به گزارش گروه بین الملل ایسکانیوز، برگزیت همچون یک معمای لاینحل و کلافی سردرگم نظام سیاسی بریتانیا را فلج کرده است. این روند شکاف اجتماعی و قطبی شدن سیاسی جامعه بریتانیا را درپی داشته و در نبود یک برنامه جامع و مورد اجماع گروه های سیاسی تاکنون دو نخست وزیر نیز قربانی شده اند. در چنین شرایطی «بوریس جانسون» نخست وزیر جدید این کشور با وعده عملیاتی کردن برگزیت روی کار آمده است.

با این حال برخلاف وعده و ادعاهای اولیه، چرخ جانسون نیز به گل نشسته و در اولین رویارویی ها، مجلس عوام و لردها ها وی را نقره داغ کرده اند، تا جایی که گزینه های پیش روی نخست وزیر کم و کمتر شده اند و حتی برخی ها احتمال استعفایش را مطرح کرده اند.

با این حال خواهیم پرسید آیا روزهای باقی مانده به خروج با و یا بدون توافق بریتانیا از اتحادیه اروپا منتهی خواهد شد یا اینکه نخست وزیر سوم نیز قربانی خواهد شد؟

دری که باز نمی شود

سرنگونی کابینه «ترزا می» در پی رد سه باره توافق حاصل از مذاکره با اتحادیه اروپا، سبب شد تا بوریس جانسون با شعار خروج از اتحادیه در ضرب الاجل ۳۱ اکتبر (۹ آبان) با یا بدون توافق، بتواند نظر مثبت حزب محافظه کار را برای ریاست حزب و تکیه بر مسند نخست وزیری جلب کند.

اما شرایط به کام نخست وزیر جدید نبود و بلافاصله وی در نبود یک اجماع داخلی به سد محکم پارلمان برخورد کرد. بنابراین جانسون برای برداشتن این سد و هموار کردن مسیر راهبرد خود به فکر انحراف از دمکراسی افتاد. وی در اقدامی کودتا مانند، پارلمان را تا روز‌های نزدیک به ضرب الاجل تعلیق کرد تا این نهاد فرصت همفکری و سازماندهی مخالفت‌ها با خروج بدون توافق را نداشته باشد.

تعلیق پارلمان تا ۱۴ اکتبر (۲۲ مهر) آن هم در شرایطی که تعطیلات پارلمان ۳ سپتامبر (۱۲ شهریور) پایان می‌یافت، نه تنها مشکلی از جانسون حل نکرد، بلکه انتقادات و مخالفت‌ها را تشدید کرد.

در حالی که ملکه انگلیس چهارشنبه 6 شهریور در اقدامی که برخی از آن به مرگ دموکراسی در بریتانیا تعبیر کردند، درخواست بوریس جانسون برای تعلیق پارلمان را تأیید کرد؛ مجلس این کشور در ضد حمله‌ای به نخست وزیر در روزهای 12 و 13 شهریور با برگزاری دو جلسه فوق‌العاده با تصویب طرح انتقال کنترل روند برگزیت به پارلمان موافقت کرد. بنابراین نمایندگان تعیین دستور کار مجلس را، که از اختیارات دولت است، از او گرفتند.

آنها همچنین به تعویق موعد برگزیت رای دادند و مصوبه‌ای گذراندند که با تایید نهایی توسط مجلس اعیان، در روز 9 سپتامبر به قانون تبدیل می شود. این مصوبه جانسون را ملزم به درخواست تمدید مهلت برگزیت از اتحادیه اروپا می‌کند. او گفته ترجیح می‌دهد بمیرد تا چنین کاری بکند.

اما شکست های نخست وزیر به همین جا منتهی نمی شود. جانسون که پیش از این تهدید کرده بود در صورت ممانعت پارلمان از برگزیت اقدام به برگزاری انتخابات زودهنگام خواهد کرد، شامگاه چهارشنبه دقایقی پس از تصویب این طرح در مجلس عوام، روز سه‌شنبه 16 اکتبر (23 مهر) را به عنوان تاریخ برگزاری انتخابات زودهنگام در انگلیس اعلام کرد.

