به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، جمعی از دانشجویان و فعالان نشریات دانشجویی در اعتراض به روند برگزاری و اعلام نتایج جشنواره تیتر 11 بیانیه منتشر کردند.

در ابتدای بیانیه آمده است: جشنواره تیتر ۱۱ به زعم برگزارکنندگان آن به پایان رسید و حتی از پوستر جشنواره تیتر۱۲ رونمایی شد. همه ما در این چند روز و در این چند ماه منتظر یک پاسخ درخور به کرور کرور اعتراضات دانشجویی نسبت به فرآیند برگزاری جشنواره نشستیم و با پایان مراسم اختتامیه، آرزو به دل ماندیم. جشنواره‌ که قرار بود سالانه باشد، حالا گویی دوسالانه شده و بخش قابل توجهی از برگزیدگان آن دیگر دانشجو نیستند.

فعالان نشریات دانشجویی در این بیانیه عنوان کردند: مراتب اعتراضات، پیش از این به سمع و نظر مسئولان برگزاری جشنواره رسیده است. چه در جلسات حضوری، چه در گفتگوهای شخصی و چه در نامه‌های عمومی، آنچه یافت نمی‌شود، گوش شنواست که گویی در ساختمان ۱۶طبقه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری حتی یک مورد هم پیدا نمی‌شود. اردیبهشت سال ۹۷ بعد از 6 ماه تاخیر با یک خبر غافلگیر و خوشحال شدیم که وزارت بهداشت جشنواره تیتر۱۱ را برگزار خواهد کرد. غافلگیر به این جهت که این بار نوبتی هم که باشد، نوبت وزارت علوم است. خوشحال به این جهت که از همان ابتدا می‌دانستیم وزارت علومی که وزیرش غلامی‌ها، معاون فرهنگی‌ غفاری‌ها و مدیرکل فرهنگی‌ عسگری‌ها باشد، توانایی برگزاری یک جشنواره درخور فعالان نشریات دانشجویی را ندارد.

در بخش دیگری از این بیانیه آمده است: مردادماه ۹۷ دستورالعمل برگزاری جشنواره تیتر۱۱ با اعمال نظر بی‌تدبیرانه مسئولان بی‌تدبیر منتشر شد. دستورالعملی که از همان ابتدا هزار و یک اشکال داشت و نقش بهار را برای یک سال بدشگون ایفا می‌کرد. تماس تلفنی با دبیرخانه و گفتگوی حضوری و هر روشی که فکرش را بکنید نتیجه‌ برای اصلاح این دستورالعمل در پی نداشت. آغاز فرآیند ارسال آثار ایرادات جشنواره تیتر۱۱ را دوچندان نمایان کرد. فعالان نشریات دانشجویی که کورسوی امیدی برایشان باقی مانده بود، در نامه‌ ایرادات برگزاری جشنواره را به مسئولان آن گوشزد کردند.

دانشجویان در این بیانیه بیان کردند: نه‌تنها نامه فعالان نشریات دانشجویی مسئولان را از خواب غفلت بیدار نکرد، بلکه با پایان فرآیند دریافت آثار، مسئولان جشنواره به خواب زمستانی رفتند. هر چه تلنگر می‌زدی، هر چه در این همایش و آن نشست سراغ جشنواره تیتر ۱۱ را می‌گرفتی، با پاسخ سر بالا مواجه می‌شدی: بودجه نداریم. اگر بودجه نداشتید چرا جماعتی و خودتان را به سخره گرفتید و ۱۴۰ روز آنها را در بی خبری محض گذاشتید؟ چه شد که ناگهان در عرض سه هفته بودجه لازم برای برگزاری داوری مرحله دوم و سوم و مراسم اختتامیه جور شد؟ از آسمان آمد یا مسئولان وزارتخانه به گندی که بالا آمده بود پی بردند؟

در بخش دیگری از بیانیه آورده شده است: مرحله دوم و سوم را یکی می‌کنیم، جشنواره را در روزهای تعطیلی دانشگاه‌ها برگزار می‌کنیم تا حاضران به حداقل برسند، فقط آنهایی که خودمان دوستشان داریم را دعوت می‌کنیم و نهایتا نصف جوایز را به دو دانشگاه می‌دهیم تا کار هماهنگی راحت‌تر پیش برود. شما کلیدواژه شفافیت را دستمایه تمسخر قرار دادید و از زمان پایان مهلت ارسال آثار تا اولین روز اختتامیه حتی یک بار هم توضیحی درباره فرآیند داوری ندادید. داورانمان که بودند؟ کی مرحله دوم برگزار شد؟ کدام آثار به مرحله دوم و سوم راه پیدا کردند؟ پشت دیوار بلندی که بین خودتان و دانشجویان ساختید چه خبر است؟ وقتی از فعالان نشریات دانشجویی می‌خواهید مثل روزنامه‌نگاران رفتار کنند خنده‌تان نمی‌گیرد؟ اگر فعالان نشریات دانشجویی مثل روزنامه‌نگاران با شما برخورد کرده بودند، حالا اینطور وقیحانه مراسم یک‌لا‌قبا و بی‌در و پیکر را به‌‌جای اختتامیه جشنواره سراسری نشریات دانشجویی جا نمی‌زدید. دست کم به اندازه شیشه مات، شفاف باشید! وقتی پشت شیشه مات می‌ایستیم دست کم می‌دانیم که کسی آن‌طرف شیشه مشغول کار است، یا ۱۴۰ روز جشنواره را بلاتکلیف رها کرده است.

در بخش پایانی بیانیه آمده است: اگر شفاف بودید، فرم‌های داوری را که سهل است، دست کم آثار برگزیده را منتشر می‌کردید تا ببینیم برگزیدگان این جشنواره نصفه و نیمه چه هنری دارند. اگر شفاف بودید نمره داوری هر کس را به خودش و نمره داوری آثار برگزیده را به عموم دانشجویان اعلام می‌کردید تا ببینیم برگزیدگان از بین آثار جشنواره انتخاب شده‌اند یا از بین نورچشمی‌های مسئولان وزارتخانه؟ اگر شفاف بودید اعلام می‌کردید که کدام داوران، کدام مرحله و کدام بخش جشنواره را داوری کرده‌اند. اگر شفاف بودید دست کم یک بار پاسخ نامه‌های اعتراضی که به دستت می‌رسد را می‌دادید.

انتهای پیام/