یعقوب محمدی‌فر در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، درباره حرکت دانشگاه‌های ایران به سوی نسل چهارم و حل مسئله اظهار کرد: جلسه‌ای با مشاوران جوان دستگاه‌های اجرایی همدان برگزار و درباره مسئولیت اجتماعی دانشگاه بحث و تبادل نظر کردیم تا آرام آرام ارتباط بین دانشگاه با دستگاه‌های اجرایی و جامعه تقویت شود. راهکارهای ورود دانشگاه به نسل چهارم و بومی‌سازی آن را نیز بررسی کردیم.

وی در مورد تأخیر در پرداخت بودجه دانشگاه‌ها گفت: وضعیت مالی دانشگاه‌ها فعلاً در حد ادامه حیات و پرداخت حقوق کارکنان است. تاکنون پرداختی‌ها کمتر از 60 درصد بوده است. اگر در ماه‌های بهمن و اسفند کمک نکنند، شرایط دانشگاه‌ها برای سال آینده بسیار سخت‌تر خواهد شد.

رئیس دانشگاه بوعلی سینا همدان خاطرنشان کرد: زمانی دانشگاه‌ها وظیفه تربیت دانشجو و صدور مدرک را برعهده داشتند. دو دهه پیش دانشگاه‌ها را به‌سمت نسل دوم و پژوهش‌محوری سوق دادیم، دانشگاه‌ها نیز نقش بسیار خوبی را ایفا کردند و در بعضی سال‌ها 11 تا 13 برابر در زمینه تولید مقاله، رشد کردیم.

محمدی‌فر بیان کرد: بعد از اعمال تحریم‌ها قرار بر این شد دانشگاه‌ها در مسیر کارآفرینی حرکت کنند؛ اما در این بین اتفاق بدی افتاد و دانشگاه‌ها متهم ردیف اول تولید بیکار لقب گرفتند، در حالی که وظیفه دانشگاه، شغل‌آفرینی نیست؛ بلکه دانشگاه وظیفه تربیت دانش‌آموختگانی را بر عهده دارد که توانمندی اشتغال‌پذیری دارند.

وی افزود: باید استارت‌آپ‌ها را گسترش داد و ارتباط دانشگاه با صنعت را تقویت کرد. البته متأسفانه مدام از ارتباط دانشگاه با صنعت صحبت می‌کنیم؛ در حالی که دانشگاه فقط شامل رشته‌های فنی نیست؛ بلکه حوزه‌های مهمی مانند اقتصاد، علوم انسانی و فرهنگ نیز باید مورد توجه قرار بگیرند؛ بنابراین ارتباط دانشگاه با جامعه و صنعت باید جدی گرفته شود و در این راستا نام دفتر واقع در دانشگاه بوعلی سینا همدان را به دفتر ارتباط با جامعه و صنعت تغییر دادیم.

استادان باید به داخل جامعه و صنعت بروند

رئیس دانشگاه بوعلی سینا همدان تأکید کرد: باید دانشگاه‌ها را به سمت جامعه هدایت کرده و از طرفی زیرساخت‌های لازم را ایجاد کنیم. استادان باید به داخل جامعه و صنعت بروند؛ اما همچنان قوانین تأکید دارند استاد باید 40 ساعت در دانشگاه حضور داشته باشد، در چنین شرایطی استاد زمانی برای ورود به صنعت و جامعه ندارد. تمام نهادهای دولتی و حاکمیتی باید به این باور برسند که اگر دانشگاه می‌خواهد مفید واقع شود و اتفاق اثرگذاری رخ دهد، ایرادی ندارد که استاد دانشگاه سه روز در جامعه، فعالیت میدانی انجام دهد و سه روز دیگر در دانشگاه حاضر شود.

محمدی‌فر تأکید کرد: اگر مسیر را باز کنیم، نتایج مثبتی می‌گیریم؛ اما هنوز نتوانسته‌ایم مرزها را مشخص کنیم. یکی از مشکلات در ورود به نسل سوم دانشگاه‌ها این است که قوانینی دست‌وپاگیر وضع کرده‌ایم، از طرفی ثبت شرکت دانش‌بنیان را در ارتقا مؤثر می‌دانیم؛ اما از سوی دیگر قوانینی هستند که کار را سخت می‌کنند. در این بین بحث مهمی به نام استقلال دانشگاه‌ها مطرح می‌شود. هرچند آیین‌نامه‌ها دست دانشگاه را باز گذاشته‌اند؛ اما در عمل چنین اجازه‌ای داده نمی‌شود.

جامعه صنعتی هنوز به دانشگاه اعتماد ندارد

وی ادامه داد: هر روز به ما می‌گویند چرا استادان برای ورود و خروج، ساعت نمی‌زنند؟ به آنها پاسخ می‌دهیم این موضوع با اهداف ما مغایرت ندارد. قرار است استادان به داخل صنعت و جامعه بروند؛ وگرنه نمی‌توان برنامه‌ها را پیش برد. البته استادان با مدیر گروه در تماس بوده و ما در جریان هستیم در حال انجام چه کاری هستند.

رئیس دانشگاه بوعلی سینا همدان یادآور شد: هنوز جامعه صنعتی، اعتقاد و اعتماد لازم را به دانشگاه ندارد. طرح‌های زیادی داریم که با شرکت‌ها مطرح کرده‌ایم، وقتی کار به امضای قرارداد می‌رسد فقط حاضر به پرداخت مبالغ ناچیزی هستند. در واقع نمی‌پذیرند وقتی قرار است از تخصص عضو هیئت علمی استفاده کنند، هزینه آن را بپردازند. مگر ما وقتی نزد پزشک می‌رویم، هزینه ویزیت را نمی‌پردازیم؟ متأسفانه جامعه هنوز برای بهره‌گیری از تخصص دانشگاهیان، احساس نیاز نکرده و در حقیقت به تخصص‌های خارج از حوزه پزشکی، اعتقاد پیدا نکرده است.

محمدی‌فر در پایان خاطرنشان کرد: نمی‌توان دانشگاه را به‌سرعت از نسلی جدا و وارد نسل دیگر کرد. باید به مقوله آموزش توجه کنیم تا در این بین آسیب نبیند. نیاز به بسترسازی و فراهم‌سازی زیرساخت داریم و مطمئن باشیم می‌توان به نتایج مطلوب رسید. باید به تلاش خود ادامه دهیم. پنل‌های زیادی با دانشگاه‌های بولونیا ایتالیا، دانشگاهی فرانسوی و حتی یکی از دانشگاه‌های خوب آمریکا در حوزه بیماری‌های مشترک انسان و دام برگزار و کلینیکی کنار دانشگاه تأسیس کردیم. معتقدم باید حرکات کوچک و مستمری انجام دهیم تا به نتایج بزرگی دست یابیم.

انتهای پیام/