به گزارش باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز)، نئوآنتی ژنها، نشانگرهای کوچکی که از جهشهای سرطانی به وجود می آیند، سلولهای سرطانی را پرچم گذاری میکنند و می توانند کلیدی برای نسل جدید ایمنی درمانی باشند.
هدف قرار دادن نئوآنتی ژن های مناسب در واکسن سرطان یا سلول درمانی نویدبخشی برای از بین بردن سرطان بیمار با حداقل عوارض جانبی است. اما صدها جهش می تواند در تومور وجود داشته باشد و فقط برخی از آنها می توانند نئوآنتی ژن هایی را ایجاد کنند که می توانند پاسخ ایمنی در برابر سرطان را تحریک کنند. سوال این است که کدام یک؟
از طریق تجزیه و تحلیل پیشرفته محاسباتی، این اتحادیه پنج مشخصه را کشف کرد که به شدت نشان می داد کدام شناسه های سرطانی به احتمال زیاد پاسخ ایمنی ایجاد میکنند. آنها به دو دسته عمده تقسیم شدند: نحوه ارائه نئوآنتی ژن در سلول سرطانی و نحوه شناسایی نئوآنتی ژن توسط سیستم ایمنی بدن. هنگامی که مدل داده با تأکید بر این پنج ویژگی در برابر مجموعه دیگری از نمونه های سرطان مورد آزمایش قرار گرفت، ۷۵ درصد از اهداف موثر در نئوآنتی ژن را به طور دقیق پیش بینی کرد و ۹۸ درصد از اهداف بی اثر را فیلتر کرد.
هدف ما این است که هنگام تولید یک درمان مبتنی بر نئوآنتی ژن، داده های تولید شده به استاندارد مرجع تبدیل شود. اگر هر روش قدیمی و جدید، از داده ها برای محک زدن پیش بینی های خود استفاده می کرد، کل حوزه با سرعت بیشتری می توانست همکاری و تکرار روش های جدید را انجام دهد.
برای تولید این معیار، هر تیم امیدوار کننده ترین پیش بینی های نئوآنتی ژن خود را در مورد ملانوم و سرطان ریه ارسال کرد. سپس موسسه ایمنی تراپی سرطان مقایسه و تأیید کرد که کدام پیش بینی ها توسط سلول T صحیح بوده و قابل تشخیص هستند.
هنگامی که پنج ویژگی تازه پیدا شده در الگوریتم های تیم های شرکت کننده مجدداً اعمال شد، پیش بینی ها به طور قابل ملاحظه ای بهبود یافتند.
انتهای پیام/
نظر شما