به گزارش خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز)،امیرکریمی( کارشناس و تحلیلگر فوتبال)؛ چه در بازی های پرگل این فصل و چه در بازی های کم گل سهم خط حمله پرسپولیس بسیار ناچیر بوده است. این در حالی است که البته این روزها این تیم به خط حمله خود شهریار مغانلو را هم اضافه کرده که یکی از انتقالهای پر سر و صدای زمستانی بود. در همین راستا البته انتقال آرمان رمضانی به استقلال هم کمی عجیب بود از این جهت که آمار و شرایط او یکی از دلایل عدم توفیق خط حمله پرسپولیس در این فصل میباشد.
شرایط یکسان مهاجمین
بعد از محرومیت آل کثیر مهاجمین پرسپولیس شرایط کاملا یکسانی را تجربه کردهاند. عدم گلزنی این بازیکنان و به تبع آن به دوش کشیدن وظایفشان توسط بازیکنان خطوط دیگر شاید آنها را از تیغ انتقاد خرد کننده هوادارن و کارشناسان مصون نگه داشت اما اگر به بازیهایی پرگل مانند دیدار با گل گهر یا همین بازی با مس نوین در جام جذفی که با نتیجه سه بر صفر تمام شد دقت کنیم تمام داشته های خط حمله پرسپولیس یک تیرک توسط عبدی بوده که گل کردن آن اتفاقا راحت تر بود. تازه این عبدی به دلیل گل هایش در دربی و فینال آسیا به نسبت دیگر مهاجمینی همچون مهدی خانی و رمضانی تا حدود زیادی در حمایت افکار عمومی هواداران این تیم قرار گرفته است. باز هم تکرار این موضوع خالی از لطف نیست که به جز رمضانی که به استقلال انتقال پیدا کرد، بازیکنان خط حمله با این آمار گلزنی در یک نیم فصل قاعدتا روزهای بسیار سختتری را زیر فشار روانی باید بگذرانند اما احیا شدن عالیشاه و گلزنیهای سید جلال حسینی و همچنین شش گل از احمد نورالهی هنوز کار را برای آنها بغرنج نکرده و باید شکرگذار این داستان و مترصد استفاده از موقعیت های پیش رو باشند.
سیستم بدون مهاجم
شاید یکی از مهمترین دلایل روی آوردن گل محمدی به این سیستم جواب ندادن بازیکنان این خط بوده و نداشتن جایگزینهای مناسب. به این نکته دقت کنید که تا وقتی رمضانی در پرسپولیس بود در پازل تاکتیکی این تیم جواب نداد و در مورد شرایط عبدی و مهدی خانی حرف زدن هم تکرار مکررات است. پس شاید تنها راه جبران این خلأ بزرگ استفاده از امثال امیری و عالیشاه بوده که اتفاقا جواب هم داده و عالیشاه در این چند هفته اخیر کاملا شرایطش تغییر کرده و دیگر از فرم آن بازیکن صرفا بیست دقیقهای خارج شده و حالا عصای دست گل محمدی است. هرچند درباره وحید امیری به نظر میرسد از دوران اوج خود فاصله دارد اما او حتی در روزهای بدش هم استانداردهای حداقلی یک بازیکن را در زمین اجرا میکند تا بتوان همیشه روی او حساب کرد. صدالبته وضعیت سن او و بازی های مکررش در این فصل نیز میتواند مهمترین دلایل افت این بازیکن باشد.
بازگشت مهاجمین
حالا با بازگشت آل کثیر بعد از گذشت چند ماه محرومیت انتظار میرود حداقل از لحاظ شخصیتی خط حمله، ترکیب پرسپولیس تکان بخورد اما از لحاظ فنی باز هم هالهای از ابهام در خط حمله این تیم وجود دارد. برای درک این موضوع به درخواست های باشگاه پرسپولیس به بخشش زودتر او و حداقل امکان حضور در تمرین تیم دقت کنید. چند ماه دوری از شرایط بازی و حتی عدم حضور در تمرین تیمی میتواند بازیکن را هم از لحاظ فنی و هم روانی شدیدا تحت تاثیر قرار دهد و کادر فنی پرسپولیس آیتم های شرایط موفق او برای استفاده در بازیها را در اختیار ندارد و میخواهد هرچه زودتر به این موارد دست پیدا کند. پس با رزمه موفق آل کثیر اما حداقل نمیتوان فعلا درباره شرایط او نظر داد و باید در عمل دید که او همان بازیکن قبلی هست یا خیر. در مورد مغانلو هم فعلا نمیتوان اظهار نظر کرد چرا که او هم به پشتوانه دوازده گل سال پیش در پیکان مورد اقبال تیمهای لیگ برتری قرار گرفته و در پرتغال عملکرد موفقی نداشته است و چند دقیقهای هم که برای پرسپولیس در جام حذفی نمیتواند محکی درست برای او باشد هرچند یک موقعیت صد در صد گل را به راحتی از دست داد.
خط حمله پر از تردید
اینکه در روزهای سخت هم پرسپولیس به واسطه داشتن ساختارسازی خود توانسته گلیم خود را از آب بیرون بکشد قابل تحسین است اما کادر فنی قرمزها میدانند که ادامه راه با این شرایط بسیار سخت و دشوار هست و احتیاج به خون تازهای حداقل لازمه خط آتش این تیم به شمار میرود اما اینکه کدام بازیکن بتواند از فرصتهای بدست آمده استفاده کند و در چه شرایطی بتواند جای خود را باز کند باید به انتظار نشست تا بتوان این موضوع را در عمل دید.
انتهای پیام/
نظر شما