ما چی؟ ما نگاه...

حامد فرضعلی بیک- ایسکانیوز/ این روزها خیلی از موارد، دیگر وجود خارجی ندارند چرا که یک پدیده لعنتی همه چیز را به تعطیلی کشانده است. فوتبال باشگاهی کشورمان در این مقطع زمانی می بایست به اوج فشردگی و حساسیت می رسید و در داخل و همچنین لیگ قهرمانان، مسابقات حساس و نفسگیری را تجربه می کرد اما همانطور که ذکر شد، روی این دلخوشی نیز گرد مُرده پاشیده اند.

نه از بازیهای باشگاهی خبری هست، نه بازیهای ملی. انتخابات فدراسیون هم بهمچنین. کلاً کرکره فوتبال پایین کشیده شده اما در این بین یک مورد هنوز سرپاست و با جدیت و بی توجه به اطراف، ادامه حیات می دهد.

پرونده های شکایت از فوتبال ایران و مطالبه کردن وجوه سنگین، هر روز نسخه جدیدی از خود ارائه می کند و با هیچ پدیده اجتماعی و دردسرسازی هم کاری ندارد. فقط همین دیروز خبر رسید پرسپولیس در ماجرای شکایت برانکو به پرداخت بیش از یک میلیون یورو محکوم شده، ضمناً جناب بودیمیر هم علیه این باشگاه حکم گرفته است.

از آن سو باشگاه تراکتورسازی توسط فیفا به پرداخت چند صد هزار دلار به استوکس محکوم شده و طی روزهای آتی باید این وجه را پرداخت کند. پیش از این موارد نیز خبر محکومیت استقلال بخاطر بدهی به باشگاه پاختاکور (بابت انتقال ایسما) منتشر شده بود که همه اینها علاوه بر جرایم مالی، ممکن است در صورت تعلل و تاخیر، محرومیت های دیگری نیز به دنبال داشته باشد.

یکی بگوید اینجا چه خبر است؟ چگونه می شود بابت بازیکن پرحاشیه و بی نظمی مثل استوکس که تراکتوری ها ادعا داشتند شکایتشان دمار از روزگار وی در خواهد آورد، محکوم شد؟! مگر زنوزی عنوان نمی کرد انتقال استوکس به پرسپولیس، این باشگاه را نیز دچار دردسر خواهد کرد؟ چطور شد که حالا ظرف ۴۵ روز باید چهارصد هزار دلار جریمه بدهند؟!

خنده دار تر از استوکس، کوین کنستانت بود که در تست پزشکی باشگاه تراکتور رد شد اما علاوه بر دریافت ۲۰۰ هزار یورو خسارت، حالا هشتصد هزار یورو نیز علیه باشگاه تبریزی حکم گرفته و زنوزی را کیش و مات کرده است.

این که به اصطلاح باشگاه خصوصی است و نهایتاً می گویند پول خودمان است، دوست داریم تخم مرغ کنیم و به دیوار بکوبیمش (البته یادمان نرود که مالک تراکتور بدهی های کلانی به بانک های کشور دارد!) اما با استقلال و پرسپولیس چه کنیم؟ روزی که برانکو رفتنی شد، نمی دانستند در صورت توافق نکردن، چه گرفتاری ای یقه پرسپولیس را خواهد گرفت؟ آن زمان که مقابل خبرنگاران ژست فاتحان سربلند را می گرفتند و می گفتند فلانی هیچ غلطی نمی تواند بکند، فکر امروز را کرده بودند؟

امثال بودیمیر را که رسانه ها با استناد به سایت ترانسفر مارکت فاش کرده بودند یک دهم مبلغی که با او قرارداد بسته اند هم نمی ارزد، با چه رابطه هایی به پرسپولیس آوردند که امروز بابتش محکوم شوند؟

بخدا که تمام این سوالها تکراری است. سالهاست که می پرسیم و می پرسند اما نه تنها جواب نمی گیریم بلکه با وقاحت بیشتری هم تکرارش می کنند. آقای وزیر که در جزئی ترین مسائل پرسپولیس و استقلال دخالت و اعمال نظر می کند، چطور در مقابل این موارد سکوت کرده و می کند؟ چه خبر است در این فوتبال؟ چه خبر است در استقلال و پرسپولیس؟ والله که با این پولها می شود برای هر یک از آنها سالی حداقل دو سه بازیکن در حد مامه تیام آورد و بهترین بهره را نیز برد، نه اینکه امثال بودیمیر، ایسما و استوکس را استخدام کرد و بابت غیبت های متوالی یا راه رفتنشان در زمین تاوان داد.

شنیده ایم در علم روانشناسی پدیده ای وجود دارد تحت عنوان سِر شدن مقابل وقاحت ها و تکرارشان. این حکایت ماست در قبال پولهایی که در فوتبالمان دور ریخته می شود و فقط نگاه می کنیم. نگاه می کنیم و تکرار می شوند. نگاه می کنیم و وقیح تر می شوند. این ماجرا آیا پایانی دارد...؟

کد خبر: 1063109

وب گردی

وب گردی