به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، اگر می خواهید سطح التهاب را در تمام بدن کاهش، بروز بیماری های وابسته به سن را به تاخیر انداخته و به مدت طولانی تری زندگی کنید، غذای کمتری بخورید. این نتیجه گیری از مطالعه جدید انجام شده توسط دانشمندان ایالات متحده و چین است که دقیق ترین گزارش را تا به امروز درباره اثرات سلولی رژیم غذایی با کالری محدود در موش صحرایی ارائه می دهد.

در حالی که فواید محدودیت کالری قبلا شناخته شده بود، نتایج جدید نشان می دهد که چگونه این محدودیت می تواند از پیری در مسیرهای سلولی محافظت کند. نتایج 27 فوریه در مجله cell منتشر شد.

«خوان کارلوس» نویسنده ارشد این مقاله، اعلام کرد که ما قبلاً می دانستیم که محدودیت کالری باعث افزایش طول عمر می شود؛ اما اکنون همه تغییراتی که در یک سطح تک سلولی رخ می دهد را نشان دادیم. این به ما اهدافی را می بخشد که در نهایت می توانیم از داروهایی برای درمان پیری در انسان استفاده کنیم.

پیری بالاترین عامل خطر برای بسیاری از بیماریهای انسانی از جمله سرطان، زوال عقل، دیابت و سندرم متابولیک است. محدودیت کالری در مدل های حیوانات یکی از مؤثرترین مداخلات در برابر این بیماری های مرتبط با سن است و گرچه محققان می دانند سلولهای جداگانه در اثر پیری ارگانیسم دچار تغییرات زیادی می شوند، اما نمی دانند که محدودیت کالری چگونه بر این تغییرات تأثیر می گذارد.

کارلوس و همکارانش در این تحقیق موش هایی را مقایسه کردند که 30 درصد کالری کمتری نسبت به موش های سالم داشتند. رژیم های غذایی حیوانات از 18 تا 27 ماهگی کنترل می شدند.

این تیم در مجموع 168،703 سلول از 40 نوع سلول در 56 موش صحرایی جدا و تجزیه و تحلیل کردند. سلول ها از بافت های چربی، کبد، کلیه، آئورت، پوست، مغز استخوان و ماهیچه ها تشکیل شدند. محققان در هر سلول جدا شده از فناوری تعیین توالی ژنتیکی تک سلولی برای اندازه گیری سطح فعالیت ژنها استفاده کردند. آنها همچنین ترکیب کلی انواع سلولها را در هر بافت معین بررسی کردند. سپس، موش های پیر و جوان را در هر رژیم غذایی مقایسه کردند.

بسیاری از تغییراتی که با افزایش سن موشهای صحرایی طبیعی رخ داد در موشهای دارای رژیم محدود ایجاد نشد. حتی در سن، بسیاری از بافت ها و سلول های حیوانات دارای رژیم غذایی محدود به موش های جوان نزدیک بودند. به طور کلی، 57درصد از تغییرات وابسته به سن در ترکیب سلولی که در بافت موشهای صحرایی عادی دیده می شود در موشهای دارای رژیم محدود شده با کالری وجود نداشت.

دانشمندان اعلام کردند که این رویکرد نه تنها به ما تأثیر محدودیت کالری بر روی این انواع سلولی را نشان داد بلکه کامل ترین مطالعه راجع به آنچه در یک سطح تک سلولی اتفاق می افتد است.

برخی از سلولها و ژنها بیشتر تحت تأثیر رژیم غذایی مربوط به ایمنی، التهاب و متابولیسم لیپیدها قرار دارند. تعداد سلولهای ایمنی تقریباً در هر بافتی که مورد مطالعه قرار گرفت به طور چشمگیری افزایش یافت. در بافت چربی قهوه ای (یک نوع از بافت چربی) رژیم غذایی با کالری محدود سطح بیان بسیاری از ژن های ضد التهابی را به موش های با رژیم غذایی محدود برگرداند.

«جینگ کو» نویسنده همکار این مطالعه و همچنین استاد آکادمی علوم چین اعلامکرد که کشف اصلی در مطالعه حاضر این است که افزایش پاسخ التهابی در دوران پیری می تواند به طور سیستماتیک با محدودیت کالری سرکوب شود.

دانشمندان اعلام کردند که وضعیت سلولهای شما به وضوح بستگی به تعامل با محیط شما دارد، که شامل میزان و ماهیت عذای خورده شده است.این تیم اکنون در تلاش است تا از این اطلاعات برای کشف و پیاده سازی راهکارهایی برای افزایش طول عمر و سلامت استفاده کند.

انتهای پیام/