به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، شیوع کرونا در ایران سبب شد بسیاری از مراکز و ادارات، تعطیل شوند تا شاید بتوان زنجیره انتقال این ویروس را قطع کرد؛ اما از آنجایی که روند آموزشی میلیون‌ها دانشجو نمی‌تواند متوقف شود، دانشگاه‌ها ملزم به بهره‌گیری از آموزش الکترونیکی و سیستم ال‌ام‌اس یا همان سیستم مدیریت یادگیری (Learning Management System) شده‌اند تا بتوانند کلاس‌ها را به‌شکل مجازی برگزار کنند.

کشورهای توسعه‌یافته سال‌هاست بخش قابل توجهی از آموزش خود را به‌صورت الکترونیکی ارائه می‌دهند؛ اما متأسفانه متولیان آموزش عالی در ایران تا زمان وقوع بحران در کشور، نگاهی جدی به این مقوله نداشتند.

علی علی‌بخشی در دانشگاه مریلند آمریکا، یکی از دانشگاه‌های معتبر ایالات متحده درس خوانده که در نظام رتبه‌بندی بین‌المللی QS رتبه 163 را دارد و آموزش الکترونیکی (e-learning) را در سطحی بالا تجربه کرده است.

وی درباره ویژگی‌های آموزش مجازی ارائه شده در دانشگاه مریلند آمریکا به ایسکانیوز، گفت: دانشجویان موظف بودند هر هفته حداقل در دو «بحث» (discussion) شرکت کنند و به سؤالات مطرح شده پاسخ دهند. همچنین هر دانشجو باید در مورد بحث‌های دو دانشجو دیگر اظهار نظر می‌کرد و «کامنت» (comment) می‌گذاشت.

استادان در کمتر از 24 ساعت به سؤالات پاسخ می‌دادند

فارغ‌التحصیل دانشگاه مریلند خاطرنشان کرد: باید موافقت یا مخالفت خود را با بحث‌های دانشجویان دیگر اظهار کرده و البته دلیل موضع خود را اعلام می‌کردیم. با این روند، ارتباط نزدیک‌تری بین دانشجویان با همدیگر و همچنین استاد شکل می‌گرفت و دانشجویان به‌خوبی با کلاس درگیری ذهنی پیدا می‌کردند.

علی‌بخشی با اشاره به انجام پروژه‌ها و تکالیف در منزل (homework) گفت: تمام تکالیف از قبل در قالب تقویم مشخص و به دانشجویان ارائه می‌شد. همچنین بخشی در سیستم وجود داشت که می‌توانستیم سؤالات یا ابهامات خود درباره مسائل را به‌صورت پیام (message) مطرح کنیم.

وی افزود: معمولاً استادان در کمتر از 24 ساعت، پاسخ سؤال را ارسال می‌کردند تا دانشجویان بتوانند روند آموزش را ادامه دهند. ویدئوهای آموزشی و تدریس (lecture) استادان به‌صورت آنلاین در دسترس بودند و می‌توانستیم در هر از ساعتی شبانه‌روز به تماشای ویدئوها بنشینیم. تمام ویدئوهای آموزشی روی سایت باقی می‌ماندند تا دانشجویان در صورت نیاز بتوانند از کلاس‌های هفته‌های قبل نیز استفاده کنند.

فارغ‌التحصیل دانشگاه مریلند با تأکید بر کیفیت بالای آموزش آنلاین در آمریکا بیان کرد: البته تمام آموزش‌های ما به محتواهای تولید شده در دانشگاه مریلند خلاصه نمی‌شد. اگر مسئله‌ای را متوجه نمی‌شدیم، می‌توانستیم به منابع بسیاری مراجعه کنیم که به‌صورت آنلاین در اینترنت وجود داشت. اگر دانشجویی خارج از فضای دانشگاه نیز به‌دنبال مطلبی در هر زمینه‌ای بود، به‌راحتی به منابع فراوانی دسترسی پیدا می‌کرد.

علی‌بخشی تأکید کرد: بسیاری از منابع، رایگان هستند و البته سایت‌هایی که برای صدور اجازه دسترسی، پول دریافت می‌کنند نیز مبلغ اندکی از کاربر می‌گیرند. در واقع فرد با پرداخت مبلغی ناچیز به‌صورت ماهیانه، به منابع مورد نظر خود دسترسی پیدا می‌کند، به طور مثال دوره‌های (course) رشته کامپیوتر در دانشگاه‌های بزرگ آمریکا مانند هاروارد، ام‌آی‌تی (MIT) و میشیگان به‌صورت آنلاین و با پرداخت فقط 10 دلار در دسترس همگان است.

وی در پایان گفت: اگر دانشجویی در دانشگاه مریلند تحصیل می‌کند و با سؤالی روبرو می‌شود یا علاقه دارد به مباحثی فراتر از آموزش‌های دانشگاه خود دست یابد، به‌راحتی می‌تواند منابع دیگر را نیز مطالعه کند تا به پاسخ سؤالات خود برسد.

انتهای پیام