انقلاب اسلامی ایران در آیات قرآن و روایات

در برخی از آیات قرآن و روایات معصومین (علیهم السلام) به مسئله قیام مردم ایران و برپایی حکومتی به دست فقیهان دین اشاره شده است.

به گزارش باشگاه خبرنگاران دانشجویی (ایسکانیوز پس از بی مهری ممتد مردم عصر حضور، به دوره غیبت نزدیک شدیم؛ یک دوره 69 ساله غیبت صغرا، زمینه ساز غیبت کبرا شد. سپس دوران طولانی غیبت شروع شد. از ایات و روایات زیادی بر می آید که قبل از ظهور امام زمان، یک دوره با حاکمیت ولیّ فقیه، طراحی شده است؛ اینک اشاره ای کوتاه به برخی از آیات و روایات:

1. «یا أیّها الذین آمَنوا مَن یَرتدَّ منکم عن دیینه فسَوف یاتی الله بقوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَی المؤمنین أعزّة علی الکافرین یجاهِدون فی سبیل الله و لا یخافون لومة لَائم ذلک فضل اللهِ یؤتیه من یشاء و الله واسع علیمٌ» : ای کسانی که ایمان آورده‏ اید هر کس از شما از دین خود برگردد به زودی خدا گروهی [دیگر] را می ‏آورد که آنان را دوست می دارد و آنان [نیز] او را دوست دارند [اینان] با مؤمنان فروتن [و] بر کافران سرفرازند در راه خدا جهاد می کنند و از سرزنش هیچ ملامتگری نمی‏ ترسند این فضل خداست آن را به هر که بخواهد می‏‌دهد و خدا گشایشگر داناست. مائده/54
مجمع البیان و تفسیر نمونه: «و رُوی ان النبی سُئل عن هذه الآیه فضرب بیده علی عاتق سلمان فقال هذا و ذووه ثم قال: لوکان الدین معلقا بالثریا لتناوله رجال من ابناء فارس!

2. «و آخَرین منهم لمّا یَلحقوا بهم و هو العزیز الحکیم»: و نیز قوم دیگری را که هنوز به آنها ملحق نشده اند، هدایت فرماید، و او خدای مقتدر و حکیم است .  جمعه/3
مجمع البیان و نمونه: «روی ذلک عن ابی جعفر (ع) و روی أن النبی (ص) قرأ هذه الایه، فقیل له من هولاء؟ فوضع یده علی کتف سلمان و قال لو کان الایمان فی الثریا لنالته رجال من هولاء» بحار، ج 16، ص 310.
آنگاه که پیامبر این آیه را تلاوت فرمودند، سوال شد که این قوم کیست؟ ایشان دست بر شانه سلمان نهادند و فرمودند، اگر ایمان بردر ثریا بود، مردانی از اینان آن را درمی‌یافتند!

3. «و إن تتولّوا یستبدل قوماً غیرَکم ثم لایکونوا امثالکم»: و اگر شما روی بگردانید خدا قومی غیر شما که مانند شما (بخیل) نیستند (بلکه بسی از شما بهتر و فداکارترند) به جای شما پدید آرد. محمد/38
مجمع البیان: «و روی ابوهریره أن ناسا من اصحاب رسول الله (ص) قالوا یا رسول الله! من هولاء الذین ذکر الله فی کتابه و کان سلمان الی جنب رسول الله (ص) فضرب یده علی فَخِذ سلمان فقال هذا و قومه و الذی نفسی بیده لو کان الایمان منوطا بالثریا لتناوله رجال من فارس؛ سپس روایاتی از ابوبصیر به نقل از امام صادق (ع) آورده است که آن را تایید می‌کند. ابوهریره می گوید گروهی از مردم از رسول خدا پرسیدند: اینان که خدا در کتابش از آنان یادکرده است کیستند؟ پیامبر خدا دست بر ران سلمان فارسی که در کنارشان نشسته بود زدند و فرمودند: این مرد و قومش! سوگند به خدا اگر ایمان بر ثریا آویخته بود، مردانی از فارس بدان می‌رسیدند.

