به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز به نقل از The Journals of Gerontology: Series B، بر اساس این مطالعه جدید همچنین می توان گفت، کسانی که طلاق گرفته و از زوج خود جدا می شوند بیشتر در معرض ابتلا به زوال عقل هستند. طبق نتایج به دست آمده از این مطالعه همچنین مشخص شد، مردان جداشده نسبت به زنان مطلقه نقطه ضعف بیشتری داشته و زودتر دچار آلزایمر می شوند.

محققان چهار گروه از افراد مجرد را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند: کسانی که طلاق گرفته یا جدا زندگی می کردند، بیوه ها، کسانی که هرگز ازدواج نکرده بودند و زوج هایی که زندگی مشترکشان ادامه یافته بود. در بین این چهار گروه، کسانی که طلاق گرفته بودند، بالاترین خطر در زوال عقل را داشتند.

بنا به اعلام انجمن آلزایمر، این مطالعه در حالی صورت می گیرد که 5.8 میلیون نفر در آمریکا با بیماری آلزایمر و عوارض و دیوانگی های مرتبط با آن دست به گریبان بوده و یا با آن زندگی می کنند. بیماری مذکور علاوه بر این که یک نگرانی جدی برای سلامت اجتماعی به حساب می آید، برای این افراد چیزی در حدود 290 میلیارد دلار هزینه در بر خواهد داشت.

این تحقیق از آن جهت حائز اهمیت است که تعداد افراد مسن ازدواج نکرده در ایالات متحده همچنان رو به رشد است. هر چه مردم طولانی تر زندگی کنند معیارهای زناشویی آنها نیز پیچیده تر می شود. وضعیت زناشویی یک عامل مهم محافظ یا خطرناک اجتماعی است که اغلب نقش آن در بروز آلزایمر نادیده گرفته می شود.

از سال 2000 تا 2014 نیم تحقیقاتی دیگر داده های «مرکز ملی مطالعه بهداشت و بازنشستگی » را تجزیه و تحلیل کردند. نمونه مطالعه شده شامل بیش از 15000 نفردر سنین 52 سال و بالاتر در سال 2000 بود که عملکرد شناختی خود را هر دو سال یکبار ، به صورت حضوری یا از طریق تلفن اندازه می گرفتند.

محققان همچنین دریافتند که میزان درآمد اقتصادی متفاوت فقط تا حدی خطر ابتلا به زوال عقل را در بین مطلقه ها، بیوه ها و هرگز ازدواج نکرده ها به خود اختصاص می دهد، اما در خصوص کسانی که هنوز هم با هم زندگی می کردند، سبب افزایش این ریسک نمی شد و آنها را در معرض خطر بیشتری قرار نمی داد.

علاوه بر این عوامل مرتبط با سلامتی ، مانند رفتارها و شرایط مزمن ، به میزان بسیار کمی بر روی وضعیت طلاق گرفته ها و متاهلان تأثیر گذاشت، اما به نظر نمی رسد که بر سایر وضعیت های زناشویی تأثیر آنچنانی بگذارد.

این یافته ها برای دست اندرکاران و سیاست گذاران سیاست های بهداشتی که به دنبال شناسایی بهتر جمعیت های آسیب پذیر و طراحی استراتژی های مداخله گرانه مؤثر برای کاهش خطر زوال عقل هستند، مفید خواهد بود."

بودجه این کار از سوی مؤسسه ملی پیری تامین شده و محققانی از دانشگاه ایالتی میشیگان ، دانشگاه فناوری تگزاس و دانشگاه میشیگان در آن به همکاری پرداختند.

انتهای پیام/