به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، دانشگاهها پس از شیوع ویروس کرونا با توجه به دستورالعملهای ستاد مقابله با کرونا تصمیم به برگزاری کلاسهای درس به صورت آنلاین گرفتند تا دانشجویان حضور حداقلی در محیط دانشگاه داشته باشند. البته برگزاری کلاسهای درس به صورت آنلاین و آموزش مجازی در کشور بدون مشکل نبوده و برای دانشجویان و استادان مشکلات بسیاری از جمله نداشتن سیستم رایانهای، اینترنت پرسرعت، حاضر نشدن سر وقت استادان و هزینههای اینترنت را ایجاد کرده است.
درباره آموزش مجازی و برگزاری کلاسهای آنلاین 2 دیدگاه وجود دارد. برخی از کارشناسان معتقدند که نظام آموزش مجازی باعث کاهش انگیزه دانشجویان برای ادامه تحصیل یا کسب علم و دانش میشود و برخی دیگر بر این باور هستند که آموزش مجازی باعث افزایش اوقات فراغت دانشجویان شده و در نتیجه آنها زمان بیشتری برای مطالعه جانبی یا منابع درسی در اختیار دارند.
وحید ولدی در گفتوگو با ایسکانیوز با اشاره به برگزاری کلاسهای درس به صورت غیرحضوری و آموزش آنلاین بیان کرد: حضور نیافتن دانشجویان در محیط پر شور و نشاط دانشگاه قطعا آسیبهای روحی را برای آنها ایجاد میکند.
دبیر انجمن علمی روانشناسی دانشگاه شاهد با اشاره به اینکه کلاسهای آنلاین باعث شده دانشجویان موهبت ارتباط چهره به چهره با استادان را از دست بدهند، گفت: فضای آموزش مجازی با توجه به اینکه در ایران پدیده جدید بوده، هنوز دارای مشکلاتی بسیاری است.
وی با انتقاد از اینکه آموزش مجازی انگیزه برخی از دانشجویان را برای کسب علم کم میکند، گفت: در سالهای اخیر برخی از دانشجویان به ویژه در مقطع تحصیلی کارشناسی پس از قبولی در کنکور و ورود به دانشگاه، انگیزه لازم برای تحصیل را به دلایل مختلف نداشتند و آموزش مجازی منجر به گسترش این بی انگیزگی شده است.
ولدی با بیان اینکه آموزش مجازی اگر به درستی اجرا شود بستر لازم برای پیشرفت دانشجویان را دارد، گفت: کلاسهای آنلاین آزادی ذهنی بیشتری برای دانشجویان ایجاد میکنند چرا که آنها دیگر درگیر رفتوآمد به دانشگاه و هدر رفتن زمان خود نیستند.
این دانشجوی دانشگاه شاهد عنوان کرد: آموزش مجازی و حضور نیافتن دانشجویان در محیط دانشگاه باعث افزایش زمان دانشجویان میشود و در نتیجه آنها میتواند با فراغ بال بیشتر به مباحث علمی و درسی رشته خود بپردازند.
ولدی در پاسخ به این پرسش که «آموزش مجازی برای تمامی مقاطع تحصیلی فرصت است یا خیر؟» عنوان کرد: کلاسهای مجازی برای دانشجویان مقاطع تحصیلی دکتری یا کارشناسی ارشد شاید تا حدودی مفید باشد؛ اما برای دانشجویان کارشناسی که سن و تجربه کمتری دارند، قطعا باعث انگیزه خواهد شد.
دبیر انجمن علمی روانشناسی دانشگاه شاهد مطرح کرد: نوع دانشگاه و فضای حاکم بر آن در تحلیل و بررسی مفید بودن آموزش مجازی نقش موثری دارد. به عنوان مثال دانشجویان رشتههای فنی با مشکلات بیشتری نسبت به رشتههای علوم اجتماعی یا انسانی مواجه هستند.
وی برگزاری دورههای روانشناختی برای دانشجویان در دوران آموزش مجازی و نیمه حضوری بودن دانشگاهها را لازم دانست و گفت: مراکز مشاورهای دانشگاهها در مقوله فعالیت روانشناسی و مشاورهای برای دانشجویان حتی قبل از استقرار نظام آموزش مجازی دارای مشکلات عدیدهای بودند.
به گفته ولدی، دانشجویان به ویژه دانشجویان مقطع کارشناسی، زمانی که در دانشگاه پذیرفته میشوند، مورد همجه رفتارهای متفاوت، مسئولیتهای اجتماعی، هویتهای مختلف و تشکیل هویت جدید برای خود قرار میگیرند. در حال حاضر دانشگاهها هیچ برنامه روانشاختی برای دانشجویانی که درگیر این هجمههای روانشناختی هستند، ندارند.
این فعال دانشجویی عنوان کرد: شرایط کرونایی و استقرار نظام آموزش مجازی در کشور باعث شده تا دانشجویان دچار تعارض هویت شوند و در نتیجه به جلسات مشاورهای بیشتر از گذشته نیاز داشته باشند.
وی ادامه داد: تقریبا در تمامی دانشگاههای سراسر کشور مراکز مشاورهای و روانشناختی وجود دارد؛ اما متاسفانه تاثیر مثبتی از عملکرد این مراکز بر روان دانشجویان را شاهد نیستیم. در واقع میتوان گفت که این مراکز کارآمدی لازم را ندراند.
ولدی در پایان خاطرنشان کرد: مراکز مشاورهای در دانشگاهها به گونهای نیست که خود به سراغ دانشجویان بروند بلکه منتظر میمانند تا دانشجویان اگر به مشکلات روحی و روانی مواجه شدند به این مراکز مراجه کنند تا شاید به نتیجه مطلوب برسند. البته این مراکز نیز با مشکلاتی از جمله اختصاص نیافتن بودجه و حمایت از سوی مسئولان دانشگاهها درگیر هستند.
انتهای پیام/
نظر شما