4. «وقضینا إلی بنی إسرائیل فی الکتب لتفسدن فی الأرض مرتین و لتعلن علواً کبیراً - فإذا جاء وعد أولیهما بعثنا علیکم عباداً لنا أولی بأس شدید فجاسوا خلال الدیار و کان وعداً مفعولاً - ثم رددنا لکم الکرة علیهم و أمددنکم بأمول و بنین و جعلنکم أکثر نفیرا»: ما به بنی اسرائیل در کتاب (تورات) اعلام کردیم که دوبار در زمین فساد خواهید کرد، و برتری‌جویی بزرگی خواهید نمود- هنگامی که نخستین وعده فرا رسد، گروهی از بندگان پیکارجوی خود را بر ضدّ شما میانگیزیم (تا شما را سخت در هم کوبند؛ حتی برای به دست آوردن مجرمان)، خانه‌ها را جستجو می‌کنند؛ و این وعده‌ای است قطعی!- سپس شما را بر آنها چیره می‌کنیم؛ و شما را به وسیله داراییها و فرزندانی کمک خواهیم کرد؛ و نفرات شما را بیشتر (از دشمن) قرارمی‌دهیم. اسراء/ 4-6
خدمت امام صادق علیه السلام نشسته بودم. حضرت این آیه را تلاوت فرمود: هنگامی که زمان عقوبت و کیفر فساد و تبهکاری شما بنی اسرائیل فرا رسد، گروهی از بندگان خود را که دارای قاطعیت و شدت عمل و مقاومت بسیار هستند برای مجازات بر شما مسلط می کنیم، و ایشان در میان شهرها شما را جستجو می کنند تا در صورتی که یکی از شما به کیفر عمل خود نرسیده باشید او را کیفر دهند، و این وعده خدا حتمی است. راوی می پرسد: «جعلنا فداک من هؤلاء؟ فقال ثلاث مرات: هم والله أهل قم!» بحارالانوار، ج ۵۷ص 216.
انقلاب اسلامی ایران در قرآن و روایات
1. حضرت خاتم الانبیاء (ص):«یَخرُجُ أُناسٌ مِن المَشرِقِ فَیُوَطِّئون لِلمَهدی سلطانَه» بحار الانوار، ج 51، ص 87. ابن ماجه سنی هم آن را به عنوان حدیث صحیح در سُنن خود آورده است. مردمانی از مشرق به پا می خیزند؛ آنگاه زمینه را برای فرمانروایی مهدی فراهم می کنند.
2. حضرت امام باقر (ع): «کانی بقوم قد خرجوا بالمشرق یطلبون الحق فلا یعطونه ثم یطلبونه فلا یعطونه، فاذا راوا ذلک و ضعوا سیوفهم علی عواتقهم فیعطون ماسالوه فلا یقبلونه حتی یقوموا ولا یدفعونها الا الی صاحبکم، قتلاهم شهداء، اما انی لو ادرکت ذلک لابقیت نفسی لصاحب هذا الامر. بحار الانوار، جلد 52، ص 243. گویا می بینم که مردمانی از مشرق به پا خاسته اند در حالیکه حق خود را مطالبه می کنند، اما دریغ می شوند؛ سپس دوباره حق خواهی می کنند و باز هم دریغ می شودند. وقتی چنین شد، شمشیرهایشن را بر دوش می گیرند و قیام می کنند؛ در این هنگام امتیازاتی به آنها داده می شود، اما نمی پذیرند تا قیام [را نهایی] کنند. و این قوم آن [نهضت] را جز به صاحب شما [عج] نمی دهند! کشته های شان شهیدند. و من اگر آن [شرایط] را درک کنم، جان خودم را برای صاحب این امر نگه می دارم.
3. امام کاظم علیه السلام: «رجُلٌ مِن أهلِ قُمّ یدعو النّاسَ إلی الحقِّ یَجْتَمِعُ مَعهُ قَومٌ کَزُبرِ الحدیدِ لا تُزِلُّهُمُ الرِّیاحُ العَواصِفُ و لا یَمَلّونَ مِن الحَربِ ولا یَجْبُنونَ وعلی اللّهِ یَتَوکّلونَ والعاقِبَةُ للمُتّقِین» بحار الانوار، ج 57، ص 216. مردی از اهل قم به پا می خیزد، مردمرا به حق فرا می خواند؛ گروهی مثل پاره های آهن، گرد او جمع می شوند؛ تند باد حوادث آنان را نمی لغزاند و از جنگ خسته نیم شوند [به خلاف هاشمی، موسوی و رضایی که جام زهر به امام راحل و ظهور دادند] و نمی ترسند و بر خدا دل می سپرند و پایان خیر، از آن پارسایان است.
انقلاب اسلامی ایران در قرآن و روایات
عنایت امام زمان به ایران در جنگ جهانی اول: «در دوران جنگ جهانی اوّل و اشغال ایران توسط قوای انگلیسی و روسی، که حملات و هجوم ها به ملّت شیعه اوج گرفته بود، مرحوم آیت الله نائینی خیلی پریشان بودند و نگران از اینکه این وضع به کجا خواهد انجامید، نکند که این کشورِ محبّ و دوستار امام زمان (علیه السلام) از بین برود و سقوط کند. در همین زمانها، شبی به امام عصر (علیه السلام) متوسّل می شوند و در حال توسّل و گریه و ناراحتی به خواب می روند و خواب می بینند که دیواری است به شکل نقشه ایران و این دیوار شکست برداشته، خم شده و در حال افتادن است. در زیر این دیوار، یک عده زن و بچه نشسته اند و دیوار دارد بر روی سر اینها خراب می شود. مرحوم نائینی وقتی این صحنه را می بیند به قدری نگران می شوند که فریاد می زند و می گوید: خدایا! این وضع به کجا خواهد انجامید؟ در این حال می بینند که حضرت ولی عصر (علیه السلام) تشریف آوردند و انگشت مبارکشان را به طرف دیواری که خم شده و در حال افتادن بود، گرفتند و آن را بلند کردند و دوباره در جای خودش قرار دادند. سپس فرمودند: اینجا شیعه خانه ماست! می شکند، خم می‌شود، خطر هست، ولی ما نمی گذاریم سقوط کند، ما نگهش می‌داریم.»

منبع:  پایگاه آموزش مجازی قرآن

انتهای پیام/

کد خبر: 1072982

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • 0 + 0 =