به گزارش ایسکانیوز، زهرا دشت بزرگی استادیار گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز است که مدرک دکتری خود را از واحد خوراسگان در رشته روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی گرفته است.
او 60 مقاله علمی پژوهشی مورد تایید وزارتین، چندین طرح برون دانشگاهی و تالیف 3 کتاب را در کارنامه خود دارد. دشت بزرگی امسال به عنوان پژوهشگر برتر در حوزه علوم انسانی از دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز انتخاب شده است.
دشت بزرگی در گفت و گو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز درباره مشکلات پیش روی پژوهشگران گفت: یکی از مشکلات پژوهشگران بودجه طرحی است که می‌خواهند درباره آن پژوهش را شروع کنند. یک پژوهشگر باید دغدغه اجرای طرح را داشته باشد و از سویی برای آن درگیر مسائل مالی هم باشد که این دو با هم روند کار را کند می‌کند.
او با بیان این که از مسئولان دانشگاه آزاد اسلامی توقع داریم از پژوهشگران حمایت کنند اضافه کرد: باید شرایطی مهیا شود که پژوهشگر بدون دغدغه به فکر به نتیجه رساندن طرح خود باشد. در بسیاری از مواقع مسئولان با ایرادات جزئی، یک مقاله را زیر سوال می‌برند و این موضوع در شرایطی که جامعه ارزش زیادی برای پژوهش قائل نیست، می‌تواند صدمات زیادی به امر پژوهش در کشور و به دنبال آن پژوهشگران وارد کند.
پژوهشگر برتر حوزه علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز در ادامه درباره دیگر مشکلات با بیان این که مسئولان ارزشی برای کیفیت پژوهش قائل نیستند گفت: در بسیاری از مواقع تاکید روی کمیت است نه کیفیت؛ این موضوع باعث می‌شود پژوهشگران به جای توجه به کیفیت روی کمیت متمرکز شوند. چنین رویکردی از سوی مسئولان پژوهشگران را بیشتر به سمت تعداد مقالات و اخذ امتیاز بیشتر سوق داده و در نتیجه پژوهش‌ها کاربردی نمی‌شوند.
او با اشاره به عدم پذیرش مقالات پژوهشگران ایرانی توسط مجلات خارجی اظهار کرد: نکته دیگر در خصوص مقالات خارجی است؛ وقتی به عنوان یک ایرانی، مقاله‌ای را برای یک مجله خارجی ارسال می‌کنیم معمولا به دلایل سیاسی پذیرفته نمی‌شود و این یکی از مشکلاتی است که با آن دست و پنجه نرم می‌کنیم.
دشت بزرگی با تاکید بر این که هدف از پژوهش به دست آوردن یک سری راهکارها برای مشکلات جامعه است اضافه کرد: هر چقدر جامعه با پژوهشگران در ارتباط باشد بسیاری از مشکلات حل در کشور حل خواهد شد. این در حالی است که وقتی تصمیم داریم از نتایج پژوهشی در جامعه استفاده کنیم، قوانین اداری دست‌و‌پا‌گیر موجب می‌شود بسیاری از پژوهشگران از انجام پژوهش منصرف شوند.
انتهای پیام/
