به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری ایسکانیوز، با تغییرات اقلیمی که بر فضای سرزمینی ایران حاکم است عرصه مقابله با این تغییرات یا همراستایی و سازگاری با اقلیم خشک ایران میطلبد علاوه بر روشهای سنتی که نیاکانمان در جهت کاهش اثرات تخریبی این تغییرات به کار بردهاند، توجه ویژهای به تکنولوژیهای نوینی که در سراسر جهان بهویژه کشورهای توسعه یافته وجود دارد، نیم نگاهی داشته باشیم.
کشور ما سالهاست از عدم مدیریت مصرف بهینه آب رنج میبرد؛ به همین دلیل چند سالی است که اهل فن در صنعت آب را به فکر استفاده از تکنولوژیهای نوین انداخته، همچنین به کار بردن روشهای نوینی همچون نشتیابی خطوط لوله، آبیاری قطرهای، بازچرخانی آب و تصفیه پساب و فاضلاب ...... را در دستور کار خود قرار دهند.
بازی بدون توپ
به تصور من بهترین و معقولترین راهکار، عدم مصرف آب است. اگر بتوانیم بدون مصرف آب به اهدافمان برسیم بهترین مدیریت منابع آبی را انجام دادهایم. یعنی اینکه بتوانیم بیشترین بازده را در مصرف آب داشته باشیم در اینجا تکنولوژی به کمک ما میآید. یک مثال ساده اگر از دوشهای حمام هوشمند استفاده کنیم در لحظاتی که فقط جلوی چشم دوش هستیم ریزش آب فعال میشود و در این شرایط مصرف آب به زیر 50درصد میرسد.
در بخش کشاورزی هدررفت آب در محصولات بسیار بالاست، از 10درصد تا 50درصد محصولاتمان دچار دورریز هستند؛ چون مدیریت درستی نداریم. این درحالی است که نیاز به تولید محصول بالاست. کشت محصول در زمان و مکان مناسب انجام نمیشود. چند روز پیش در فضای مجازی فیلم دو کشاورز کرمانشاهی را دیدم که هندوانه کاشته بودند اما خریداری برای محصولشان حتی به قیمت 100 تومان هم نبود، این بندگان خدا از فرط ناراحتی که داشتند هندوانهها را بر زمین میزدند.
اینجا میتوانیم با دانش و استفاده از تکنولوژی و در واقع به کمک استارتآپها به نیازهای واقعی کشاورزی و مواد غذایی سرزمینمان در نقاط مختلف کشور و همچنین با آگاهی از داشتن وضعیت آب و هوایی آن منطقه اقدام به کشت محصول کنیم تا از هدر رفت آب و کل محصول جلوگیری کنیم.
استارتآپها و شرکتهای دانشبنیان میتوانند ما را در جهت صرفهجویی و مصرف نکردن بیش از حد آب کمک کنند؛ بازار زراعی ایران و نحوه مصرف محصولات توسط کارخانههای تولید مواد غذایی و مقدار نیاز در هر بازه زمانی را محاسبه کنند تا با مشخص شدن مشتری و مصرف کننده کشت انجام پذیرد.
استارتآپها میتوانند مشتری و کشاورز را به هم نزدیک کرده و به اصطلاح کشاورزی را قراردادی کنند. کشاورزی قراردادی، فرآیندی است که در آن کشاورز از قبل، محصولات تولیدی را به مشتری میفروشد به این ترتیب دیگر با انباشت و کشت محصول اشتباهی مواجه نخواهیم بود.
امروزه استارتآپهای ایرانی در بومیسازی تکنولوژی جهانی و کشورهای توسعه یافته با اقلیم چهار فصل ایران میتوانند نقش تعیین کنندهای در مدیریت مصرف آب داشته باشند. سدهای ساخته شده روی رودخانههای بزرگ کشور همچون کرخه، گتوند، سیمره، کارون3 و ... با مخزنهای چند میلیارد مترمکعبی قرار دارند. میزان تبخیر از مخازن این سدها سالیانه نزدیک به 10درصد آب مخازن این سدها است. در دنیا تاکنون از روشهای مختلفی همچون استفاده از توپهای پلاستیکی یا سلولهای خورشیدی و... در جهت کاهش تبخیر سدها استفاده شده است؛ اما در ایران تاکنون قدم موثری در این خصوص برداشته نشده است. در اینجاست که باید شرکتهای دانشبنیان کشور به داد سدهای ایران برسند.
در بخش آب کشاورزی استارتآپهایی در جهان راهاندازی شده است که میتوانند با توجه به نوع گیاه و مقدار نفوذ ریشه گیاه در خاک اقدام به تزریق آب به گیاه کنند که این امر در افزایش تولید محصول بسیار موثر است. در حوزه تصفیه و بازچرخانی آب هم روشهای گوناگونی در دنیا به کار برده شده است که در بعضی کشورها همچون ژاپن تا 70 درصد آب مصرفی ساختمانهای مسکونی، اداری و کارخانجات از تصفیه و بازچرخانی آب بهدست میآید. تاکنون استارتآپها توانستند تا سیزده مرتبه از آب بازچرخانی استفاده کنند که این امر خود به شدت مصرف آب شرب و صنعتی را به شدت کاهش میدهد. تاکنون در ایران در حد حرف این مطالب گفته شده اما عملی چشمگیر به منصه ظهور نرسیده است.
*کارشناس مدیریت منابع آب
انتهای پیام/