به گزارش باشگاه خبرنگاران دانشجویی (ایسکانیوز)، تیم کشتی فرنگی دانشگاه آزاد در رقابت‌های لیگ برتر کشتی توانست به عنوان تیم دوم گروه خود به مرحله نیمه نهایی راه پیدا کند، تا برای رسیدن به مسابقه فینال و سپس قهرمانی امیدوار باشد. در این زمینه گفتگویی اختصاصی انجام دادیم با مجید رمضانی سرمربی تیم کشتی فرنگی دانشگاه آزاد که متن آن به شرح زیر است.

خیلی زود کشتی گرفتن را کنار گذاشتم

کشتی را در نوشهر آغاز کردم و دوسال پیاپی قهرمان مسابقات نونهالان و نوجوانان کشور شدم و دو مدال نقره و طلای مسابقات جوانان جهان را گرفتم. بعد از آن در رقابت های جوانان جهان دو مدال طلا کسب کردم و از سال ٢٠٠١ وارد تیم ملی بزرگسالان شدم. اما در آن زمان به دلیل عدم حمایت مسئولان خیلی زود از کشتی اشتباه ‌کردم و جدا شدم و در اوج کار خودم در سن ٢۴ سالگی کشتی را کنار گذاشتم. در سال ٢٠٠۵ با روی کار آمدن آقای محمد بنا دو تن از ملی پوشان از تیم ملی خط خوردند که یکی از آن ها من بودم که قاسم رضایی به‌ جای من دعوت شد و دیگری حسین رنگرز که به‌ جای او نیز حمید سوریان دوبنده تیم ملی را برتن کرد.

مربیگری را آغاز کردم

مدت ۵ تا ۶ سال از دنیای کشتی دور بودم و هیچ اطلاعی از کشتی‌گیران و مربیان نداشتم. در سال ١٣٩٠ دوباره وارد دنیای کشتی شدم و چون از کشتی زده شده بودم اصلا فکر نمیکردم در این زمینه موفق شوم، اما بعد گذشت زمانی کوتاه شوق و علاقه ام به مربیگری بسیار زیاد شد و توانستم کشتی‌گیران زیادی را به کشتی کشور و تیم های ملی معرفی کنم. البته در این زمینه روز های سختی نیز داشتم از جمله فوت شدن یکی از شاگردان خوبم، مرحوم حسین خواجه وند؛ اما در سالهای اخیر توانستم نسل جدیدی از کشتی‌گیران را تربیت کنم. کشتی گیرانی مثل، مهدی بالینی، سجاد ایمان طلب و… .

به کشتی توجه نمی‌شود

در گذشته نوشهر کشتی‌گیران فراوانی داشت؛ اما متاسفانه امروز کمتر میبینیم که جوان ها رو به ورزش بیاورند مخصوصاً ورزش کشتی که نگاه خاص و ویژه ای به آن نمی‌شود. برای مثال من زمانی که وارد مربیگری شدم وضعیتم از نظر اقتصادی بهتر از الآن بود. اما نه تنها از کشتی سودی به‌دست نیاوردم بلکه از زندگی خودم هم برای کشتی خرج کردم.

در تیم های مختلفی مربیگری کردم

در حوزه مربیگری دو بار در سال های ٢٠١٠ و ٢٠١٧بازی های آسیایی به تیم ملی دعوت شدم که به دلیل مسائل شخصی آن ها را نپذیرفتم. اما در سالهای ٢٠١٢ و ٢٠١٣ با تیم ملی جوانان و سال ٢٠١٩ با تیم ملی امید همراه شاگردانم به مسابقات جهانی اعزام شدم.

در سال‌های گذشته با تیم های مختلفی مثل، تیم قم و تیم رعد پدافند ارتش در لیگ برتر حضور داشتم. اما امسال با تماس ها و نشست هایی که جناب دکتر لشگری و همچنین دکتر روحانی با من داشتند تصمیم گرفتیم که تیمی را تحت عنوان دانشگاه آزاد آماده رقابت های لیگ کشتی کنیم. البته زمانی که ما می‌خواستیم تیم را ببندیم تیم های زیادی وجود نداشتند و ما تیم را با توجه به بودجه کمی که در اختیار داشتیم توانستیم با کشتی‌گیران بسیار جوان و برخی کشتی‌گیران نام آشنا مثل، مهدی بالی و امیر قاسمی تیم را ببندیم. همین باعث شد که در ابتدا برخی از تیم ها ما را دست کم گرفتند اما بچه های جوان تیم ما نشان دادند که بسیار پر قدرت و با انگیزه اند و الآن در وزن های مختلف مدعی پوشیدن دوبنده تیم ملی هستند.

سطح رقابت ها از دور رفت بالاتر بود

شیوع و گسترش ویروس کرونا و دور بودن کشتی‌گیران از مسابقات باعث شد که دور رفت رقابت ها از سطح بالایی برخوردار نباشد، اما دور برگشت رقابت ها از سطح بالاتری برخوردار بود و قطعا مسابقه فینال از سطح بسیار بالایی برخوردار است.

تصمیم سازمان لیگ کاملاً اشتباه است

تیم ها در دو گروه با یکدیگر به رقابت پرداختند و چهار تیم به عنوان تیم های برتر وارد مرحله نیمه نهایی شدند اما سازمان لیگ اعلام کرد که این چهار تیم می‌توانند از تیم های حذف شده یارگیری کنند که این کار به نظر من کاملا اشتباه است و در هیچ جای دنیا ملموس نیست. چون این شائبه به وجود می‌آید که کشتی گیر تیمی راضی به باخت و حذف تیم خود شود تا بتواند با تیم دیگری در مرحله نیمه نهایی قرارداد جدید امضا کند.

در گروه سختی قرار داشتیم

تمام تیم‌های مدعی در گروه ما قرار داشتند. از تیم ایران مال که شانس اول قهرمانی گرفته تا تیم صبای کردستان که توانست با تیم قدرتمند ایران مال به نتیجه تساوی دست پیدا کند.
 اما من از همان ابتدا به شاگردانم اطمینان کامل داشتم و می‌دانستم که از چه توانایی بالایی برخوردارند.

مشکلات بسیاری وجود داشت

جا دارد تشکر بسیار ویژه‌ای از لشگری و روحانی داشته باشم که در این مدت بسیار زحمت کشیدند تا ما با هیچ کم و کاستی‌ای روبه‌رو نباشیم و بتوانیم تمرکز خود را روی رقابت‌هایمان معطوف کنیم؛ ضمن اینکه مدیران ارشد در دانشگاه آزاد اسلامی زحمات زیادی برای این موفقیت کشیدند. بابت تمام این تلاش‌ها و کمک‌ها از مدیران دانشگاه آزاد تشکر می‌کنم و قطعا اگر زحمت آنها نبود امروز دانشگاه آزاد اسلامی را در ورزش به‌عنوان یک باشگاه ریشه‌دار نمی‌شناختند.

قطعا مشکلاتی نیز وجود داشت و از همه مهم‌تر این بود که بسیاری تلاش می‌کردند برای دانشگاه آزاد اسلامی در این رقابت‌ها مشکل و حاشیه ایجاد کنند. فعلا نمی‌خواهم در این خصوص صحبتی داشته باشم تا مبادا با دست خودم حاشیه را به تیم وارد کنم اما قطعا در پایان رقابت‌ها ساکت نمی‌نشینم و این موضوع را از طریق لازم پیگیری می‌کنم تا تمام مسائل برای اهالی کشتی مشخص شود.

انتهای پیام/