به گزارش ایسکانیوز، در پی فراخوان دکتر محمدمهدی طهرانچی برای نقد مدیریت یکساله او بر بزرگترین دانشگاه کشور، باشگاه خبرنگاران دانشجویی نقدهای رسیده را به صورت سلسله‌وار منتشر می‌کند.
دکتر طهرانچی رئیس دانشگاه آزاد اسلامی در مراسمی که به مناسبت روز دانشجو برگزار شد، با اشاره به اینکه باید زبان و کلام دانشجو را شنید، گفته بود که «از دانشجویان درخواست دارم در نشریات خود عملکرد یک ساله من و دانشگاه آزاد را مورد نقد و بررسی قرار دهند. از دانشجویان می‌خواهم در نشریات خود، ویژه‌نامه‌هایی در نقد عملکرد من منتشر کنند و شخصا از نقدهای برتر دانشجویان تقدیر خواهم کرد.»
در همین راستا، باشگاه خبرنگاران دانشجویی اعلام آمادگی می‌کند تا نقد و نظرهای دانشجویان را از طریق آدرس الکترونیکی naghdeazaduni@gmail.com دریافت کرده و به نام نویسندگان آن روی خروجی خود منتشر کند. پر واضح است که محتوای این نقدها مورد تایید ایسکانیوز نیست.
***
ع. خ - دانشجوی دامپزشکی دانشگاه آزاد گرمسار: «دانشگاه آزاد فقط از نظر پرداخت هزینه‌ها آزاد نیست بلکه از نظر رعایت شئونات اسلامی یه جای کاملاً آزاده و از اون مهم‌تر آدم‌هایی که به نوعی با مسئولین ذیربط دانشگاه‌های آزاد ارتباط دارند دستشان توی قوانین و دور زدن آنها کاملاً آزاده! این حرف‌ها را یک دانشجوی دامپزشکی ورودی ۹۷ دانشگاه آزاد داره میگه کسی که سه تا دانشگاه آزاد کشور رو تجربه کرده: «بابل، کرج و گرمسار» کسی که به خاطر مشکل سایت انتخاب رشته دانشگاه آزاد قبولی اش از دامپزشکی واحد کرج که فقط ۵ دقیقه با منزلش فاصله داره به واحد بابل که ۳۵۰ کیلومتر فاصله داره تغییر می‌کند.
دانشگاه آزاد یک محیط کاملاً آزاده، قوانین روی اون عموماً برای افراد اجرا می‌شود اما داشتن بند پ یعنی همون پارتی یا پول کمک می‌کنه که تمامی قوانین برای اون فرد حذف میشه و همه چی میشه ازاد. سازمان دانشگاه‌های آزاد یه سازمان تودرتو، پیچیده و کار راه اندازه. دقیقاً مراجعه به مسئولین داخل دانشگاه باعث میشه که مشکل شما بیشتر در هم گره بخوره. من سعی داشتم تا با خیلی از مسئولینی که میتونستن مشکل لاعلاج من رو حل کنند. سعی در ارتباط گرفتن داشتم ازمعاونین کل سازمان مرکزی گرفته تا مسولین امور ایثارگری و مسول امور سنجش و پذیرش وحتی مسولین هیئت امنایی دانشگاه ازاد... همه و همه به بن‌بست خوردند!
اکثراً یا تمایلی به راه انداختن کارم نداشتند یا این‌قدر سرشون شلوغ بوده که وقت نداشتند ما رو ببینند و حرفمون رو بشنوند. نکتهٔ جالبه دیگه تو این سازمان و امور دانشگاهیش اینه که به هرکی مراجعه می‌کنی و کارتو میگی، میگه به من مربوط نیست! بعد به خودت میای می‌بینی که چندین طبقه بالا و پایین رفتی و چیزی که دستگیرت شده هیچه… هیچ!
نکتهٔ خنده دار این دانشگاه و دستگاهای مربوطش اینه که نمیشه شکایت به دانشگاه یا سازمان رو به ارگان قضایی کشور مثل دیوان عدالت اداری برد. باید از خودشون به خودشون شکایت کرد. جالب نیست؟!
از طریق نامه‌های اداری و قانونی نسبت به قبولیت اعتراض می‌کنی… یک سال منتظرت می‌گذارند و بالاخرهٔ نامه درب منزلت می‌فرستند و فقط می‌نویسند درخواست شما میسر نیست!
برگردم به بحث بند پ؛ آن‌قدر این بند در این دانشگاه اثرگذاره که گاهی اوقات با داشتن تراز لازم، شرایط ایثارگری و معدل بالای ۱۸ نمیتونی تو واحد نزذیک خونتون مهمانی بگیری اما دوستان دیگه بدون داشتن این شرایط تونستن و الان اونجل مشغول به تحصیل اند. واقعاً شگفتا…
اما بپردازم به جنبهٔ آموزشی این دانشگاه چون در ۳ دانشگاه آزاد تحصیل کردم و خیلی خوب میتونم در این خصوص نقد داشته باشم. رشتهٔ ما یکی از گرانترین رشته‌های دانشگاه آزاده اما در عین حال یکی از کم امکانات‌ترین رشته‌ها به نسبت هزینه هاست. کلاس‌های شلوغ، اساتید گاهی کم‌سواد و کم تجربه، اساتید ضعیف در زمینهٔ تدریس اما بسیار قوی در زمینهٔ امتحانات انتقام‌گونه!
به یاد دارم که در دستگاه اداری کشور چقدر تکریم ارباب رجوع توصیه شده. بخصوص اگر قشر فرهیختهٔ کشور هم باشد. طلبکارانه صحبت می‌کنند، کارت را راه نمی‌اندازند و مدام پیگیری امورت را به تعویق می‌اندازند.
بگذریم از بدی‌ها… لابد می‌گویند که بنده در حال اغراقم و فقط بدی‌ها را می‌بینم. از خوبی‌های دانشگاه آزاد برایتان بگویم. درس خواندن در دانشگاه آزاد باعث می‌شود بزرگ‌تر شوی، بیشتر به وضع سیستم اداری ببری، به بند پ ایمان بیشتری بیاری و درس بگیری که بیشتر تلاش کنی تا در مقابل کسی سر خم نکنی تا حقت را بگیری.
حقیقتی از صمیم قلب و بدون اغراق
از زبان یک دانشگاه آزادی
ع.خ»
