ایسکانیوز - امیر کریمی( کارشناس و تحلیل گر فوتبال)/ اگر کسی در جریان نقل و انتقالات پرسپولیس قرار نداشت و بازی با التعاون را می دید کمی سردرگم می شد چرا که پرسپولیس با انبوهی از تغییرات در ترکیب اصلی پا به میدان گذاشت که علاوه بر تغییرات نقل و انتقالاتی، مصدومیت ها نیز کم و بیش تریب اصلی را تحت تاثیر گذاشته بود.
در هر صورت تیم اول جدول لیگ ایران سه امتیاز شیرین از تیم اول گروه بندی فعلی آسیا کسب کرد که در ادامه راه قطعا برا این تیم کارساز خواهد بود و به کمک تیم خواهد آمد.

پوست انداختن پرسپولیس؛
اگر باور کنیم که دو دانگ قهرمانی لیگ برتر پرسپولیس در سال گذشته را باید به نام گل محمدی نوشت، به این نکته خواهیم رسید که پرسپولیس برای پیاده سازی ایده های گل محمدی و کادرش نیاز به تغییر تحولات اساسی داشت .
موردی که کادر فنی با هوشیاری به آن واقف بودند و اتفاقا  کادر فنی تمایل داشتند خیلی نرم و زیرپوستی به سرانجام برسد و بدون تلفات انجام شود .
با توجه به بالا رفتن سن بعضی بازیکنان  سابقه دار و اشباع روانی بعضی دیگر و همچنین نداشتن رقیب در بعضی پست ها انگیزه های تیمی کمی در این پرسپولیس سیر نزولی نا خودآگاهی را در حال طی کردن بود .
پس بهترین زمان برای تغییر تحولات و دمیدن خون جدید به رگهای پرسپولیس  به نظر می رسید
 اما این اتفاق اگرچه در جذب بازیکن به نسبت مناسب انجام شد اما رفتن دوبازیکن اصلی و موثر تیم دردسرها و حاشیه هایی را نیز برای تیم به دنبال داشت.
 به آمار کلی علیپور و ترابی توجه کنید جمعا حدود بیست وچهار گل و بیست پاس گل برای پرسپولیس در سال گذشته.
این یعنی تغییر یک جریان اساسی در فضای جلوی تیم در زمین ، این شاید همان نکته نگران کننده گل محمدی قبل آغاز بازی های آسیایی بود که حتی او را وادار به تهدید به استعفا کرد.
اما در هر حال این پوست اندازی دیر یا زود یقه پرسپولیس را می گرفت که چه بهتر گل محمدی اینکار را انجام داد و حالا در گام اول نیز موفق بوده ، هرچند فضای بازی ها به صورتی هست که امکان هر اتفاقی در بازی های بعدی یا حتی در صوت صعود وجود دارد.

پرسپولیس دندان نداشت؛
قدم اول بازی آسیایی در شرایط پسا کرونا را پرسپولیس با موفقیت برداشت ولی خالی از لطف نیست که که بگوییم اگرچه پرسپولیس برد، سه امتیاز حساس کسب کرد، محاسبات گروه را حالا بهم زد، امیدوار به آینده شد و دل میلیون ها هوادار خود را شاد کرد اما این تیم آن شادابی گذشته خود را نشان نداد. تکرار این موضوع کمی جزو مکررات خواهد بود که تغییرات عمده ترکیب می تواند جزوی از این  گپ کار تیمی باشد و عدم هارمونی تازه واردها یکی از این دلایل اما گل محمدی  و کادر مطبوعش باید به یک جمع بندی برسد  که چهار چهار دو لوزی او باید با دو مهاجم صرف شکل بگیرد یا با یک مهاجم کاذب به نام امیری.
سبک بازی امیری به طوری هست که از عقب با اضافه شدن می تواند گره گشای مشکلات تیم باید بستن  و حصار او در قالب مهاجم او را به بیکاره ای تقریبا در زمین تبدیل خواهد کرد از طرفی تداخل شرح وظایف او با رسن و حتی پهلوان در دقایقی از بازی کاملا مشهود و آشکار بوده که برای بر طرف کردن ان شاید گل محمدی زمان کوتاهی را در اختیار داشته باشد.
اما نکته بسیار چشمگیر در بازی پرسپولیس اینکه عجیب هست این تیم نیمه دوم های بسیار بهتری را در کل نسبت به نیمه اول دارد .
از سوت شروع نیمه دوم هرچقدر به پایان بازی نزدیک تر شدیم پرسپولیس هم همانقدر در سبک بازی بهتر شد موردی که در بازی های داخلی از این تیم سراغ داریم ، مالکیت توپ و تعداد پاس بالا و با تومانینه بازی کردن در زمین حریف از نکات بارز این پرسپولیس هست که اتفاقا با توان بالای بدنی و هوازی اینکار را انجام می دهد اما این موارد باید به ایجاد موقعیت های خطرناک تبدیل شود مسئله ای که در بازی با التعاون کمتر دیده شد.
با بالا بازی کردن پرسپولیس در زمان حمله و تکرر و تعداد بالای پاس نکته ای  یحیی و تیمش باید حواس جمع باشند، مراقبت از دور خوردن های دفاع چپ و راست خود در این شرایط و ضدحمله های حریف هست اتفاق که چند بار از پشت آقایی و نعمتی در طول باز انجام شدو یکی دو بار دروازه پرسپولیس را تا مرز فروپاشی برد .

تنبلی تاکتیکی؛
پرسپولیس در بازی با التعاون یک اشکال بسیار بزرگ در پیاده کردن فوتبال خود بخصوص در فاز حمله داشت، آن هم عدم انتقال مناسب و سالم توپ در فاز انتقال از دفاع به حمله بود که در پاره ای از دقایق اصلا با بی دقتی محض هم همراه بود و از دست دادن توپ به سادگی هرچه تمام تر، شاید بتوان این مسئله را به نبودن علیپور و به خصوص ترابی و رفتن آنها نیز نسبت داد.
  ترابی جزو آن دسته از بازیکنان بود که با طول گام بالا و تکنیک فوق العاده که در حال حرکت قدرت برداشتن یک به یک ها را به راحتی داشت و توپ را در جریان بازی به راحتی به فاز حمله  انتقال می داد.
بودن چنین بازیکنانی در هر تیمی غنیمت هست و تا وقتی هستند نعمت هست اما زمانی که تیم آنها را از دست بدهد زمان بسیاری برای جایگزینی آنها خواهد برد.
مشکل اصلی عادت کردن تیم به وجود امثال ترابی هست  که در طول زمان یک تیم را به نوعی دچار تنبلی تاکتیکی خواهد کرد اتفاقی که در پرسپولیس بطور محسوس می توان آن را لمس کرد اگرچه با حضور بشار و وحید امیری و حتی امید عالیشاه به شرطی که در پازل تاکتیکی و پست هایشان درست به کار گرفته شوند می توان این مورد را حل کرد اما قطعا فعلا پرسپولیس در این مسئله نیاز به گذر زمان دارد و هماهنگی بیشتر بین بازیکنان خود.