به گزارش گروه دانشگاه ایسکانیوز از اصفهان، نرگس غضنفرپور و سید محمدصادق هوشمند فارغالتحصیل کارشناسی پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان) در سال ۱۳۹۸ که اکنون ۶ ماه است در بخش آیسیو جنرال بیمارستان امین اصفهان دوران طرح خود را میگذرانند در گفتگو با خبرنگار ایسکانیوز در اصفهان از تلخ و شیرینهای شغل پرستاری و تأثیر آن بر زندگی مشترک در این روزهای کرونایی میگویند.
گفتگوی خبرنگار ایسکانیوز در اصفهان با این زوج پرستار را در ادامه میخوانیم.
ابتدا از مزایای ازدواج دو همرشتهای با هم توضیح بدهید؟
در رابطه با ازدواج دو همرشته باید بگوییم که به هرحال خوبیها و چالشهای خاص خودش را دارد که مهمترین مزیت آن بهخصوص در حیطه کاری، درک متقابلی هست که از همدیگر داریم و نکته مهمی محسوب میشود. این رشته با وجود شیفتها، سختیها، شبکاریها و اینکه چقدر میتواند در عین حالی که شیرین و مقدس است، فرسایشی هم باشد؛ اما از آنجایی که با بار کاری زیادش آشناییم، حرف همدیگر را بهتر میفهمیم.
از جنبه زندگی مشترک، اگر برنامهریزی درستی وجود نداشته باشد، تأثیر منفی خودش را روی زندگی میگذارد و لذت آن را نمیچشی و لحظات جوانی را از دست میدهی و نتیجه اینکه نکته مهم در این مقوله، مطابقت دادن حیطه کاری و زندگی با همدیگر است.
شرایط کاری در این روزهای بحرانی را چطور ارزیابی میکنید؟
از آنجایی که فعلاً شیوع بیماری کرونا در کشور ما رو به افزایش است، لازم است که در هر شهر بیمارستانهایی برای پذیرش افراد مشکوک و مبتلا اختصاص داده شود که در اصفهان هم بیمارستان امین و چند بیمارستان دیگر به این موضوع اختصاص داده شده و افرادی که در بخش آیسییو بستری میشوند، مراقبت ویژهتری را نیاز دارند و با توجه به وخامت حال عمومی و تماس بیشتر پرستار با مددجو و ترشحات بیمار، ریسک بالایی برای پرستار وجود خواهد داشت؛ اما عشق به یاری رساندن به مددجو و لذت وصف نشدنی آن، محرک ما برای تلاش بیشتر و مراقبت بهتر از مددجو را باعث میشود و نکته دیگر اینکه جو مثبت بین تیم درمان و هماهنگ بودن این تیم که پرستار نقش رهبری را ایفا میکند، باعث میشود که مسیر درمان و بهبودی مثبتتر و سریعتر پیش برود.
تأثیرات سختی کار و درگیریهای مربوط به آن در زندگی شخصی را چگونه میبینید؟
شغل پرستاری همانطور که بیان کردیم، زندگی شخصی را تحت تأثیر قرار میدهد و الان در این برهه زمانی با توجه به تماس مستقیم ما با مددجویان مبتلا و از آنجایی که سلامتی خانواده در اولویت قرار دارد، بهناچار ارتباط ما در حد تماس تلفنی شده و به هرحال دوربودن از کانون گرم خانواده بسیار سخت و این دلهره و ترس پدر و مادر که در لحن و کلام و موج صداشون کاملاً مشهود هست، ناراحتکننده است؛ اما بهخاطر وظیفه مهمی که روی دوش ما هست و آن بهبودی بیماران و بازگشتشان به کانون گرم خانواده است، این سختی برای ما هموار میشود و بهتر هست بگوییم ما پرستاران سفید میپوشیم که دیگران سیاه نپوشند و امیدوارم مردم کشورمان این سونامی بیماری رو جدی بگیرن و قطعکننده این زنجیره انتقال باشیم.
توصیه شما به مردم در برابر این بیماری چیست؟
مشکل ما این است که مردم عادی از یک منبع موثق که قابل اطمینان باشد، بیبهره هستند و در اغلب موارد دیده میشود که اخبار درست و نادرست را با هم و به نقل از فضای مجازی بیان میکنند؛ اما به هر حال از مردم عاجزانه درخواست داریم که بهداشت دست را رعایت کنند. در خانهها بمانند و از سفرهای غیرضروری فعلاً چشمپوشی کنند. در مجامع شلوغ حضور پیدا نکنند تا پیک (نقطه اوج) بیماری را پشت سر بگذاریم.
در تأیید مهم بودن این مسئله همین بس که این بیماری اکنون پاندمیک یا جهانگیر شده و حتی اگر از وسایل حفاظتی مثل دستکش استفاده میکنند پس از تماس با سطوح، آن را بهصورت و بدن خود نزنند و در پایان توجه داشته باشند که استفاده درست از دستکش، ماسک و وسایل حفاظتی برای جلوگیری از ابتلا خیلی مهم و کارساز است.
انتهای پیام/