به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، سیمین حاجی‌پور، پژوهشگر جامعه‌شناسی سیاسی عصر امروز پنج‌شنبه ۲۱ آذرماه ۹۸ در حاشیه همایش علم سیاست، ایران امروز و گذارهای پیش رو که در محل خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد، گفت: در اکثر نظامهای انتخاباتی، احزاب سیاسی اصلی‌ترین مرجع برای انتخاب کاندیداها هستند. مردم شاید در راهبردی‌ترین مسئولیت احزاب سیاسی در دموکراسی به آنها اعتماد می‌کنند، دغدغه اصلاح نظام انتخاباتی در ایران این اســت که آیا تغییر نظام انتخاباتی تعداد زنان در مجلس شورای اسلامی را افزایش خواهد داد؟ چه شواهدی برای این انتظار وجود دارد؟
وی افزود: بر اساس رتبه‌بندی اتحادیه بین‌المجالس در سال 2019، از نظر تعداد نمایندگان زن مجلس، ایران در جایگاه 180 در میان 192 کشــور جهان قرار گرفته اســت؛ موضوع نابرابری جنســیتی در مجالس قانونگذاری به دلایل مختلف دارای اهمیت است. اول اینکه، قانونگذاری سکوی پرش به مشاغل سیاسی بالاتر محسوب می‌شود، بنابراین، بدون حضور کافی زنان در مشاغل انتخابی، انتصاب آنان به عنوان وزیر، رییس حزب یا رییس دولت مشکل‌تر خواهد بود.
این پژوهشگر جامعه‌شناسی سیاسی بیان کرد: حضور زنان در مجلس می‌تواند بر سیاستگذاری و دستورجلسه‌های سیاسی تأثیر اساسی داشته باشد. مجموعه‌ای از مطالعات از اواسط دهه 1980 ثابت کرده است که در نظام انتخاباتی تناسبی نسبت به نظام انتخاباتی اکثریتی معمولاً تعداد بیشتری از زنان به عنوان نماینده انتخاب می‌شوند.
حاجی‌پور عنوان کرد: در سیستم‌های نمایندگی تناسبی و فهرست‌های احزاب سیاسی و حوزه‌های انتخابیه بزرگ در مقایسه با نظامهای انتخاباتی اکثریتی و حوزه‌های انتخابیه تک عضوی تعداد بیشتری از زنان به مجلس راه می‌یابند. بنابراین، هر گونه اصللاحی به غیر از نظام انتخاباتی تناسبی احتمال تعداد زنان در پارلمان را کاهش می‌دهد.
وی ادامه داد: در نظام انتخاباتی تناسبی، متوسط بزرگی حوزه‌های انتخابیه یک عامل مهم به نظر میرسد، زیرا از حوزه‌های انتخابیه بزرگ به طور معمول تعداد زنان بیشتری به پارلمان راه می‌یابند؛ ســه گزینه اصلی سیاســتگذاری و اصلاح قانون انتخابات عبارتند از، نوع نظــام انتخاباتی، معرفی سهمیه‌بندی جنســیتی قانونی که روند انتخاب کاندیداها در احزاب سیاسی را مورد توجه قرار دهد و استفاده از کرســی‌های رزرو شده برای زنان در قوه مقننه است. بدیل این روش استفاده احزاب سیاسی از ســهمیه‌بندی‌های جنسیتی داوطلبانه در فرآیندهای انتخاب کاندیداها است.
این پژوهشگر جامعه‌شناسی سیاسی تصریح کرد: مشــارکت و موفقیت زنان در انتخابات‌ها شاخصی برای سلامت دموکراسی نمایندگی است. بنابراین، آژانس‌های بین‌المللی، دولتها، احزاب و گروه‌های با دغدغه افزایش میزان نمایندگی زنان طیف وسیعی از سیاســت‌ها را برای رفع موانع موجود در راهیابی زنان بــه پارلمان‌های ملی اتخاذ کرده‌اند.
حاجی‌پور بیان کرد: نظامهای انتخاباتی و سهمیه‌بندی‌های جنســیتی بر نمایندگی زنان در قوه مقننه تأثیرگذار هستند. شواهد ارائه شــده در این مطالعه تائیدی بر تأثیرگذاری نوع اولیه نظام انتخاباتی بر جامعیت و فراگیری پارلمانها و ً در نظام انتخاباتی تناسبی برای کاندیدا و انتخاب شدن در پارلمان‌های مجالس ملی است. زنان معمولا ملی نســبت به نظام انتخاباتی اکثریتی از شانس بیشتری برخوردار هستند.
انتهای پیام/
