به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری ایسکانیوز- سروش سِیری؛ والیبال ایران پس از دوران پر هیجان و شیرینِ مربیگری "خولیو ولاسکو" و " اسلوبودان کواچ"، به مربیان کم اثری همانند "رائول لوزانو" و "ایگور کولاکویچ" رسید، که طعم گسی از دوران حضور آنها در والیبال ایران به یادگار مانده است. مربیانی که در رقابت‌های بزرگی همانند "المپیک" و "لیگ جهانی"هدایت والیبال ایران را بر عهده داشتند اما این حضور، نه تنها با دستاوردی همراه نبود که حتی هیجان همیشگی را از والیبال ایران دریغ کرد. به این ترتیب فدراسیون والیبال  با استفاده از فرصت منحصر به فردی که "کرونا" در لغو رقابت های ملی ایجاد کرده بود، قرارداد کولاکویچ را لغو و پروسه ی انتخاب سرمربی جدید را آغاز کرد. حالا حضور دوباره "محمد رضا داورزنی" در فدراسیون، این امید را ایجاد کرده بود که دوباره مسیر بازگشت ولاسکو به والیبال ایران را هموار کند. اما از قرار معلوم پاسخ خولیوی افسانه ای به این پیشنهاد چیزی فراتر از "نه" بود.

با این وصف نام‌های متفاوت و البته آشنایی به گزینه‌های روز میز فدراسیون افزوده شدند؛ اما گرانی ارز، و فشارهای نهاد های بالادستی برای استفاده از مربیان ایرانی،کار انتخاب سرمربی جدید تیم ملی والیبال ایران را به اما و اگر کشاند. اما و اگری که البته به لطف گذر زمان گره گشا شد و پس از چند ماه بلاتکلیفی، رییس فدراسیون والیبال دو گزینه نهایی سرمربیگری را معرفی کرد.
"ولادمیر  الکنو" روس و "دانیل کاستلانی" آرژانتینی گزینه‌های نهایی هدایت بلند قامتان والیبال ایران هستند که شانس حضور در المپیک به تعویق افتاده را به همراه تیم ملی ایران خواهند داشت.

دانیل کاستلانی
مربی 60 ساله ای که در تیم ملی آرژانتین به عنوان بازیکن و سرمربی حضور داشته و اکنون سرمربیگری "آرتس اولشتین" را در لیگ لهستان برعهده دارد. انتخابی که بیش از انتخاب شاید انتظار والیبال ایران برای تبدیل شدن به ولاسکو باشد، به این امید که سرمربی سابق تیم‌های ملی آرژانتین و لهستان، هیجان را دوباره به روزگار رخوت زده ی والیبال ایران بازگرداند.گزینه ای که البته بنا به دلایل و شواهد مختلفی، گزینه ی دور والیبال ایران محسوب می‌شود.

ولادمیر الکنو
قهرمانی  المپیک 2012 شاید مهمترین دستاورد یک مربی والیبال باشد.افتخاری که شاید بسیاری از مربیان پرافتخار والیبال از آن بی بهره بوده اند اما ولادمیر الکنوی روس این عنوان را نصیب خودش و والیبال روسیه کرده است. مربی 54 ساله که در فینال دراماتیک المپیک 2012 در مقابل برزیل توانست بازی باخته را به برد تبدیل کند و به این ترتیب نام خودش را به عنوان یک مربی اثر گذار و توانمند در کوچینگ مطرح نماید.

گزینه ای که به لحاظ جغرافیا و البته سیاست ،گزینه‌ی نزدیک به تیم ملی والیبال ایران محسوب می‌شود اما به نظر می‌رسد که برای رسیدن به صندلی سرمربیگری، یک مانع "معروف" داشته باشد!!
موضوعی که به دوران حضور "میر سعید معروف" در تیم والیبال زنیت کازان روسیه بازمی‌گردد در حالی که هدایت این تیم بر عهده ولادمیر الکنو بود.حضوری که البته با اختلافات سرمربی و کاپیتان تیم ملی والیبال ایران همراه بود و در نهایت به جمله ی معروفی از الکنو در وصف این روابط منجر شد.

"سعید معروف یک بازیکن بزرگ اما حرف گوش نکن است"
جمله ای که در واقع عمق اختلافات معروف و الکنو را به نمایش می‌گذاشت و بعید به نظر می‌رسد که در این دوران جدایی ،عمقی از این اختلاف کاسته شده باشد. حالا فدراسیون والیبال ایران در دوراهی اصرار به انتخاب الکنو و حفظ جایگاه  تمامیت خواه سعید معروف، باید به راه  میانبری برسد که در نهایت به نفع والیبال ایران باشد. انتخابی که به نظر می‌رسد برای محمد رضا داورزنی، ماموریت مهمتری نسبت به گزینش میان "الکنو-کاستلانی" باشد.

انتهای پیام/