به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، محققان راهی برای چاپ سه بعدی پوست زنده به همراه رگ های خونی ایجاد کرده اند. این پیشرفت گامی مهم در جهت ایجاد پیوندهایی شبیه پوست است که بدن ما به طور طبیعی تولید می کند.

این تحقیق توسط محققان مؤسسه پلی تکنیک رنسلیر انجام و به صورت آنلاین در Tissue Engineering Part A منتشر شده است.

«پانکاج کاراند» استادیار مهندسی شیمی و بیولوژیک و عضو مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی و مطالعات میان رشته ای (CBIS) گفت: «در حال حاضر، این عمل راهکاری برای سرعت بخشیدن به بهبود زخم را فراهم می‌کند اما در نهایت فقط از بین می‌رود و هرگز با سلول های میزبان یکپارچه نمی شود.» یک مانع مهم برای این عدم ادغام وجود نداشتن سیستم عروقی عملکردی در پیوندهای پوستی است.

سال هاست که کاراند روی این چالش کار می کند و پیش از این یکی از اولین مقالات را منتشر کرد که نشان می داد محققان می توانند دو نوع سلول زنده انسان را به جوهرهای زیستی تبدیل کرده و آنها را در ساختاری مانند پوست چاپ کنند. از آن زمان به بعد او و تیمش با محققان دانشکده پزشکی ییل برای ادغام عروق در این چاپ همکاری می کنند.

محققان در این مقاله نشان می دهند که در صورت اضافه کردن عناصر کلیدی از جمله لایه درون‌رگی انسانی، که درون رگ‌های خونی قرار می گیرند و سلول های pericyte انسان که در اطراف سلول های درون‌رگی پیچیده می شوند با کلاژن حیوانات و سایر سلول های ساختاری به طور معمول یافت می‌شوند. در پیوند پوست، سلول ها طی چند هفته ارتباط برقرار می کنند و ساختار عروقی بیولوژیکی را ایجاد می کنند.

کاراند در ادامه افزود:« ما به عنوان مهندسانی که در حال بازآفرینی زیستی هسیم همیشه به این واقعیت آگاه بوده ایم که زیست شناسی بسیار پیچیده تر از سیستم‌های ساده ای است که در آزمایشگاه می سازیم.

هنگامی که تیم ییل این پوست سه بعدی را بر روی نوع خاصی از ماوس پیوند زدند عروق پوستی (که توسط تیم Rensselaer چاپ شده بود) شروع به برقراری ارتباط با عروق موش کردند. در واقع این مساله بسیار مهم است زیرا انتقال خون و مواد مغذی به پیوند است که آن را زنده نگه می‌دارد.

برای اینکه این مرحله در سطح بالینی قابل استفاده باشد، محققان باید بتوانند سلولهای اهدا کننده را با استفاده از چیزی مانند فناوری CRISPR ویرایش کنند تا عروق در بدن بیمار یکپارچه شده و مورد پذیرش قرار گیرند در این راستا محققان این طرح اعلام کردند که در یک قدمی رسیدن به این مهم هستند.

«Deepak Vashishth» مدیر CBIS این پیشرفت که پتانسیل وسیع تولید بیوپریتینگ سه بعدی را در پزشکی دقیق برجسته می کند را چشمگیر دانست. با استفاده از آن میتوان راه حل ها را متناسب با شرایط خاص و درنهایت برای افراد تنظیم کرد.

کاراند گفت برای رفع چالش های مربوط به بیماران سوختگی که شامل از بین رفتن انتهای عصبی و عروقی است باید کار بیشتری انجام شود. اما پیوندهایی که تیم وی ایجاد کرده محققان را برای کمک به افراد با مشکلاتی مانند زخم های دیابتی نزدیکتر می کند.

این مورد برای این بیماران عالی است زیرا معمولاً زخم ها در نقاط مشخصی روی بدن ظاهر می شوند و با تکه های کوچکتر از پوست قابل رفع هستند. بهبود زخم به طور معمول در بیماران دیابتی بیشتر طول می کشد و این یافته به تسریع این روند کمک می‌کند.

انتهای پیام/