به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، تحقیقات جدید روی موش ها نشان می‌دهد که چه وقتی DNA اجازه می دهد تا مغز خاطرات ترسناک را با استفاده از انقراض ترس خنثی کند.

طبق تحقیقات جدید، انعطاف پذیری ساختار DNA یک فرد با انعطاف پذیری حافظه ارتباط دارد. تحقیقات حاکی از آن است که انعطاف پذیری DNA شخص ممکن است نقش مهمی در خاموش کردن خاطرات ترسناک داشته باشد.

ترس هنگام مواجهه با خطر، فرد را به سمت اقدامات دفاعی سوق می دهد. این به عنوان مکانیسم بقا ارزشمند است.

حال مغز حافظه آن احساس را با چیزی به نام انقراض ترس خنثی می کند. این فرایند شامل درگیر کردن حافظه نترسیده در شرایطی مشابه برای سرکوب کردن حافظه ترس است. مطالعه جدید نشان می دهد که توانایی خنثی سازی ترس به انعطاف پذیریDNA بستگی دارد.

پاول مارشال از دانشگاه کوئینزلند استرالیا اعلام کرد که حافظه ترس برای بقا بسیار مفید است، اما می تواند به روش عملکرد عادی دسترسی پیدا کند. او نویسنده اصلی این تحقیق که در Nature Neuroscience منتشر شده، است.

مارشال گفت: «رایج ترین و شناخته شده ترین شکل مارپیچ دوگانه B-DNA است که در جهت عقربه های ساعت پیچ می‌خورد. DNA با تنظیم مجدد نحوه اتصال جفت های پایه به یکدیگر می تواند ساختارهای مارپیچی دیگری مانند Z-DNA را تشکیل دهد.

Z-DNA کمتر از B-DNA شکل می گیرد و فقط برای توالی های خاص و در یک منطقه کوتاه است.

مارشال اظهار کرد: ما اکنون می دانیم که هرجا ژن ها روشن شوند، Z-DNA ظاهر می شود. این یک نشانگر فعالیت ژن است که به نظر می رسد این ساختار ارتباطی با حافظه دارد.

دانشمندان همچنین ارتباطی بین Z-DNA و برخی بیماری ها، از جمله سرطان و سطح بالای Z-DNA در مغز افرادی که بیماری آلزایمر را داشتند، پیدا کرده اند.

برای تحقیق بیشتر ، محققان نگاهی دقیق تری به آنزیمی به نام ADAR1 انداختند. کارشناسان می دانند که این آنزیم Z-DNA را تشخیص داده و به آن متصل می شود. همچنین شواهدی وجود دارد که می تواند Z-DNA را به B-DNA برگرداند.

ADAR1 در ویرایش RNA نقش دارد که بر عملکرد پروتئین سلول تأثیر می گذارد. مارشال می گوید ADAR1 به یکباره کارهای زیادی را انجام می دهد و این همان چیزی است که باعث جذابیت آن می شود.

محققان، ژن ADAR1 را در قسمتی از مغز موش که در معرض انقراض ترس است، خاموش کردند.

اگرچه موشها هنوز قادر به ایجاد خاطرات ترس بودند، اما دیگر نمی توانند انقراض دهنده ترس خود را توسعه دهند بنابراین خاموش کردن ADAR1 ظرفیت آنها برای انقراض ترس را شکست.

دانشمندان همچنین ADAR1 جهش یافته که به خوبی عمل نمی کرد را نیز آزمایش کردند. این نیز مانع از موفقیت موش ها در انقراض ترس شد.

محققان نتیجه می گیرند که در موش ها، Z-DNA هنگامی که ترس را تجربه می کنند به سرعت شکل می گیرد. سپس در طول انقراض ترس، ADAR1 به Z-DNA متصل می شود. این به نوبه خود ویرایش RNA را تغییر می دهد که عملکرد سلول و در نتیجه حافظه را تغییر می دهد. ADAR1 سرانجام DNA را به درون ساختار B-DNA نرمال تر برگرداند.

به نظر می رسد اگر نتایج آزمایشات موشها روی انسانها نیز صادق باشد راحت تر بتوان بین ساختارهای DNA جابجا شد.

دانشمندان خاطرنشان کردند که توانایی احساس ترس و سپس انجام موفقیت آمیز انقراض ترس برای جلوگیری از شرایطی مانند PTSD و فوبیا مهم است.

تحقیقات نشان می دهد که برای توسعه روشهای درمانی مؤثر برای چنین شرایطی، درک انقراض ترس ضروری است.

انتهای پیام/