به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، به نقل از پایگاه سلولهای بنیادی، طی تکوین جنین مهره داران، آنها شکل کشیدهای را به خود میگیرند که سر در یک انتها و دم در انتهای دیگر قرار دارند و سیستم عصبی مرکزی در راستای خط میانی تکوین مییابد. سلولهای بنیادی موسوم به سلولهای ستیغ عصبی از سیستم عصبی در حال شکل گیری خارج شده و به سمت بسیاری از بخشهای بدن از جمله استخوان، اعصاب و قلب مهاجرت میکنند.
در مطالعهای جدید، محققان Calrtech کشف کردهاند که سلولهای جنینی مشتق از مغز عقبی موسوم به سلولهای ستیغ عصبی به قلب در حال تکوین گورخرماهی مهاجرت میکنند تا عضلات قلبی گورخرماهی و سایر گونهها را شکل دهند. بعد از آسیب قلب گورخرماهی، این سلولها در بازسازی قلبی مشارکت میکنند که این امر بوسیله بازگشت سلولها به مرحله شبه جنینی و تکثیر آنها در جهت ترمیم آسیب صورت میگیرد. این سلولها به سلولهای عضلانی قلبی تبدیل میشوند. اگرچه گورخرماهی دارای توانایی بازسازی کنندگی است، جانوران از نظر تکاملی پیچیدهتر مانند جوجه، موش و حتی انسان نمیتوانند اما به نظر میرسد که موش حداقل تا چند روزی بعد از تولد میتواند قلبش را بازسازی کند.
به عقیده محققان میتوان با بررسی تفاوتهای بین سلولهای قلبی مشتق از ستیغ عصبی در گونههای مختلف میتوان به درک آن چه در این مسیر تکاملی تغییر کرده است رسید و از آن به عنوان هدفی درمانی برای قلب آسیب دیده انسان استفاده کرد.
انتهای پیام/