به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری ایسکانیوز، «تصمیمهای لحظهای و بدون کارشناسی» حال این روزهای مدیریت کشور است. این روزها هوای پایتخت و برخی استانهای دیگر آنقدر مسئولان را درگیر دعا برای بارش باران و پایان تیرگیها کرده است که یادشان میرود مدیریت کردن نیاز به تصمیمات منطقی، کارشناسی شده و با بررسی همه جانبه دارد. اپیدمی فراموشی و بیاطلاعی، ظاهرا از رئیس جمهور به سایر مدیران کشور هم سرایت کرده و نهادهای ریز و درشت درگیر تصمیمهای خلقالساعه مدیرانشان میشود.
در این شرایط انتظاری نیست که مسئولان دانشگاهها سمبل مدیریت باشند و بتوانند مجموعه تحت امرشان را به خوبی و با تصمیمات منطقی اداره کنند. برخی تصمیمات شاید مانند افزایش یکباره قیمت بنزین پیامد بزرگی نداشته باشد و پررنگ نشود اما همانقدر نشاندهند فشل بودن مدیریت در کشور است.
شاید موضوع این گزارش خیلی مهم به نظر نرسد اما تمایل داشتم شیوه مدرن و بینظیر مدیریت و تصمیمهای مدیر یک دانشگاه را منعکس کنم که مصداق بارز ضربالمثل «مشت نمونه خروار» است.
وقتی توئیتر بستر خوبی برای ابراز گلایه شده است یک خبرنگار هم میتواند برای پیدا کردن سوژه روی آن حساب کند؛ مثل تصمیم عجیب مدیران دانشگاه صنعتی شریف که به گلایه دانشجویان این دانشگاه و سوژه این گزارش تبدیل شد.
ماجرا ازین قرار است که کانال اطلاع رسانی دانشگاه صنعتی شریف امروز ساعت 6 و 23 دقیقه صبح اطلاعیهای منتشر و خبر تعطیلی تمامی دانشگاههای استان تهران را اطلاعرسانی کرد.
حدود 2 و نیم ساعت بعد پستی در همین کانال منتشر میشود که کلاسهای بعد از ظهر در دانشگاه صنعتی شریف، از ساعت ۱۳/۳۰ دایر است.
در شرایطی که میتوان وضعیت آب و هوایی هرنقطه از جهان را به آسانی استعلام کرد؛ مدیران دانشگاه این توانایی را نداشتند که سراغ هواشناسی بروند یا زحمت جستجوی ساده در اینترنت را به خود بدهند؟ تصمیمگیران با خود فکر نمیکنند برخی دانشجویان شهرهای اطراف تهران یا حتی دورتر زندگی میکنند و نمیتوانند هر زمان که بخواهند دانشگاه را تعطیل اعلام کنند و دو ساعت بعد تصمیم خود را تغییر دهند.
برخی از دانشجویان میگویند با اعلام خبر قطعی تعطیلی که صبح منتشر شده است دیگر کانال اطلاعرسانی را بررسی نکردهاند و در جریان قرار نگرفتند.
موضوع خیلی ساده است؛ مدیرانی که شرایط افراد تحت تاثیر تصمیمشان را درنظر نمیگیرند. داستان این تصمیم هم مثل بسیاری از تصمیمات «یک بام و دو هوای» دیگری است که مدیران دولتی در این چند سال اخیر میگیرند؛ حتی به اعتراض و گلایهها نیز توجه نمیکنند.
انتهای پیام/