به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، هدایت تحصیلی از جمله مهم‌ترین اتفاقات دوران تحصیل دانش‌آموزان به‌شمار می‌رود. دانش‌آموزان در فرایند هدایت تحصیلی مشاوران، با استعدادها، علایق و توانایی‌ها خود آشنا می‌شوند؛ رشته‌های تحصیلی مختلف و بازار کار را می‌شناسند، به امید اینکه بتوانند در شغل آینده خود موفق باشند.
در ماده‌های ۹۶ تا ۱۰۰ آیین‌نامه آموزشی دوره متوسطه، استعداد، علاقه، نیاز و امکانات بازار به‌عنوان عناصر پایه هدایت تحصیلی اعلام شده است، اگر این سه عامل در یک راستا قرار گیرند، می‌توان ادعا کرد که هدایت تحصیلی در مسیر درستی حرکت می‌کند. اما آیا واقعاً این امر اتفاق می‌افتد؟ بخشی از فرایند هدایت تحصیلی با تکیه بر آیین‌نامه‌ها، دستورالعمل‌ها، سند آمایش سرزمینی و غیره محقق خواهد شد؛ اما متأسفانه دانش‌آموزان ترجیح می‌دهند به جای دنبال کردن علاقه خود؛ با تکیه بر فرصت شغلی رشته‌ای خاص و درآمد آن، انتخاب رشته کنند. همین امر منجر شده است تا گرایش دانش‌آموزان به رشته‌های پردرآمد مانند پزشکی بیشتر و در مقابل به رشته‌های علوم انسانی کمتر باشد.
ایسکانیوز قصد دارد در پرونده «مسیر پر‌پیچ‌و‌خم هدایت تحصیلی» ابعاد مختلف این امر را از دیدگاه مسئولان و کارشناسان حوزه آموزش بررسی کند.
محمد داوری در گفت‌و‌گو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، با بیان اینکه مثلث استعداد، علاقه و فرصت شغلی حرف اول را در انتخاب رشته دانش‌آموزان می‌زند، اظهار کرد: دانش‌آموزان پایه نهم برای انتخاب رشته آماده می‌شوند، در چنین زمانی فرایند هدایت تحصیلی آغاز خواهد شد. به‌همین منظور باید بر اساس استعداد واقعی، علاقه پایدار و زمینه شغلی مسیر تحصیلی و شغلی خود را از پایه دهم انتخاب کنند.
وی ادامه داد: این جمله وزیر آموزش و پرورش مبنی بر کاهش علاقه دانش‌آموزان به رشته ریاضی، جمله دقیق و علمی نیست؛ زیرا تحقیق علمی در این باره صورت نگرفته و این ادعا بر اساس آمارهای کنکور مطرح شده‌است. باید در این زمینه تحقیقاتی وسیعی انجام و دلایل گرایش به رشته‌های مختلف به‌صورت علمی مورد بررسی قرار گیرد.
این کارشناس مسائل آموزش و پرورش با بیان اینکه آمار کنکور به تنهایی عامل کاهش یا افزایش علاقه دانش‌آموزان به‌شمار نمی‌رود، گفت: براساس آمارهای کنکور می‌توان ادعا کرد که گرایش دانش‌آموزان به رشته تجربی بیشتر است؛ اما نمی‌توان مدعی شد علاقه آنان به رشته ریاضی نیز کاهش پیدا کرده است.
وی با اشاره به عناصر تأثیرگذار در انتخاب رشته دانش‌آموزان بیان کرد: متأسفانه دانش‌آموزان براساس علاقه انتخاب رشته نمی‌کنند؛ بلکه این انتخاب معمولاً بر اساس توصیه، تهدید، اجبار خانواده و امثال این موارد صورت می‌گیرد. بسیاری از مشاوران تحصیلی از کمرنگ بودن علاقه در فرایند انتخاب رشته دانش‌آموزان گلایه دارند.
داوری گفت: تجربه نشان می‌دهد علاقه، استعداد و فرصت شغلی باید به ترتیب به عنوان اولویت اول تا سوم انتخاب رشته دانش‌آموزان در نظر گرفته شود.
این کارشناس مسائل آموزش و پرورش با ذکر مثالی یادآور شد: ۲ فرد را در نظر بگیرید که با استعداد یکسان در محلی مشغول به کار می‌شوند، طبیعتاً فردی موفق خواهد شد که به شغل خود علاقه بیشتری داشته باشد؛ علاقه دانش‌آموزان به رشته تحصیلی خود تصمین کننده موفقیت و رضایت شغلی آنان است.
وی افزود: اگر فردی مسیر شغلی خود را انتخاب می‌کند، باید از کارکردن در آن محیط لذت ببرد، طبیعتاً لذت و رضایت باعث موفقیت افراد خواهد شد. در حال حاضر در انتخاب رشته، گرایش بیشتری برای تحصیل در رشته تجربی وجود دارد؛ زیرا بسیاری از دانش‌آموزان و خانواده آنان تصور می‌کنند فرصت شغلی در رشته تجربی بیشتر بوده و شغل‌های مرتبط با این رشته از درآمد بیشتری برخوردار است.
داوری در پایان تأکید کرد: نمی‌توان ادعا کرد که کاهش علاقه دانش‌آموزان منجر به کاهش گرایش آنان به سمت رشته ریاضی شده‌است.
انتهای پیام/
