به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، دانشجویان حدود پنج درصد از جمعیت ایران را تشکیل می‌دهند؛ دانشجویانی که دغدغه‌ها، مسائل و مشکلات گوناگونی دارند و سعی می‌کنند از مسیرهای مختلف، صدای خود را به گوش مدیران و مسئولان برسانند. صدا و سیما به‌عنوان فراگیرترین رسانه کشور نگاهی کمرنگ به جامعه دانشجویی داشته و به تولید و پخش تعداد اندکی برنامه اکتفا کرده است؛ برنامه‌هایی که در جذب مخاطب چندان موفق عمل نکرده‌اند و بسیاری از اهالی فن و کارشناسان رسانه نیز بیننده برنامه‌هایی مانند «رادیکال 3»، «بدون توقف» و «نبض دانشجو» نیستند.

حسین حق‌پناه در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، در این باره اظهار کرد: من پیش از هر چیز، نوک پیکان را به سمت جریان دانشجویی نشانه می‌گیرم. صدا و سیما نقش مهمی در انتقال صدای دانشجو به گوش مردم و حوزه‌های عمومی کشور به‌ویژه مسئولان دارد. همچنین رسانه ملی می‌تواند منعکس‌کننده فرهنگ دانشجویی باشد؛ اما در حال حاضر، این مسئله را برعکس می‌بینم.

وی ادامه داد: به نظر می‌رسد هویت دانشجویی مخصوصاً در یک دهه اخیر نتوانسته خود را به‌خوبی در رسانه‌ها عرضه کند، در حالی که از گذشته بزرگانی مانند شهید سید محمد بهشتی اعتقاد داشته‌اند «دانشجو مؤذن جامعه است». دانشجو نقطه تحول بوده و دیده‌بان پیشرفت کشور محسوب می‌شود. این قشر باید روحیه اعتراضی و مطالبه‌گری داشته باشد و شور و شوق جوانی را هم در فضای علمی و هم عرصه‌های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی عرضه کند.

جنبش دانشجویی نتوانسته هویت مستقل خود را در رسانه‌ها ارائه دهد

تحلیل‌گر عرصه رسانه خاطرنشان کرد: جنبش دانشجویی در سال‌های اخیر با خلأ و نقصی روبرو بوده که نتوانسته هویت مستقل خود را در رسانه‌ها ارائه دهد. این مفهوم معمولاً در دو زمان مورد توجه قرار می‌گیرد؛ در آستانه روز دانشجو و دیدار سالانه دانشجویان با مقام معظم رهبری در ماه مبارک رمضان. متأسفانه در این زمینه‌ها نیز به سمتی رفته‌ایم که دانشجو به‌جای تبدیل به عامل کنش‌گر، به سمت فضای مطالبه‌گری صرف حرکت کرده و حتی در سال‌های اخیر به سوی طلبکاری رفته است.

حق‌پناه تأکید کرد: مواجهه رسانه‌ای مستند برای این موضوع به‌طور خاص، صحبت‌های دانشجویان در دیدار با رهبر معظم انقلاب است. در سال‌های اخیر معمولاً می‌بینیم دانشجویان از دستگاه‌های اجرایی، طلبکار هستند و کمتر دیده‌ایم دانشجویانی اشاره کنند خود برای تحقق مطالبات مورد نظرشان، چه‌کار کرده‌اند. البته معتقدم دانشجویان نباید مشکلات کشور را حل کنند، اتفاقاً مطالبه‌گری، مبحثی بیش از یک روز در سال یا قرائت بیانیه است.

وی افزود: زمانی می‌توان از صدا و سیما توقع داشت فضای دانشجویی کشور را پوشش رسانه‌ای قدرتمند و اثرگذار بدهد که هویت دانشجویی در دو بازه زمانی روز دانشجو و دیدار با رهبری، خود را اثبات کند و در فضای واقعی جامعه تأثیرگذار باشد.

