ایسکانیوز - گروه فرهنگی - هومن جعفری: چهارمین فیلمی که در جشنواره امسال دیدم، «گیجگاه» بود. فیلم اولی که عادل تبریزی کارگردانی کرده و با جمعی از ستاره‌های اسم و رسم‌دار و شناخته شده، یک فیلم خاطره برانگیز را برای مخاطبان خود ساخته که دیدنش اتفاقا هم حال خوب کن است و هم جذاب.

گیجگاه، نه ادعایی دارد نه به هدفی می‌رسد و نه قرار است کارکرد خاصی داشته باشد. تنها اواسط  و اواخر دهه هفتاد را به تصویر کشیده. زمانی که ویدئو کلوب‌ها، تازه راه افتاده بودند، نوار مریم حیدرزاده توسط مردم گوش می‌شد و محافل ادبی و شعرخوانی به تازگی مشغول باز شدن به روی عموم بودند. تصویرسازی‌ها خوب است و آدم‌ها در فیلمنامه به سادگی معرفی می‌شوند. کارکرد هیچکسی در این فیلمنامه عمیق یا پیچیده نیست. آدم ها یا خوبند یا بد. یا دنبال خدمت به مردم هستند یا دنبال جاه طلبی.

سینما برای همه آنها حلقه اتصال است یا حلقه اتصال می‌شود. وارد جزییات و مصادیق نمی‌شوم که فیلم خیلی لو نرود اما تمام داستنان سینماست و فیلم‌های قدیمی قبل از انقلاب. کمی هم مسخره بازی‌های دهه هفتادی که مفرح و جذاب درآمده‌اند از جمله صحنه کافه، که دو برادر ارزشی وارد کافه‌ای می‌شوند و نوازنده گیتار را «هدایت» می‌کنند که آهنگ مجاز ساخت وطن بزند و او هم با ترس آهنگ از یاد رفته «بهار آمد و شمشادها جوان شده‌اند» را به همراه صاحب کافه طوری با صدای بلند می‌خوانند که انگار سرود ملی است!

فیلم ادای دینی است به سینمای از یاد رفته. جمشید هاشم‌پور،حسن رضایی و جمعی از آرتیست‌های یکه بزن دهه هفتادی به همراه نقش منفی‌های آن زمان، دور هم جمع شده‌اند تا یکی دو سکانس افتخاری به یاد اکشن‌های از یاد رفته بسازند که ساخته‌اند و حاصل کار هم شاید در سینما کف و سوت و جیغی به همراه داشته باشد. نیازی به صحبت از ضعف‌های فیلمنامه نیست چون عملا حاصل کار آنقدر شیرین و بی‌ادعا درآمده که نیازی به این بازی‌ها نباشد.

گیجگاه، حالت را خوب می‌کند. می‌روی به زمان‌های قدیم و یاد روزهایی می‌افتی که سپری شده‌اند و شاید قطره اشکی هم بریزی به یاد جوانی یا خنده‌ای بکنی از ته دل یا با دیدن یکی از ستاره‌ها و بزن بهادرهای سال‌های از یاد رفته، حالت هم کمی خوب شود.

«گیجگاه» فیلم گیشه‌ای است. نه فیلمی است که حرفی یا پیامی برای گفتن داشته باشد و نه فیلمی است که به مخاطبش بی‌احترامی کند. بازی‌ها در خدمت فیلم است و گروه ستاره‌های اسم و رسم‌دار فیلم شامل جمشید هاشم‌پور، حامد بهداد، باران کوثری، سروش صحت، بیژن بنفشه‌خواه، امیرحسین رستمی، فرهاد آئیش، نادر سلیمانی و ... کارشان را همان‌طوری انجام می‌دهند که باید در فیلمی از دهه هفتاد انجام می‌دادند.

انتهای پیام/