به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، پس از گذشت قریب به یک ماه از گذشت سال جدید، اظهار نظرهای بعضی از مدیران دانشگاهی چنین در ذهن متبادر می‌کند که گویی هنوز هم درد دانشگاه‌های کشور شناخته نشده است. سال 99 از سوی مقام معظم رهبری به عنوان سال «جهش تولید» نام‌گذاری شده و این شعار محقق نمی‌شود جزء اینکه همه دستگاه‌های کشور در این امر یکدل و یکصدا شوند. دانشگاه مبدأ تحولات و محل تجمع قدرت اندیشه برای حل چالش‌های کشور است.

پر واضح است که رهبری انقلاب در نام‌گذاری سال جدید نگاه صرف نسبت به جنبه‌های فیزیکی تولید نداشته‌اند و قطعاً دانشگاه نیز در این میان نقش پررنگی ایفا می‌کند. تولید فناوری و ارزش افزوده، تولید دانش و تربیت نیروهای متخصص و متعهد نیز از جنبه‌های کارکرد دانشگاه در راستای تحقق شعار سال است.

نقش خطیر دانشگاه زمانی نمایان می‌شود که علاوه بر کارکردهای ذاتی فوق‌الذکر می‌تواند اثرات مثبت بسیاری در صنایع، تولیدکنندگان و ارائه کنندگان خدمت بگذارد. بدین معنا که ارتباط سازنده این دو عنصر می‌تواند منشأ بسیاری از تحولات شود. دانشگاه می‌تواند با استقرار نظام بهره‌وری در صنایع اثرات مثبت خود این بار از پلتفرمی دیگر به نمایش بگذارد.

ارتقای بهره‌وری در زنجیره صنایع و تولیدکنندگان زمانی اتفاق می‌افتد که ارتباط دانشگاه و صنعت استمرار داشته باشد و اقدامات در راستای حل مسئله صورت بگیرد. مسئله محوری از جمله موضوعاتی است که سالهاست دانشگاه از آن دور بوده‌‌ و بزرگترین دلیل نیز مقابله دانشگاه با صنعت است.

سازوکارهای دانشگاه آزاد اسلامی از یک سال پیش به‌نوعی پیش‌بینی شده که در همه مقاطع تحصیلی چالش‌ها و موضوعات پیش روی کشور مدنظر گرفته می‌شود.
شاید تاچندین سال پیش مقوله ارتباط با صنعت امری دارای امتیاز برای دانشگاه‌ها محسوب می‌شد ولی در شرایطی که کشور نیازمند بهبود شاخص‌های اشتغال و رونق اقتصادی است ارتباط با صنعت برای مهارت آموزی و اشتغال دانش‌آموختگان الزامی است. البته قرار نیست صنعت دست خالی از این کانال ارتباطی برگردد، دانشگاه بزرگترین عامل تحول صنعت می‌تواند می‌شود. تجربه دانشگاه‌های نسل سوم دنیا اکنون می‌تواند الگوی مناسبی برای تحقق اهداف باشد.

در این راه مشکلاتی هم بر سر راه فناوران و پژوهشگران دانشگاهی قرار می‌گیرد که اساساً ناشی از حافظه تاریخی ارتباط دو عنصر دانشگاه و صنعت است. بی‌اعتمادی صنعت به دانشگاه زمانی از بین می‌رود که پروژه‌های دانشگاهی، عملیاتی و پاسخ دقیق به مشکلات و معضلات صنعت و جامعه باشد. به‌طور مثال در شرایط کنونی که اقتصاد خرد و کسب‌وکارها به مشکل دچار شده‌، این نوبت دانشگاه است که وارد صحنه شود و چالش‌های این عرصه را متحول و رفع کند.

اکنون که تعادل اقتصاد خرد کشور دستخوش تبعات شیوع ویروس کرونا شده لازم است که دانشگاه با وارد کردن پلتفرم‌های فناوری به کمک انواع مشاغل و کسب‌وکارهای روزانه و خرد برود. در ابتدای گزارش به گذاره بهره‌وری به‌عنوان یکی از عوامل «جهش تولید» نیز اشاره شد.

حقیقت این است که بسیاری از صنایع مولد و مادر کشور امروز به دلیل عدم بهره‌وری بازدهی و سوددهی خود را از دست داده‌اند و این تنها دانشگاه است که می‌تواند برای بازسازی این چرخه بهترین اثر را بگذارد. بازدهی پایین نیروی انسانی، استهلاک تجهیزات تولید، مصرف بالای انرژی و دور ریز قابل توجه مواد اولیه از جمله مهم‌ترین معضلات صنعت است که باید دانشگاه برای جهش تولید به آنها جواب بدهد.

امضای تفاهم‌نامه‌های همکاری، قراردادهای پروژه مشترک و فرصت‌های مطالعاتی اساتید در صنایع روش‌هایی هستند که دانشگاه آزاد به‌صورت جدی آنها را دنبال کرده و در قالب طرح‌های مختلف پل‌های ارتباطی با صنعت و جامعه را تقویت و بازسازی می‌کند. دانشگاه آزاد اسلامی به‌عنوان بزرگترین شبکه حقیقی دانشگاهی و با داشتن سهم ۳۸ درصدی از آموزش عالی کشور، تحولات عظیمی را درصنعت و تولید کشور برجای خواهد گذاشت.

طرح پایش اولین پل ارتباطی دانشگاه آزاد برای احصای چالش‌های منطقه‌ای در کشور به‌شمار می‌رود که با توسعه فناوری به وسیله سراهای نوآوری این ارتباط به فضاهای کسب‌وکار کشیده می‌شود. اصل تئوری ارتباط با صنعت، صرفاً در ابعاد نخبگانی و ارائه تجویز پژوهشی صورت نمی‌گیرد، بلکه تکثیر و انتشار فناوری از دانشگاه به صنعت و تبدیل آن به ثروت اصل این ارتباط را به تصویر می‌کشد.

انتهای پیام/