به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، در منطقه‌ای از فضا، جایی بین مشتری و نپتون، دروازه ای وجود دارد که اجسام کوچک یخی ( که «centaurs» نامیده می‌شوند) بین این دو سیاره در گردش بوده و در مداری خاص به خورشید نزدیکتر می‌شوند.

با شروع این اتفاق آن‌ها گرم‌تر و فعال‌ می‌شوند و در درجه اول هاله‌ای از گرد و غبار گاز را آزاد می‌کنند که باعث می‌شود این اجسام کوچک از لحاظ فنی، دنباله‌دار شوند.
«گال سرید» نویسنده این تحقیق و دانشمند دانشگاه فلوریدا مرکزی، گفت:« ما فهمیدیم که در نقطه‌ای از فضای مداری وجود دارد که اجسام کوچک قرار گرفته در مدار خود را تغییر می‌دهد که ما آن را دروازه (the gateway) نامیدیم.»

منطقه دروازه مانند دونات به دور منظومه شمسی درونی می‌پیچد و حاوی مدارهای احتمالی بسیاری در درون حلقه ضخیم خود است.
سرید و تیمش ابتدا پس از جستجوی یک سناتور عجیب و غریب به نام 29P / Schwassmann-Wachmann 1 یا SWI به ایده دروازه رسیدند.
سرید اظهار کرد:«اگرچه SWI از نظر فنی یک سناتور است؛ اما بسیار فعال بوده و به طور مرتب گازهایی مانند یک دنباله دار از خود آزاد می‌کند.»

محققان سپس اجسام کوچک و یخی دیگری را در حومه منظومه شمسی الگوبرداری کرده و دریافتند که بسیاری از آنها همان مسیری را که SWI طی کرده پیش گرفته و به سمت مدار نامنظم بین مشتری و نپتون رفته و سپس به این دروازه وارد شده‌اند.

در حقیقت، دانشمندان دریافتند که از هر پنج سناتور مورد بررسی، یکی از آن‌ها در یک نقطه از زمان به مدار مشابه SW1 وارد شده‌اند.

سناتورها با انجام این سفر، باعث ایجاد بیشتر گروهی از دنباله دارها به نام دنباله دارهای کوتاه مدت می‌شوند؛ به این معنا که چرخش آن‌ها به دور خورشید کمتر از 200 سال طول می‌کشد.

مدل های به‌دست آمده توسط دانشمندان نشان می‌دهد که سناتورها مدت طولانی در منطقه دروازه باقی نمی‌مانند. اکثر آنها طی چند هزار سال به دنباله دارهای خانواده مشتری تبدیل می شوند و به منظومه شمسی درونی حرکت می کنند. بنابراین در مورد این اشیاء با توجه به این که ستاره دنباله‌دار می‌تواند میلیون‌ها یا میلیاردها سال زندگی کند، این مدت، زمان بسیار کوتاهی است.

مدل‌های دانشمندان نشان می‌دهد که این سفر یک طرفه نیست و ستاره‌‌های دنباله دار خانواده مشتری نیز گاه به عقب به سمت منطقه دروازه حرکت و از خورشید دور می‌شوند. این داده‌ها نشان می‌دهد که 70درصد از ستاره‌های دنباله دار خانواده مشتری در منطقه دروازه، یا به سمت منظومه شمسی درونی و یا بیرونی در حال حرکت هستند. دانشمندان معتقدند که آن‌ها می‌توانند مانند یک در گردان به عقب و جلو بروند.

ستاره شناسان پس از این تحقیق اعلام کردند که وجود مدل دروازه به معنای حل هر سوال احتمالی نیست بلکه ایده کشف این منطقه از جایی که این انتقال رخ می‌دهد، کلید خورده است. وی افزود: این مدل در نهایت ممکن است کمی درباره سیستم اولیه خورشیدی اطلاعاتی به ما بدهد.

هنگامی که منظومه شمسی شکل گرفت خود را از قطعات کوچک به بزرگتر گسترش داد و این دنباله‌دارها، سناتورها و اشیاء کوچک مانند پیچ و مهره یک کابینت هستند.

تشکیل منظومهٔ شمسی از ۴٫۶ بیلیون (۴۶٬۰۰۰ میلیون) سال قبل و با رمبش گرانشی بخش کوچکی از ابرهای مولکولی آغاز شد. بیشتر حجم سقوط‌کرده در مرکز جمع شد و خورشید را شکل داد، بقیهٔ آن در دیسک پیش‌سیاره‌ای پخش شد، و سیاره‌ها، قمرها، سیارک‌ها و سایر اجرام کوچک منظومه شمسی را به‌وجود آورد.

انتهای پیام/