به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز)- امیر کریمی( کارشناس و تحلیلگر فوتبال)؛ نیم‌فصل اول لیگ بیستم هم به پایان رسید. نیم فصلی که چسبیده به بازی‌های باقیمانده در پسا کرونا برگزار شد و تبعات کرونا همچنان در آن تاثیرگذار بود، از این منظر چند نکته در این نیم فصل قابل توجه می‌باشد. اما بطور کلی نیم فصل اول لیگ بیستم، لیگ با کیفیت فنی و اماری بالایی را شاهد نبودیم و برای فوتبالی که احتنالا از دل همین لیگ دنبال بازیکن برای تیم ملی هست می‌تواند مشکل آفرین باشد.
فقر هواداران
بازی‌ها بدون تماشاگر در حقیقت کیک بی خامه می‌باشد. نبودن هواداران در ورزشگاه‌ها رونق را از بازی‌ها انداخته و صد البته تا حدودی هم از بعد فنی تاثیراتی داشته، فرقی هم بین تیم‌های پرهوادار و کم تماشاگر ندارد، از لحاظ انگیزشی که یکی از ارکان فنی فوتبال هست تاثیر داشته است.
فقر گلزنی
بهترین خط حمله ظاهرا با بیست و چهار گل مختص سپاهان هست، پانزده بازی نیم فصل و میانگین پایین‌تر از دو گل برای بهترین خط حمله!؟
نشان از ضعف فاز هجومی تیم‌ها در لیگ برتر دارد. تازه برای سپاهانی که تنوع حمله و بازیکن طراح در زمین را دارا هست، حالا حساب دیگر تیم‌ها دیگر جداست.
فقر پاس گل
بهترین پاسور فصل کریم اسلامی از نساجی با تنها چهار پاس گل نام گرفته، فاجعه‌ای به نام عدم داشتن استراتژی و تاکتیک برای دادن پاس آخر. حقیقت داستان این هست که برای یک نیم فصل این تعداد پاس گل برای بهترین پاسور یعنی نداشتن تمرکز تیم‌ها روی طراحی حمله و نفراتی با قدرت طراحی.
بردهای اقتصادی
معطوف بودن روی بردهایی با کمترین گل زده و حداقل فاصله هم در این نیم فصل به مراتب دیده شد، کمتر بازی بود که این شرایط را دارا نبوده، و تیم برنده با اختلاف بالاتر از یک گل زمین را ترک کرده، شاید عدم ثبات بر روی نیمکت بحث نتیجه گرایی را در این فوتبال و مربیان تقویت می‌کند.
ضعف کلی
برای تیم‌های بالای جدول حداقل ضعف رقیبان مستقیم در این نیم فصل کاملا ملموس بود، با احترام به قهرمان نیم فصل شاید اگر دیگر تیم‌های مدعی بالا نشین شرایط فنی بهتری داشتند حالا پرسپولیس بر اساس از دست دادن امتیازات و مساوی های پی در پی صرفا جزو بالا نشینان بود نه صدرنشین. هرچند انصافا به این پرسپولیس باید احترام گذاشت.
ضربات ایستگاهی
نحوه گل زده در فوتبال ما عمدتا در نیم فصل گذشته یا روی ضربات ایستگاهی بوده یا پرتاب اوت که حالا در بعضی تیم‌ها جزو تنها راهکار می‌باشد حالا یا بلند می‌فرستند روی شش قدم یا از اصل غافلگیری آن استفاده می‌کنند.به جز دو تا سه تیم در این فوتبال و در نیم فصل اول هیچکدام کار گروهی منجر به گل متنوع و با ضریب اطمینان بالا ارائه نمی‌دهند. البته که ضربات ایستگاه هم جزو راهکارهای به گل رسیدن هست اما صرفا تکیه بر این مورد برای رسیدن به گل از کیفیت بازی تیم‌ها در فاز هجمی می‌کاهد.
سی امتیاز
قهرمان نیم فصل تنها با کسب سی امتیاز ، یعنی میانگین دو امتیاز از هربازی. به نظر ضعیف‌ترین نوع امتیاز گیری این فصل را در بین تمام فصول گذشته داشته‌ایم. حداقل در آمار امتیاز گیری این مورد صدق می‌کند.
پرس و آنتی پرس
خیلی اجمالی اشاره به این نکته اگر در فوتبال ما اصطلاح پرس کردن از بالا مصطلح شده باید در آوردن توپ و آنتی پرس هم جا بیفتد متاسفانه ما هنوز توانایی بازیسازی از خط دفاع را در اکثر تیم‌ها نمی‌بینیم که این مورد به خود مشکلات فنی تیم و همچنین ضعف فردی بازیکنان ارتباط پیدا می‌کند و باید ترمیم شود. و در نیم فصل اخیر حتی در تیم‌های صدرنشین هم این مورد درآوردن توپ دیده نشده، هرچند پرس کردن و فشار گذاشتن را به نوعی تیم‌ها تا حدودی خوب اجرا می‌کنند.
مالکیت
دادن آمار مالکیت توپ خیلی سخت نیست اما دادن پاسهای متعدد و پر تعداد و به اصطلاح سه امتیازی که منجر یه پاس آخر شود موهبتی هست که هنوز فوتبال ما از آن بی بهره هست و در این نیم فصل هم موردی ندیدیم، البته که از بعد مالکیت پیشرفت‌هایی داشته ایم اما تا سرمنزل مقصود راه زیادی در پیش داریم .
انتهای پیام/
نظر شما