گروه دانشگاه ایسکانیوز: در آموزش و پرورش هرچه از کمبود نیرو اسم میبرند بی اختیار همه ذهنشان به سمت کمبود نیروی آموزشی و معلم میرود. اولین چیزی که به ذهنها خطور میکند، استخدام از طریق دانشگاه فرهنگیان و پس از آن استخدام از طریق آزمون استخدامی است. اما هیچ فرد به این مسئله نپرداخته است که مدارس علاوه بر کادر اجرایی و آموزشی به خدمتگزار نیز نیاز دارند. در بسیاری از مدارس، مدیر مدرسه نقش همه فن حریف را بازی کرده و علاوه بر پرداختن به مشکلات دانشآموزان و معلمان مدرسه، نقش سرایدار و خدمتگزار را نیز به عهده گرفته و حتی گاها چند ساعتی نیز، موظف به تدریس در مدرسه است. همچنین مدیر مدرسه میبایست عدم توجه دولت و مسئولان در خصوص اختصاص سرانه دانشآموزی، اعتبار برای پرداخت قبوض مصرفی، در نظر گرفتن مبالغی برای هزینه تعمیرات، ملزومات و تجهیزات مورد نیاز مدرسه را نیز پوشش داده و نقش اجل معلق را در مدرسه برای دانشآموزان و اولیا بازی کند. از دانشآموزان و اولیای آنها، کمک به مدرسههای اجباری و شهریههایی را بستاند که خود فرادستان آموزشی شبانه روز در تلویزیون و رسانه ها ستاندن آن را غیرقانونی اعلام کردهاند و مدام در رسانههای ارتباط جمعی غیرقانونی بودن اخذ وجه از والدین را در مدارس، در بوق و کرنا میکنند.
در خیلی از مدارس به دلیل آنکه آمار دانشآموزان مدرسه پایین است، نه معاون اجرایی به آنها تعلق میگیرد، و نه کادر خدماتی و سرایدار. مخصوصا این مسئله در روستاها و مدارس روستایی بسیار مشهود است. در اینگونه مواقع یا مدیر میبایست خود جای خالی هر دو را پر کند و در کنار آن نیز نقش نامهرسان مدرسه را بازی کرده و در این نظام بخشنامه سالار، با بروکراسی اداری بسیار زیاد و خسته کننده به امورات مدرسه و رابطه بین مدرسه و اداره نیز پرداخته و توازنی بین همه این موارد ایجاد کند یا اینکه از طریق کمکهای مردمی یک نیروی خدمتگزار بهصورت آزاد استخدام کند که خود این کار، مشکلات را در بیشتر مواقع دو چندان میکند.
از سوی دیگر وضعیت کادر خدماتی در آموزش و پرورش از قرمز هم گذشته است و با حقوقهای بسیار پایینتر از خط فقری که نیروهای خدماتی دریافت میکنند که گاها به کمتر از یک میلیون و دویست هزار تومان نیز میرسد، انگیزهای برای کادر خدماتی جهت مشارکت بیشتر در مدارس و ادارات آموزش و پرورش برای آنها باقی نمیگذارد. این افراد مدرسهای را تحت پوشش قرار میدهند، اما به نسبت حقوق خیلی کمی دریافت میکنند، انتظاری بیشتر از این آنها، واقعا بیانصافی است.
خدمتگزاران در مدارس، همیشه اولین فردی هستند که درب مدرسه را باز کرده و مدرسه را برای شروع فعالیتهای آموزشی و تربیتی آماده میکنند و در انتها نیز آخرین نفری هستند که پس از نظافت و تمیز کردن کلاسها، حیاط و غیره ، از مدرسه خارج میشوند. به همین منظور ساعت کاری آنها از معلمان و کادر اجرایی مدرسه بیشتر بوده و حین فعالیت آموزشی مدرسه نیز مدام در حال تحرک و نامهرسانی و تعمیرات و فراهم کردن اسباب چای و استراحت معلمان و غیره هستند. بی تردید این افراد مستحق توجه بیش از این هستند.
به نظر میرسد دولت و آموزش و پرورش این افراد زحمتکش را به کلی فراموش کرده و همچنین خود را به کوچه علی چپ زده است! مدارس ما علاوه بر کادر اجرایی و آموزشی، نیاز به خدمتگزار و کادر خدماتی نیز دارند. حال جالب این است که با وجود چنین مشکلاتی، در برخی ادارات آموزش و پرورش؛ فقط در اتاق مدیر منطقه دو یا سه خدمتگزار همیشه حضور داشته و دست به سینه، آماده اجرای دستورات و فرامین مدیر هستند. و جالب تر آنکت که در بیشتر مواقع این چند نفر بیکار نشسته و هیچ تحرکی و فعالیتی ندارند.
معمولا عدم تخصیص اعتبار لازم به آموزش و پرورش، دلیل اصلی این بیتوجهی روسای ادارات و مناطق است. یکی از راهکارهای پیشنهادی که آموزش و پرورش میتواند در حل این مشکل بهکار ببرد، جذب نیروهایی با نام سربازخدمتگزار است. بدین معنا که در کنار جذب تحصیلکردگان که زمان سربازیشان فرا رسیده و بعنوان سرباز معلم در آموزش و پرورش و مدارس مشغول به کار میشوند، افرادی را نیز جذب کند که داوطلبانه بخواهند با عنوان خدمتگزار در آموزش و پرورش دوره سربازی خود را به پایان برسانند. بدین ترتیب شاید بتوان اندکی از مشکلات مدیران مدارس را حل و فصل کرد.
*معلم و فعال مدنی
انتهای پیام/