استخراج پروتئین‌های موجود در آب پنیر با استفاده از فناوری‌نانو

یک شرکت نانویی موفق به ارائه سامانه‌ای برای جداسازی پروتئین‌های موجود در آب پنیر شده است. در این سامانه از غشاهای نانوسرامیکی برای جداسازی پروتئین‌های مهم موجود در آب پنیر استفاده می‌شود.

به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، یکی از شرکت‌های تولیدکننده غشا نانوسرامیکی موفق به تولید سامانه جداسازی پروتئین‌های موجود در آب پنیر شده است. با استفاده از این فناوری می‌توان کنسانتره‌های پروتئینی از آب پنیر تولید کرد.

علی اکبر بابالو مدیرعامل این شرکت نانویی گفت: قسمت عمده برخی از اجزای اصلی شیر هنگام تولید پنیر به آب‌پنیر راه می‌یابد؛ بنابراین آب ‌پنیر حاوی میزان به‌نسبت بالای پروتئین‌های سرمی یا پروتئین‌های محلول در آب، لاکتوز، مواد معدنی و ویتامین‌ها است. پروتئین‌های سرمی اهمیت زیادی در بخش مواد غذایی و سلامت ایفا می‌کنند بنابراین باید این پروتئین‌ها را از آب پنیر جدا کرد.

وی تصریح کرد: این شرکت، سامانه هیبریدی میکروفیلتراسیون و اولترافیلتراسیون را برای جداسازی و تخلیص پروتئین‌های ارزشمند آب پنیر راه‌اندازی کرده که قادر است از آب پنیر محصولات با ارزش پروتئینی را استخراج کند. در این سامانه غشاهای نانویی با حفره‌های ۱۰ و ۱۰۰ نانومتری استفاده شده است که غشا دارای حفره ۱۰۰ نانومتری درشت مولکول‌ها را جدا می‌کند و غشا ۱۰ نانومتری نیز ریزمولکول‌ها را از آب پنیر جدا می‌کند.

بابالو درباره کاربردها این محصول افزود: از پروتئین استخراج شده می‌توان برای غنی‌سازی شیرخشک، تولید مکمل‌های غذایی و افزایش ارزش غذایی نان استفاده کرد. در حال حاضر این پروتئین‌ها به صورت وارداتی تامین می‌شوند که با توسعه این فناوری می‌توان در داخل کشور این پروتئین‌ها را تولید کرد.

وی درباره پیاده‌سازی این فناوری گفت: با یکی از صنایع لبنی کشور وارد مذاکره شده‌ایم تا این فناوری را به صورت آزمایشی در خط تولید این شرکت نصب کنیم.

در این سامانه آب پنیر از طریق سیستم پمپاژ وارد غشاهای نانویی شده و فرآیند میکروفیلتراسیون انجام شده و پیش‌تصفیه اولیه روی آن انجام می‌شود و در گام نخست چربی و کازئین موجود در آن جداسازی می‌شود و محلولی حاوی پروتئین‌های سرمی آب پنیر و عاری از هرگونه چربی وکازئین به‌دست می‌آید. پروتئین سرمی باقی‌مانده ارزش غذایی بالایی داشته و کاربردهای زیادی در صنایع دارد.

لازم به ذکر است که بیش از نیمی از کلسیم و فسفر موجود در شیر در نهایت وارد آب پنیر می‌شود. بنابراین پروتئین‌های مهمی نظیر لاکتوگلوبین، لاکتالبومین، سرم آلبومین گاوی، ایمنوگلوبولین‌ها، پروتئوزپپتون‌ها و لاکتوفرین که ارزش غذایی بالایی دارند باید از آب پنیر خارج شوند تا در صنایع غذایی و پزشکی استفاده شود.

کیفیت بالای پروتئین، زمان تولید کم و مشکلات زیست‌محیطی کمتر از جمله مزیت‌های غشاهای نانوسرامیکی است.

انتهای پیام/

کد خبر: 1058494

وب گردی

وب گردی