باشگاه خبرنگاران دانشجویی ایران(ایسکانیوز)_ ابوالفضل کیمیایی؛ غول فضای مجازی آنچنان زوایای پنهان و آشکار زندگی ما را دربرگرفته است که لحظهای جدایی از این دنیای رنگارنگ کلافهمان می کند.
دنیای واقعی و مجازی هرکدام معنایی متضاد در ذات خود دارند؛ چراکه کاربران در این دنیای به اصطلاح مجازی؛ می توانند به صورت واقعی و بدون هیچ محدودیتی به هر سو و هر کسی که بخواهند بتازند و جوابگو نیز نباشند.
معضلی نه چندان جدید در فضای مجازی وجود دارد که آن ساخت ویدئوهایی تحت نام « دوربین مخفی» است که سلامت روحی و جسمی جامعه را تهدید میکند و با زیر پاگذاشتن تمام قواعد اجتماعی، اخلاق را نیز پایمال میکند.
سازندگان این نوع ویدئوهای بیمحتوا و ضداخلاقی تنها به دنبال مطرح کردن خود در جامعه هستند و میخواهند خود را به هر قیمتی به مردم معرفی کنند.
از جایی که ساخت برنامه های اجتماعی مانند دوربین مخفی استانداردهای لازم خود را طلب می کند، توجه نکردن به این نکات می تواند خسارت های جبران ناپذیری را به جامعه وارد کند.
با جستجویی اندک در فضای مجازی می توان انبوهی از ویدئوهای ضد اخلاقی را دید که نام دوربین مخفی را برخود نهاده اند و هیچ خط قرمز اخلاقی، اجتماعی و شرعی را در نظر ندارند.
تصور سازندگان این ویدئو ها بر این است که هر چه بیادبانهتر با سوژه بخت برگشته برخورد کنند و اصول اخلاقی را زیر پا بگذارند، محصول هنریشان مخاطب بیشتری خواهد داشت.
اهالی فرهنگ و هنر این کشور برای ساخت یک اثر هنری منطبق بر اصول و قوانین جاری کشور، هفت خوان رستم را باید بگذرانند تا بتوانند مجوز و هزینه مثلا یک مستند تلویزیونی را دریافت کنند. شاید مراحل پیش تولید و ساخت یک مستند کوتاه با پشت سرگذاشتن موانع متعدد اداری و اجتماعی به نتیجه برسد؛ اما سوال مهم این است، برنامه مستندی که با این موانع ساخته شده و چندین بار نیز اخطار و اصلاح بازبین پخش را دریافت کرده، چه زمانی پخش خواهد شد و چه سطحی از مخاطب را به خود اختصاص خواهد داد؟
درست در زمانی که هنرمندان و دغدغهمندان فرهنگ و هنر این مرز و بوم در پیچ و خم نظارت سازمانهای مربوط دست و پا میزنند، اشخاصی با عبور از اخلاقیات انسانی، دوربین را در مکانی استتار میکنند و با قرار دادن سوژه های مختلف که ترجیحا از بین بانوان انتخاب می شوند؛ انسانیت، دین، مذهب و غیرت جامعه را به سخره می گیرند.
این افراد در آن سوی مرزها نیستند، در همین جامعه و کنار گوش همه ما ساز ناکوک بیاخلاقی و فساد را می نوازند و بدون هیچ هزینهای ففط با چند کلیک محصول بی اخلاقی و فساد را در جامعه منتشر می کنند.
سازمان و یا تشکیلاتی که فرهنگبان این مرز و بوماند در قبال این بی اخلاقی ها که اشاعه فساد را به ارمغان می آورد، وظیفه ای سنگین و انقلابی به عهده دارند. امید است با اندکی تامل و حساسیت بیشتر، فضا برای این گونه فعالیت ها کمتر شده و شرایط فرهنگی و هنری فضای مجازی کشور مطلوب جامعه اسلامی و ایرانی شود.
انتهای پیام/
نظر شما