تهران –ایسکانیوز: مفهوم فناوری نانوی سبز را می توان تلاش برای دستیابی به نوآوریهای مبتنی بر فناوری نانو در حوزه علم و مهندسی مواد تعریف کرد تا ازا ین طریق بتواند محصولات و فرایندهایی تولید کند که از نظر انرژی کارا بوده و مهم تر آنکه از نظر اقتصادی و زیستمحیطی نیز پایدار هستند.
در دنیایی که ظرفیت اکوسیستم و منابع محدود بوده و مصرف منابع و انتشارآلودگیها در حال افزایش است، یک مدل رشد اقتصادی نمیتواند مدت زمان زیادی دوام داشته باشد. در چنین شرایطی، مفهوم اقتصاد سبز، این فرصت را فراهم میکند تا جامعه بتواند عرصههای اقتصادی و زیستمحیطی را مدیریت کند.
برای اینکه جامعه بتواند اقتصاد سبز را ایجاد کرده و به آن استمرار بخشد، مفهوم فناوری نانوی سبز، به دنبال این است تا از نوآوریهای مبتنی بر فناوری نانو در حوزه علم و مهندسی مواد بهرهبرداری کرده تا بتواند محصولات و فرایندهایی را تولید کند که از نظر انرژی کارا و از نظر اقتصادی و زیستمحیطی پایدار هستند. انتظار میرود که این کاربردها، طیف وسیعی از بخشهای اقتصادی، نظیر تولید و ذخیره انرژی، ساخت و ساز و صنایع زیرساختی مربوطه را تحت تأثیر قرار دهد.
این راهکارها، فرصتی را فراهم میکند تا با استفاده از انرژی تجدیدپذیر، فشار بر مصرف مواد خام کاهش یافته و با بهبود سیستمهای برقرسانی، کارایی، ایمنی و پایداری آنها ارتقا یابد. همچنین این راهکارها، این امکان را فراهم میکنند تا با اتکا بر محصولات مبتنی بر فناوری نانو، اکوسیستم و شرایط زندگی بهتری فراهم گردد.
با این وجود، مزایای استفاده از نانومواد در محصولات و فرایندهای سبز، ممکن است در برگیرنده چالشهایی نظیر ریسکهای ایمنی، سلامت و زیستمحیطی و مسائل اجتماعی مربوطه و نیز عدم اطمینانهای مربوط به بازار و یا مقبولیت از طرف مصرفکننده باشد.