محسن عامری در گفتوگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز درباره نقش استادان و اعضای هیئت علمی دانشگاه در شکل گرفتن جریان مستمر کرسیهای آزاداندیشی در فضای دانشجویی اظهار کرد: اصل جریان گفتوگو و تضارب آرا در محیط دانشگاه برگرفته از نظریه «قدرت بیقدرت» است، یعنی باوجود اینکه تریبونی برای اظهار دیدگاهها بهوجود میآید ولی پیچیدگیهایی نیز در آن نهفته است.
وی افزود: اصل ایجاد جریان نقادی و گفتوگو مهمترین دستاورد این محافل است و استادان بسته به تخصصهایی که دارند میتوانند در آن نقش ایفا کنند و نمیتوان همه استادان را در یک نگاه به صورت کلی ارزیابی کرد.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی بیان کرد: عنوان کرسیهای آزاداندیشی بزرگتر از کارکرد آن دیده شده درحالی که کارکرد آنها ترویجی و تبیینی است و در راستای آموزش مهارتهای گفتن و شنیدن به دانشجویان عمل میکند. بیشتر از استادان این ساختار دانشگاه است که باید در شکلگیری این جریان و پایداری آن مشارکت کنند.
عامری شکلگیری و تثبیت کرسیهای آزاداندیشی را فرآیندی تدریجی و ساختار محور دانست و گفت: فرآیندهای تدریجی به مرور جای خود را پیدا میکنند و تثبیت میشوند. در اصطلاح عامیانه هم همواره گفته میشود که «تا زمین نخوریم، راه را نمیآموزیم» مصداق بارز روند تدریجی است.
وی ادامه داد: البته که فرآیندهای تدریجی ترتیب دارند و در فرآیندهایی نظیر کرسیها باید ترتیب جایگذاری عناصر و اجزا به خوبی تشخیص داده شود. اختصاص یک حوزه مستقل برای پیگیری آزادانه و مجدانه در این حوزه بسیار ضروری است. خروجیها باید دانشگاه به دانشگاه و حتی رشته به رشته ارزیابی شوند، البته خروجی کرسیها روشنگری، تفکر و مهارتهای فردی دانشجویان است.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی گفت: ایرانیها در هر سطح از جامعه توانایی کافی در ایجاد ارتباط و گفتوگو را ندارند و تاکنون هیچ نسخهای در مقاطع مختلف تحصیلی برای این خلع پیچیده نشده است. کرسیها تنها فرصتی است که قدرت تحلیل، تفسیر، تفکر، مباحثه، گفتوگو و شنیدن را با رعایت حریم و احترام در دانشجویان ایجاد میکند.
عامری خاطرنشان کرد: کرسیهای آزاداندیشی خیلی قبلتر باید در دانشگاهها جایگاه خود را تثبیت میکرد، اما همین حرکتهای گفتمان سازی که در دانشگاه آزاد در حال شکلگیری است امیدوارکننده است.
انتهای پیام/
نظر شما