به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، جهان با تصمیمات غیرممکنی روبرو است که تعیین کننده کیفیت زندگی برای نسل های آینده خواهد بود.

از آخرین گزارش های آب و هوایی lPCc برمی آید که نخستین و تنها راه موثر، (هرچند غیرمعمول)، می تواند توقف استفاده از سوخت های فسیلی باشد. دومین راه همانطور که محققان آب و هوایی تخمین زده اند به حداقل رساندن استفاده از این سوخت ها است.

در نهایت می توان با هدف رشد تقاضای فعالیت هایی که مرتبط با سوخت های فسیلی است این مسیر را ادامه و انجام داد. این روش به نیروهای موجود در بازار کار این فرصت را می دهد تا مشکلات موجود در این مسیر را کاهش دهند تا نسل های بعدی راه حل هایی که اکنون امکان ارائه آن وجود ندارد را پیدا و ارائه دهند.

این انتخاب های موجود است و راه دیگری نیز وجود ندارد. نسل های آینده نیز ما را در مورد آنچه با دانش کامل در مورد عواقب استفاده از این انرژی ها انتخاب نموده ایم قضاوت خواهند کرد.

غیر قابل سکونت شدن مناطق جهان رو به رشد است و این امر باعث ایجاد میلیونها پناهنده اکولوژیکی، رشد جمعیت جهان، محدود و کم شدن ذخایر ذخایرمنابع، کمبود آب و غذا، از دست رفتن فاجعه بار متغیرهای ژنتیکی و جنگ بقا می شود.

انتظارات عمومی در مورد آینده تنها تغییرات جزئی در جنبه های مبتنی بر کربن را در سبک زندگی ما نشان می دهد. مردم باید به این باور برسند که به میزان و اندازه ای که قادر به تامین آن هستند اجازه مسافرت دارند.

سیاستمداران پدیده آب شدن یخ ها و بالا رفتن سطح آب اقیانوس ها را همواره نادیده گرفته اند. این مساله هرچه بیشتر به تعویق بیافتد قطعا از تخریب محیط زیست، تحولات اجتماعی و هرج و مرج اقتصادی جلوگیری خواهد شد.

رهبران جهان نمی توانند با نادیده گرفتن مساله استفاده از سوخت های فسیلی انتظارات رای دهندگان خود را برای به وجود آوردن استانداردهای بالاتر زندگی برآورده سازند. آیا دموکراسی می تواند با نادیده گرفتن خواست افکار عمومی پیش رود؟!

در سیاست بین الملل، نتایج نامطلوب به دست آمده، اغلب می تواند ناشی از موارد اشتباهی باشد که دانشمندان به سیاستمداران اطلاع می دهند و برخی از آنها مانند فرض های دروغین در مورد انتشار دی اکسید کربن اشتباه هستند.

تلاش ها برای کاهش تولید دی اکسید کربن تا مرز صفر پیش می رود اما دی اکسید کربن پخش شده در فضا بیش از 100 سال باقی می ماند.استفاده از منابع انرژی تجدید پذیر و تحولات کم کربن باعث کاهش غلظت آن نمی شود و تنها نرخ افزایش غلظت کربن که رو به رشد است را کاهش می دهد.

رشد اقتصادی وابسته به سوخت فسیلی علت اصلی است که بیشتر این رشد می تواند تا حدی از استفاده آن جدا شود.

پشت ادعاها در مورد ذخایر برای نسل های آینده سیاست و سهم بندی برای هر نسل در نظر نگرفته شده است.

به همین ترتیب، برای مقابله با اثرات نامطلوب اما در عین حال بالقوه، از قبیل اسکان مجدد پناهندگان اکولوژیکی، هیچ اهمیتی درنظر نگرفته شده است.

ممکن است بپرسید که چه کسی از درون حکومت باید درباره پیامدهای کوتاه و بلند مدت تصمیمات در آینده سخن بگوید.

نگرانی در مورد قابلیت اطمینان به جریان داده های آب و هوا ناشی از تغییر قوانین کربن موجود در اقیانوس ها، جنگل ها و خاک است که این مقدار تنها بخشی از جذب CO2 ی منتشر شده است.

تاکنون بیش از نیمی از کربن دی اکسید توسط اقیانوس و جنگل و خاک جذب شده است.

در حال حاضر مسیر افزایش انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از سوخت های فسیلی به روشنی نشان می دهد که جذب موثر تا سال ۲۰۱۰ کاهش یافته است.

گزارش های IPCC و اندازه گیری و مخلوط شدن انتشار کربن و بازخوردهای آن برای اولین بار است که مورد توجه قرار گرفته و به دنبال آن از کنترل خارج شدن فرآیند گرم شدن کره زمین هشداری جدی است. درحالی‌که بودجه انتشار کربن به صورت تئوری و با نسوزاندن سوخت های فسیلی کاهش می‌یابد بازده انتشار متان نمی تواند از افزایش دما باشد.

پیام مهم استنتاج شده از بین خطوط گزارش IPCC این است که ما باید زندگی خود را در این سیاره هدایت کنیم. ما در حال حاضر در فرایندی قرار داریم که ناگزیر یک سیاره در حال مرگ را به فرزندانمان عرضه خواهیم کرد.

انتهای پیام/