به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، سابقه بومیگزینی در نظام آموزش عالی کشور از سال 69 آغاز شد و تاکنون با روشهای مختلفی به اجرا درآمده است. در طرح اولیه دانشجویان در محل زندگی والدین خود مشغول ادامه تحصیل میشوند، در این اقدام مشکلاتی از جمله رفت و آمد و مسافرت آنان کاهش پیدا میکند. از طرفی در انتخاب ظرفیتهای بومی، تعداد بیشتری از دانشجویان داوطلب منطقه در دانشگاههای منطقه خواهد ماند. همچنین تبادلات فرهنگی در این طرح نیز کاهش پیدا میکند.
وزیر علوم، تحقیقات و فناوری چندی پیش از بازنگری این طرح خبر داده بود، در نهایت این طرح پس از اصلاح به شورای عالی عالی انقلاب فرهنگی ارائه خواهد شد.
فرهاد یغمایی رئیس دانشگاه گلستان در گفتوگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز با اشاره به مزایا و معایب طرح بومی گزینی اظهار کرد: من اعتقاد چندانی به جذب دانشجو بر اساس طرح بومی گزینی ندارم. در این طرح مباحث رفاهی دانشجو مطرح میشود تا در محلی نزدیک به خانه خود به ادامه تحصیل بپردازند.
وی ادامه داد: باید امتیاز انتخاب دانشگاههای برتر برای همه دانشجویان وجود داشته باشد. به عنوان مثال فرض کنید یک دانشجو بخواهد در دانشگاه گیلان به ادامه تحصیل بپردازد، این دانشگاه نسبت به سایر مراکز آموزش عالی منطقه، دانشگاه بهتری به شمار میرود. حال اگر دانشجویان بومی برای ورود به این دانشگاه در اولویت قرار گیرند، شاید یک داوطلب از استان گلستان نتواند در دانشگاه گیلان به ادامه تحصیل بپردازد.
رئیس دانشگاه گلستان بیان کرد: به اعتقاد من طرح بومی گزینی با کیفی شدن آموزش عالی مغایرت پیدا خواهد کرد.
وی با اشاره به عدم سیاستگذاری در پذیرش رشتههای کنکور براساس نیازهای جامعه گفت: میزان استقبال از رشتهها توسط متقاضیان تعیین میشود. این موضوع با عرضه و تقاضا شباهتهای بسیاری دارد، به عنوان مثال زمانی که رشته حقوق متقاضی بیشتری داشته باشد، تراز آن افزایش خواهد یافت.
یغمایی در پاسخ به این سوال که آیا بهتر نیست ظرفیت برخی از رشتهها را با نیاز جامعه منطبق کرد، گفت: چنین مواردی به امکانات دانشگاهها بستگی دارد، به عنوان مثال دانشگاهی تنها ظرفیت پرورش 30 نفر از دانشجویان اقتصاد را دارد، در چنین شرایطی نمیتوان ظرفیت این دانشگاه را یکباره به 50 نفر رساند.
انتهای پیام/