گروه دانشگاه ایسکانیوز، شایان دنیادیده: 《کرونا》ویروس چشم بادامی و کوچکی از آن سوی دیوارهای چین، سفر مارکوپولویی خود را به دور دنیا آغاز کرده است و انگار قصد پایان دادن به این سفر را ندارد. سوغات اصلی اش تب، سرفه و تنگی نفس است و تا امروز شیشه عمر برخی از مردم جهان را شکسته است.
بعد از گذشت روزهای متوالی، بالاخره کرونا به ایران رسید و مهمان ناخوانده شهر قم شد؛ اما این تازه شروع ماجرا بود و در همان ساعات اولیه انتشار خبر ورود ویروس به کشور، گردی سنگینی از دلهره و نگرانی بر فضای عمومی جامعه پاشیده شد. تب و تاب بالای مردم برای خرید ماسک و مواد ضد عفونی کننده به حدی افزایش یافت که بار دیگر سودجویان، تصمیم به احتکار و فروش لوازم بهداشتی به قیمت چند برابری گرفتند.
دانشگاه ها و مدارس یک به یک تعطیل شدند و مسئولان از مردم خواستند در خانه های خود بمانند و از سفرهای غیرضروری خودداری کنند؛ البته هیچ گاه صحبت از تعطیلی کادر درمان و پزشکان نشد. حتی تاکید شد که به عنوان سربازان خط مقدم مبارزه با کرونا، باید بر سر مشاغل خود بمانند؛ اما به محض اعلام تعطیلی دانشگاه ها و مدارس، جاده های منتهی به استان های شمالی کشور مملو از ماشین و مردم بار سفر را به سوی سواحل دریای خزر بستند.
آمار افراد مبتلا به کرونا سیر صعودی داشت و این موضوع باعث نگرانی خیلی از خانواده ها از پیر و جوان شده بود؛ اما علی رغم دلهره و نگرانی و بمباران رسانه ای شبکه های ضد انقلاب برای برهم زدن آرامش روانی جامعه، موجی از همدلی برای شکست ویروس کرونا در کشور ایجاد شد که منشا اصلی آن، جان‌فشانی روپوش‌سفیدان و پرسنل پزشکی و درمانی و روحیه بالای آن ها در بیمارستان های ویژه بیماران کرونا بود که نوری از امید را به جامعه تزریق می کرد.
صحبت از پرستاران و کادر پزشکی شد؛ شغل آن ها با ایثار، فداکاری و از خودگذشتگی آمیخته شده و در شرایط کنونی کشور، نقشی غیرقابل انکار و توصیف را ایفا می کنند. به راستی پزشکان و پرستاران را می توانیم سربازان عرصه خدمت بدانیم؛ سربازانی که امروز در خط مقدم مبارزه با کرونا قرار دارند و بدون هیچ گونه چشم‌داشتی، برای شکست ویروس و بازگرداندن امید به جامعه فعالیت دارند.
نرجس خانعلی پرستار لاهیجانی که با تمامی امیدها و آرزوهای جوانی اش، جان خود را برای سلامت مردم جامعه به ایزد یکتا تقدیم کرد، نمونه ای از این جان‌فشانی‌ها است.
آری؛ امروز نرگس خانعلی ها همان همت ها و باکری های ۸ سال جنگ تحمیلی هستند که برای وطن خود، تکه تکه شدند تا ذره ای از این خاک به دست بیگانگان نیفتد؛ امروز دشمن همان دشمن است و مدافعان وطن، پرستاران و کادر درمانی هستند که زیر بمباران رسانه ای و لجن پراکنی های بی بی سی و من و تو، سر خم نمی کنند و ضامن سلامت روانی و جسمانی مردم جامعه هستند.
پزشکان و پرستاران امروز جهادگران عرصه علم محسوب می شوند که علی رغم دستمزدهای ناچیز، دوری از خانواده و شب بیداری های مکرر، برای خدمت به جامعه کمر همت بسته اند.
صد حیف که در طول ایام سال، هیچ رسانه و نهادی به دردهای ناتمام آن ها توجهی نمی کند. همیشه نسبت به حقوق و دستمزد پزشکان و پرستاران ایراد گرفته ایم؛ اما هیچ گاه فکر نکرده ایم که اهمیت و عمق شغل آن ها در برهه های زمانی حساس چقدر است! آیا به نگرانی خانواده ها و فرزندان آن ها فکر کرده ایم؟ متاسفانه بیماری مسری خودخواهی چند صباحی است که بدتر از کرونا مردم را گرفتار کرده است که با هیچ دارویی هم قابل درمان نیست.
در این شرایط پراضطراب اما پیام ویدیویی ولی امر مسلمین جهان مبنی بر تشکر و قدرانی از جامعه پزشکی، دلگرم کننده آن ها بود؛ ایشان در پیام خود تاکید کردند:《کارتان بسیار با ارزش است و ارزش کار جامعه پزشکی و پرستاری را بالا می‌برد که برده است.》
در پایان باید گفت که جهاد همچنان ادامه دارد؛ امروز ایثارگران علمی، روپوش‌سفیدان و پرسنل پزشکی هستند که از تمام آرزوها و رویاهای خود برای خدمت به مردم گذشته اند. به راستی چه کسی یا چه نهادی می تواند زحمات بی شائبه آن‌ها را جبران کند؟
خبرنگار گروه دانشگاه باشگاه خبرنگاران دانشجویی ایران
انتهای پیام/
