به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، مطالعات به وسیله آرایه بسیار بزرگ (VLA) نشان دادند که تقریبا نیمی از سیاه‌چاله‌های عظیم کهکشان‌های کوتوله در مرکز آن کهکشان‌ها قرار ندارند.

این یافته به منجمان در مورد شرایط به‌وجود آمدن سیاه‌چاله در تاریخ اولیه جهان بینش‌های جدید را ارائه می‌دهد.

ستاره شناسانی که به دنبال یافتن مکانیسم های ایجاد سیاه‌چاله های عظیم در ابتدای جهان بودند؛ با کشف 13 سیاه‌چاله در کهکشان‌های کوتوله که کمتر از یک میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارد سرنخ‌های مهم و جدیدی به دست آوردند.

این کهکشان های کوتوله از راه شیری 100 برابر کم‌حجم‌تر هستند و از کوچک ترین کهکشان‌هایی هستند که میزبان سیاه‌چاله‌های عظیم هستند. دانشمندان انتظار دارند که سیاه‌چاله‌های موجود در این کهکشان‌های کوچک‌تر به طور متوسط حدود 400هزار برابر جرم خورشید باشد.

اختر شناسان اعلام کردند که ما امیدواریم مطالعه آنها و کهکشان هایی که در آن قرار دارند به ما بینش دهد که چطور سیاه‌چاله‌های مشابه در اوایل جهان شکل گرفته و رشد می کنند.

محققان از آرایه بسیار بزرگ برای ایجاد تصاویر جدید با وضوح بالا در بین 111 کهکشان استفاده کردند.

مشاهدات جدید VLA نشان داد که 13 مورد از این کهکشان‌ها دارای شواهد قوی در مورد سیاه‌چاله‌ای گسترده هستند که به طور جدی مواد اطراف خود را مصرف می کند؛ اما تقریباً در نیمی از این 13 کهکشان، سیاه چاله در مرکز نیست.

یافته ها نشان می دهد که احتمالاً این کهکشان‌ها در اوایل تاریخ به وجود آمدن با هم‌نوع خود ادغام شده اند که مطابق با شبیه سازی های رایانه ای است که پیش بینی می‌کند تقریباً نیمی از سیاه‌چاله های عظیم کهکشان های کوتوله در حومه کهکشان‌هایشان سرگردان باشند.

آرایه بسیار بزرگ ( Very Large Array) نوعی رصد‌خانه ستاره‌شناسی رادیویی است در دشت سن آگوستین که برای دریافت سیگنال‌های سیاه‌چاله‌ها و دیسک‌های گازی اطراف ستارگان جدید ساخته شده‌ است.

انتهای پیام/