به گزارش گروه فرهنگی ایسکانیوز ؛ مریم کثیری منتقد و کارشناس ارشد رسانه در این یادداشت می نویسد: پسرک برای دین خدا کمربندی انتحاری می بندد و حالا در تقابل عاطفه ودین، قهرمان داستان عشق به خواهر را جایگزین عشق به خدا می کند تا از فاجعه ای جلوگیری کند.
این روح تمام قصه است؛ او یک ابرقهرمان سکولار است که به جدال با یک ایدئولوژی می پردازد.
حتی در سکانس هایی از فیلم این جدال فراتر می رود و به یک جدال شخصی بین نماد خیر و شر مبدل میشود، قرائتی هالیوودی از یک عملیات امنیت ملی موفق.
این فیلم یک پروپاگانداست، یک پروپاگاندا که به واسطه ی خلق لحظه های پرهیجان و اکشن ولی نه چندان نفس گیر، لوکیشن های متعدد فیلمبرداری و ضرب آهنگ موسیقی سعی میکند مخاطب را تحت تاثیر قرار دهد و تا حدی نیز موفق است اما مخاطب نمی تواند با شخصیت های این داستان ارتباط برقرار کند. نه بدمن داستان آنقدر بزرگ ورعب آور است که شکست دادنش کار سختی به نظر بیایید و نه آنکه ابر قهرمان هالیوودی داستان آنقدر ملموس و عینی است که مخاطب نگران از دست دادنش باشد و حتی اگر هم بمیرد باعث تاثر مخاطب نمی شود .هرچند که امیر جدیدی بازی درخشانی از خود نشان داده است اما شخصیت پردازی ضعیف فیلمنامه را نمی تواند با بازی خوبش جبران کند.
بازی خوب وحساب شده امیر جدیدی در مقابل بازی ضعیف ساعد سهیلی و شخصیت پردازی دور از واقعیت عبدالمالک ریگی به عنوان رهبریک تشکیلات تروریستی به مخاطب تعریفی اغراق آمیز از امنیت ملی نشان می دهد و همین باعث می شود ثمره ی این فیلم در مخاطب چیزی غیر از احساس غرور و عزت ملی باشد.
این فیلم در نهایت فیلم با سکانسی تمام می شود که وصله ناجوری است که هیچ سنخیتی با روند فیلم ندارد.مونولوگی گل درشت و شعار زده از آرزوی مرگ ابرقهرمان داستان در دل وطن برای امنیت هموطنانش...
اما در تکنیک باید تاکید کنیم که از همان ابتدا مخاطب با یک تیم حرفه ای در فیلمسازی مواجه است. قاب بندی های دقیق، طراحی لباس، تدوین، صدا گذاری، چهره پردازی، جلوه های ویژه و بازی حرفه ای امیر جدیدی از نقاط قوت این فیلم است.
فیلم دارای ریتم تند با صحنه هایی اکشن و قابل قبول است که لحظه ای مخاطب را رها نمیکند و به خاطر همین نقاط قوت است که انتظار میرود که مورد استقبال خوبی از جانب مخاطبانش قرار گیرد.
اما در سطح کلان سیاست گذاری فرهنگی، ساختن دو فیلم پرهزینه در دو سال پیاپی درباره یک موضوع و از دو زاویه دید متفاوت می تواند قابل سوال و تامل باشد! در حالی که دغدغه این روزهای مردم دست و پنجه نرم کردن با مشکلات داخلی است و تهدید امنیت ملی ما در داخل معضلات اقتصادی و در خارج از مرزها مسئله ی داعش و ابرقدرت هاست، باید بررسی شود که علت پرداختن به یک موضوع واحد در این سطح کلان در دو سال پیاپی با چه هدفی و القای چه نوع تفکری صورت گرفته است؟!
انتهای پیام/