تحلیل‌گر عرصه رسانه درباره اینکه چرا رسانه ملی، برنامه‌هایی برای به‌تصویر کشیدن چهره دانشجوی تأثیرگذار تولید نمی‌کند، گفت: در رسانه ملی، مسئله‌ای به‌نام سرگرمیزه شدن تلویزیون وجود دارد. هرچه امکان سرگرم کردن مردم را داشته باشد، اکنون در صدا و سیما جدی گرفته می‌شود. برنامه‌هایی مانند «بدون توقف» که در عین داشتن محتوا، جذابیت‌های خاصی دارند، در مقابل برنامه‌هایی سرگرم‌کننده حتی با حضور دانشجویان مثل «عصر جدید» و مسابقات اطلاعات عمومی به حاشیه می‌روند.

دانشگاه در حال تبدیل به صدا و سیماست

حق‌پناه با انتقاد از رویکرد صدا و سیما نسبت به تولیدات تلویزیونی یادآور شد: در «بدون توقف»، حضور چهره‌های مشهور رسانه‌ای را شاهد هستیم و بسیاری مواقع بحث‌های جنجالی شکل می‌گیرد، در حالی که سرگرمیزه شدن برنامه‌های تلویزیون باعث شده هویت دانشجویی در رسانه ملی کمرنگ شود. همچنان انتقاداتی را به جریان دانشجویی وارد می‌دانم. به فرموده امام خمینی (ره)، صدا و سیما باید دانشگاه باشد؛ اما برعکس شده و اکنون دانشگاه در حال تبدیل به صدا و سیماست.

وی ادامه داد: به‌طور مثال مسابقه استعدادیابی در دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد. دانشگاه باید استعدادهای علمی را شکوفا کند؛ اما می‌بینیم به صحنه نمایش استعدادهای خوانندگی و بازیگری تبدیل شده است.

تحلیل‌گر عرصه رسانه یادآور شد: صدا و سیما بحث جدی خود را فراموش کرده و از طرفی بازنمایی چهره تراز دانشجو وجود ندارد؛ دانشجویی که در عین شادابی و سرزندگی بتواند چهره‌ای علمی و اثرگذار در جامعه باشد. در هیچ‌کدام از سریال‌ها یا برنامه‌های تلویزیونی درجه یک اخیر تلویزیون، چنین موضوعی دیده نمی‌شود و معمولاً دانشجویانی آس و پاس که مشکلات خوابگاهی دارند به نمایش گذاشته می‌شوند.

حق‌پناه با اشاره به شخصیت‌های دانشجوی سریال «فوق لیسانسه‌ها» که عموماً در رشته‌های کم‌طرفدار تحصیل کرده‌اند، گفت: در چنین سریال‌هایی، وجه کاریکاتوری از دانشجو نشان می‌دهند. نیاز داریم رسانه ملی، صدای اقلیت دانشجویانی باشد که می‌خواهند نشان دهند هم می‌توان سرزنده و امیدوار و هم مطالبه‌گر و اثرگذار بود؛ دانشجویی که هم در فضای علمی فعالیت می‌کنند و هم در فضای فرهنگی و اجتماعی کشور تأثیرگذار هستند. البته رابطه بین رسانه ملی و دانشجو دوطرفه است.

وی در پایان گفت: سال گذشته در ایام منتهی به روز دانشجو برای سخنرانی به چند دانشگاه در شهرهای مختلف کشور دعوت شدم؛ اما برنامه مسیر دیگری را طی کرد. خنده و شوخی اشکالی ندارد؛ اما روز دانشجو که باید نمادی از هویت دانشجو باشد، تبدیل به فضای استندآپ کمدی شد! باید برای بازسازی هویت دانشجو تلاش کنیم؛ چراکه مأموریت‌های دانشجو در سایه شوخی، خنده، جذابیت، هیجان، شور و شوق فراموش شده است.

انتهای پیام/