اما در مجلس عوام تقریبا همه مخالفان یعنی حزب کارگر، لیبرال دمکرات های و حزب ملی گرای اسکاتلند علیه جانسون صف آرایی کردند بنابراین پروژه وی دوباره شکست خورد.

گزینه های دردناک نخست وزیر

در چنین شرایطی نخست وزیر با چهار شکست پی درپی تنها دو گزینه در پیش روی دارد. جانسون یا باید با تبعیت از تصمیم پارلمان مبنی بر تمدید تعویق برگزیت و گام نهادن در مسیر ترزا می حرکت کند یا اینکه مجبور به کناره گیری از قدرت شود.

در همین ارتباط جانسون روز جمعه در مصاحبه با شبکه تلویزیونی «اسکای نیوز»تاکید کرد به بروکسل می‌روم، توافقی را به‌دست می‌آورم و اطمینان خواهم یافت که در تاریخ ۳۱ اکتبر [از اتحادیه اروپا] خارج می‌شویم. این کاری است که باید انجام دهیم. با این حال معلوم نیست در این بن بست داخلی و شروط سنگین اتحادیه اروپا جانسون چگونه راهی میانی پیدا خواهد کرد.

بسیاری از کارشناسان برای این باور هستند برگزیت آچمز شده و نخست وزیر نیز ابتکار عمل خود را از دست داده است. وی در پایان چاره ای جزء استعفا نخواهد داشت. زیرا وی اگر مهلت خروج را تمدید کند خود را تحقیر کرده و اگر این کار را انجام ندهد به طور قطع به یقین از قدرت کنار گذاشته خواهد شد.

با این حال جانسون همچنان مقاومت می کند و در پاسخ به این سوال که آیا اگر نتواند چنین اقداماتی را تحقق بخشد استعفا خواهد داد یا خیر تاکید کرد این فرضیه‌ای نیست که به آن فکر کنم.

گویا جانسون با خوشبینی محض به شرایط خود نگاه می کند زیرا پروژه وی با فرسایش تدریجی، این تصور را در میان افکار عمومی ایجاد کرده که هیچ گونه توجهی به منافع ملی بریتانیا ندارد. یکی از نمایندگان حزب کارگر در این باره و با اشاره به استعفای «جو جانسون» از مجلس عوام تاکید کرد حتی برادر بوریس جانسون می‌داند که نمی‌شود به او برای تصمیم‌گیری در راستای منافع ملی اعتماد کرد.

به نظر می رسد احزاب اپوزیسیون در حال دوباره سازی سناریو ترزا می برای جانسون هستند. آن‌ها می‌خواهند نخست وزیر را در برزخ نگه دارند تا ماننده ماه‌های آخر نخست‌وزیری می، او بر مسند قدرت تکیه زده باشد؛ بدون آن‌که قدرت یا اختیاری داشته باشد.

«ایان بلکفورد» رهبر نمایندگان حزب ملی اسکاتلند در مجلس عوام انگلیس ضمن اشاره به این پروژه اعلام کرد جانسون اکثریت پارلمان را از دست داده است و ما طرحی را تصویب خواهیم کرد تا نخست وزیر را به تمدید مهلت خروج مجبور کند نخست وزیر هیچ شانسی ندارد.
نخست وزیر بریتانیا بدون توجه به فضای سیاسی این کشور، قدرت مانور مخالفان، نداشتن اکثریت پارلمانی، شروط اتحادیه اروپا و کمبود زمان باقی مانده تنها با تاکید بر مشی و رویکردی پوپولیستی می خواهد این سد محکم را پشت سر بگذارد اما به نظر می رسد وی نه تنها نمی تواند قفل این گاو صندوق را باز کند بلکه با تعمیق کشمکش ها به صف قربانیان برگزیت خواهد پیوست.