به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، چرخه احصای چالشهای کشور و اولویتهای پژوهشی، تحقق مسئلهمحوری در تحقیقات دانشگاهی و اثرگذاری ازجمله کارکردهای نسل دوم دانشگاههای جهان بهشمار میرود. ولی سوال اینجاست که آیا تولید صرف یافتههای جدید علمی و بروندادهای دانشگاهی و حتی حرکت محض بر روی مرزهای دانش میتواند اثرگذاری دانشگاه را در اقتصاد کشور تضمین کند.
به نظر میرسد تا زمانی که یافتههای پژوهشی دانشگاه تا سر مقصد نهایی یعنی «صنعت» نرود، ایده دانشگاه نیز به نتیجه مطلوب نخواهد رسید. تعریف اثرگذاری دانشگاه بر روی صنعت و جامعه نیز از آنجایی نشأت میگیرد که این نهاد نخبگانی فاصله خود را از حلقههای پس از خود به صفر برساند. دانشگاه نیروی متخصص تربیت میکند، مسئله یابی میکند، پلتفرمهای شبیهسازی و انجام آزمایشات را فراهم میکند؛ حال اگر نتواند این پژوهشها را که حاصل چرخه هزینهزای دانشگاهی است به سرمقصد برساند تکلیف کارکرد و مسئولیت دانشگاه در جامعه چیست.
اتفاقاً باید اذعان کرد سالهاست که دانشگاههای کشور به پیمودن روندهای هزینهزا عادت کردهاند و اساساً دانشگاه نه به فکر درآمدزایی اعضای زیست بوم خود هست و نه ایدهای برای رساندن محصولاتش به دست مصرفکنندگان! باید دید کدام عوامل و فقدان کدام حلقه در انتهای چرخههای پژوهشی، کل روند کارکردی دانشگاه را ابتر گذاشته است. آنچه که واضح است، دانشگاههای کشور از نسخههای نسل سومی خود فاصله معنادار دارند و بازتعریف مأموریتها و کارکردها امری اجتنابناپذیر بهنظر میرسد.
اشتغال دانشآموختگان و درآمدزایی دانشبنیان دو فاکتور بسیار مهم است که دانشگاههای کارآفرین همواره بهدنبال آن هستند. ایجاد بسترهای کارآفرینی و اشتغالزایی اولین راهبرد دانشگاه برای نیل به دو هدف فوقالذکر است. دانشگاههای مختلف جهان براساس پتانسیلها، قوانین و اقتضائات، روشهای متنوعی برای ایجاد زیستبومهای کسبوکار انتخاب میکنند.
اشتغال دانشآموختگان از جمله فاکتورهای ارزیابی و رتبهبندی دانشگاهها بهشمار میرود. هرچقدر که میزان اشتغال در بین فارغالتحصیلان دانشگاهی بالا باشد رتبه آن دانشگاه نیز بهتر میشود. به تعبیری مأموریت اصلی دانشگاههای نسل سوم پس از دانشآموختگی دانشجویان آغاز میشود. دانشگاه نه متولی استخدام، بلکه باید بسترساز اشتغال و کارافرینی باشد.
ازطرفی با احتساب دانشگاه بهعنوان عاملی قدرتمند در جهشهای اقتصادی، باید تعریفی جدید در تولیدکنندگی این نهاد صورت بگیرد.
دانشگاه آزاد اسلامی بهعنوان اثرگذارترین زیرنظام آموزش عالی کشور در رویکردهای جدید خود پس از ایجاد جراحیهای عمیق در حوزه پژوهشهای دانشگاهی و جهتدهی بروندادها با عملیاتی کردن طرح «پایش آزاد»، برای اثربخشی پژوهشها در صنعت و جامعه، نسبت به راهاندازی طرح «پویش کارآفرینی» اقدام کرده است. پویش قصد دارد زبانی مشترک برای پژوهشهای دانشگاهی و پلتفرمهای کسبوکار باشد.
مراکز رشد واحدهای دانشگاهی متولی راهبری «پویش» هستند، شناسایی چالشهای بافوریت صنعت، جامعه و دستگاههای اجرایی توسط مراکز رشد و یافتن پاسخ عملیاتی برای این چالشها توسط واحدهای فناور و شرکتهای دانشبنیان واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی پیشبینی و طراحی شده است. طرح پویش با هدف وصل کردن فناوران و پژوهشگران دانشگاهی به صنعت و نیازهای جامعه شکل گرفته است. رویدادهای «چالش فناوری» پلتفرمی است که برای راهبری پویش درنظر گرفته شده است.
اجرای طرح پویش در واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی امتیازی برای مراکز رشد بهشمار میرود. مراکز رشد با اجرای این طرح و برگزاری «چالشهای فناوری» مقدمات اخذ امتیاز راهاندازی «سرای نوآوری» را بهدست میآورند. مراکز رشد عضو تشکیلدهنده و یکی از اِلمانهای اصلی سراهای نوآوری است.
دانشگاه آزاد اسلامی با اصلاح و مجزاسازی ساختارهای پژوهشی و فناوری از یکدیگر و بازتعریف سازوکارهای اثرگذاری دانشگاه بر روی صنعت و جامعه بهدنبال تحول بزرگی است که تا زمینههای اشتغال دانشآموختگان را محقق بسازد. اهتمام همه واحدهای دانشگاهی و شناسایی چالشها منجربه رونق پویش و به حرکت درآمدن چرخههای اقتصاد دانشبنیان در جامعه میشود.
انتهای پیام/