.

بسیاری از مدل های جهانی تغییرات آب و هوایی برای افزایش پوشش جهانی درختان، تاکنون اشتباه از آب درآمده اند. جنگل های متراکم گرمسیری که به طور معمول 90 تا 100 درصد پوشش گیاهی داشته اند نیز به قدری درخت از دست داده اند که با هیچ حساب و کتابی نمی توان فقدان آنها را جبران کرد. روندی که انسان صنعتی در تخریب جنگل ها و زمین پیش گرفته به سرعت به سمت نابودی پیش می رود و جلوگیری و جبران این ضایعات بزرگ، همت و برنامه‌ریزی‌ به بزرگی تمام کشورهای زمین را می طلبد.

انتهای پیام/

کد خبر: 1025356

وب گردی

وب گردی