به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز)- امیر کریمی(کارشناس و تحلیلگر فوتبال)؛ مساوی در زمین نفت آبادان نمیتواند نتیجه بدی برای تیمها اطلاق شود، نفت در آبادان حتی در دوران رخوت فوتبالی هم به این سادگی باج بده تیمها نیست ، هرچند در فوتبال ما استقلال و پرسپولیس و هوادارنش به غیر از برد اقناع نمیشوند. پرسپولیس در طول فصل اخیر شرایط متفاوتی را تجربه کرده ولی باز هم توانسته خود را به صدر جدول لیگ برتر تحمیل کند. هرچند با برگشتن کادر جدید استقلال و فضای حاکم برآن و روی فرم بودن سپاهان از این به بعد از دست دادن امتیازات نه تنها برای پرسپولیس بلکه برای هر سه تیم گران تمام خواهد شد.
جایگزینی بازیکنان
شاید خوشبین ترین هوادار پرسپولیس قبل از شروع این فصل این دست از موفقیت را متصور نبود، رفتن بازیکنان شاخص و تاثیرگذار که مدتها بود این تیم موفقیتهای خود را باآنها تجربه کرده بود و در عین حال جذب بازیکنانی که شاید نگاه هوادار خیلی موافق حضور آنها در تیم نبود چرا که اصولا پرداختن به اصل جذب ستارهها بین هوادارن اپیدمی هست و بازیکنان جذب شده ابتدای فصل این تیم هیچکدام در حد ستارههای فوتبال ما نبودند و اتفاقا اکثر آنها حالا با بازیهای خود در این فصل و در پرسپولیس به مراتب بیشتر از قبل مطرح شده اند و نگاهها را به خود خیره کرده اند. پس برای ثابت کردن به اینکه انتخاب درستی از طرف کادر فنی انجام شده طول زمان مشخص کننده آن بود خصوصا اینکه پرسپولیس با این بضاعتی که در اختیار داشت باید در بازیهای آسیایی هم شرکت میکرد و هر اتفاقی می توانست این تیم و شکل کار کادر فنی حداقل در حوزه جذب بازیکن را زیر سوال ببرد.
جنگیدن در چند جبهه
شیفت کردن تیمها از فصل قبل به این فصل برای همه آنها یکسان بوده اما برای تیمهایی که از آنها انتظارات بالاتر هست همیشه شرایط فرق میکند، اضافه کنید به این پکیج بازیهای آسیایی را که قطعا شرایط جنگیدین در آن بازیها با تیمهای متمول قابل قیاس با بازیهای داخلی نیست. پرسپولیس اما در دور اول مسابقات به فاصله تقریبا دو روز یکبار باید میجنگید البته که در این راه تیمهای دیگری همچون استقلال و سپاهان هم با این تیم شرایط یکسانی داشتند اما نکته این بود که حالا توقعات از این تیم بالاتر بود و کادر فنی قطعا تحت فشار نتیجه گیری. اتفاقا پرسپولیس به فینال در این شرایط رسید و چند بازی بیشتر هم انجام داد، قبل از برگزاری فینال حالا باید پرسپولیس به تهران برمیگشت و لیگ را ادامه می داد و در عین حال هم باید به فکر فینال هم در آن زمان باشد و مشکلات نبود چند بازیکن محروم و قطعا بعد از فینال هم ادامه لیگ برتر. برای تحمل چنین فشاری که صرفا جسمانی نیست و بحث روانی از جمله زدگی از فوتبال و ارضای روانی بازیکنان را هم باعث میشود و برای حفظ بضاعت تیمی کادر فنی باید تمام داشتههای فنی خود را رو میکرد.
مصدومیت و محرومیت
اما در حین طی مسیر اتفاقات خواسته و ناخواسته بسیاری افتاد، رفتن شجاع خلیل زاده و محرومیت آل کثیر بدجور دست کادر فنی را خالی کرد و از همه سختتر برای پرسپولیس کوچ بشار رسن عراقی به قطر بعد از فینال بود که دقیقا مزید بر علت شده بود این در حالی بود که از دست دادن نادری، مصدومیت ادامه دار انصاری و شاید عدم اعتقاد گل محمدی به او، همچنین این اواخر مصدومیت کنعانی زادگان خط دفاعی این تیم را عجیب با مشکل کمبود بازیکن مواجه کرد، همچنین جواب ندادن امثال رمضانی و ادامه دار نبودن تاثیرگذاریهای عبدی در خط حمله و نداشتن جایگزین برای آل کثیر میتوانست پرسپولیس را از مسیر خود خارج کند که نکرد. دقیقا دست بردن در ترکیبها و تلفیقهای متفاوت از بازیکنان گرفته تا استراتژی های تجربه شده برای هر بازی به همین دلایل بود کمبود بازیکن، جبران کمبودها.
هنر کادر فنی پرسپولیس
اگر به این کادر فنی سه چراغ سبز روشن بدهیم حداقل تا اینجای کار پر بیراه نمیباشد، اگرچه پرسپولیس حداقل در لیگ از عدم نتیجه گیری ها و فرصت سوزی رقیبان بالا نشین هم بیشترین استفاده را کرد و این صدر نشینی صرفا از قدرت تیمی این تیم حکایت ندارد اما نباید فراموش کرد که شش بازی پیاپی بردن و نباختن در هفت بازی داخل و خارج از خانه از دست هر کادر فنی برنخواهد آمد و انصافا این کادر تا اینجای کار با تمام بالا و پایینهای موجود بر سر راه تیم برای پرسپولیس سنگ تمام گذاشته و همچنان مدعی اصلی قهرمانی این فصل هم میباشد.
انتهای پیام/
نظر شما