به گزارش گروه دانشگاه ایسکانیوز به نقل از روابط عمومی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، زهرا نیکفر، مجری طرح «طراحی سامانههای دارو رسانی با استفاده از نانومواد و محاسبات شیمیایی کوانتومی» گفت: پیشرفتهای اخیر در فناوری نانو با معرفی نانوسامانههای انتقال دارو، بر مشکلات مقاومت دارویی در سلولهای هدف غلبه کرده و حرکت دارو در عبور از موانع برای افزایش تأثیر روی سلولها را تسهیل کرده است.
وی افزود: با افزایش تجمع دارو در بافت هدف و کاهش تجمع آن در بافت سالم، نهتنها بازده درمان افزایش مییابد؛ بلکه سم شیمیایی داروها نیز کاهش پیدا میکند، در واقع شناخت خواص فیزیکی و شیمیایی مولکولهای دارورسان و تشخیص جذب سلولی، سبب بهبود اثربخشی داروها شده است.
فارغالتحصیل رشته شیمی کاربردی در مقطع دکتری با اشاره به اهداف این پروژه گفت: بهمنظور معرفی سامانههای نوین و مؤثر در این زمینه، با بررسی برهمکنشهای پیوند هیدروژنی و کوالانسی آنها با داروهای انتخابی، عملکرد سامانههای طراحیشده برای دارورسانی با یکدیگر مقایسه شد. همچنین با امتحان اثر حلالهای مختلف بر سامانههای طراحی شده و تفسیر نتایج حاصل از محاسبات انرژی پایداری، پارامترهای ترمودینامیکی، اوربیتال مولکولی و غیره، مناسبترین سامانه دارورسانی برای داروی مورد نظر انتخاب شد.
نیکفر با تأکید بر اینکه هدف این پروژه، معرفی مناسبترین سامانه برای داروهای انتخابی بود، خاطرنشان کرد: نانولولههای کربنی و نانولولههای کربنی عاملدار شده با یک، دو و سه گروه فسفات به عنوان حامل برای مهمترین داروهای تجاری ضد پوکی استخوان مورد مطالعه قرار گرفتند و با انجام محاسبات شیمی کوانتومی و تحلیل دادههای به دست آمده از آنها، نانولوله سه فسفاته به عنوان مناسبترین حامل برای داروهای ضد پوکی استخوان تعیین شد.
دارورسانی هدفمند با استفاده از پپتیدها برای داروی درمان سرطان
فارغالتحصیل دانشگاه صنعتی امیرکبیر با اشاره به بخش دیگر پروژه خود عنوان کرد: از دیگر حاملهای مورد استفاده در دارورسانی که اخیراً هم مورد توجه قرار گرفتهاند، پپتیدهای نفوذکننده به سلول هستند، پپتیدهای نفوذکننده به سلول شرایط انتشار مؤثر دارو از میان غشای پلاسمایی و همچنین انتقال موضعی دارو با سم کم و بازده بالا به محل هدف را فراهم میکنند.
نیکفر ادامه داد: سامانه های دارورسان ایجاد شده در اثر تشکیل پیوندهای هیدروژنی قوی میان داروی ضد سرطان سیکلوفسفامید با تریپپتید و تریپپتید عاملدار شده با گروه طلا- دی تیو اتیلن گلایکول، از دیگر سامانههای مورد بررسی در این پژوهش بودند.
وی با بیان اینکه اتصال داروی سیکلوفسفامید به جایگاههای فعال حامل برای تعیین مناسبترین سامانه مورد بررسی قرار گرفت، گفت: نتایج حاصل از محاسبات شیمی کوانتومی نشان دهنده مؤثر بودن استفاده از تریپپتید بهعنوان حامل برای درمان سرطان نسبت به داروی بدون حامل بود.
نیکفر با اشاره به اهمیت شیمی محاسباتی بهدلیل کاهش تعداد آزمایشهای لازم و صرفهجویی در زمان و هزینههای تحقیقاتی، شبیهسازی سامانه های دارورسان پیش از انجام فعالیتهای آزمایشگاهی را گامی مؤثر برای انتقال هدفمند دارو دانست.
وی با اشاره به استفاده از نانوحاملها برای دارورسانی در کشورهای دیگر گفت: نانوحاملهای طراحی شده در این پژوهش، پیش از این در هیچکدام از فازهای محاسباتی و آزمایشگاهی در سایر کشورها مورد استفاده قرار نگرفته است.
نیکفر ضمن تأکید بر اهمیت دستاوردهای این مطالعات، انتشار سه مقاله در سه ژورنال معتبر بینالمللی را از نتایج حاصل از این پژوهش عنوان کرد. این طرح با راهنمایی پروفسور زهرا شریعتینیا، عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر انجام شده است.
انتهای پیام/