به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، دانشمندان از نقشه برداری سه بعدی اتم (به طور خاص توموگرافی اتمی) استفاده کرده و متوجه شدند که قدیمی ترین مایعات مولکولی در منظومه شمسی می تواند از پیشرفت اسیدهای آمینه و در نهایت زندگی پشتیبانی کند.
این تیم مولکول های موجود در مرز ذرههای مگنتیت در شهاب سنگ 4.5 میلیارد ساله را برای پیدا کردن علائم مایعات در محل شکل گیری مغناطیس ها بررسی کردند.
به لطف ماهیت شهاب سنگ نمونه این امر تا حدودی امکان پذیر است؛ زیرا بالاتر از دمای اتاق نیست و در معرض آب مایع قرار نمی گیرد، بنابراین هرگونه نشانه ای از وجود آب ناشی از آب موجود در سیاره است.
در حالی که محققان از مدتها قبل می دانند که آب در اوایل منظومه شمسی وجود داشته است، این اولین شواهد مستقیم است که نشان دهنده شیمی و اسیدیته آب است. این یافته ها نوید بخشی برای آینده کاوش در فضا است. محققان امیدوارند که روشهایی را برای مطالعه نمونه های فرازمینی از سیارک ها گرفته تا مریخ ، ابداع کنند و آژانس های فضایی را از انجام سفرهای غیرضروری برای جمع آوری اطلاعات بیشتر نجات دهند.
برشنگاری یا توموگرافی ( Tomography) تصویربرداری سهبعدی است. در برشنگاری، تصویری که به دست میآید تنها سایهٔ دوبعدی از حجمی سهبعدی نیست، بلکه عکس برشی از حجم است که ممکن است در هر یک از سه جهتِ فضا باشد. شناختهشدهترین برشنگاری، برشنگاری رایانهای یا سیتیاسکن است که فیزیکدان انگلیسی، گودفری هاونسفیلد، در سال ۱۹۷۲ آن را برای کاربرد در پزشکی پیشنهاد کرد و در سال ۱۹۷۹ جایزه نوبل پزشکی را برای او به ارمغان آورد.
انتهای پیام/