لغو یا تعلیق؟موضوع مذاکره و چانه زنی میان ایران و گروه 1+5 بر سر تحریم ها در مقطع فعلی بر این مبناست.گویی مقامات آمریکایی مدتی است دریافته اند که یا نباید با ایرانیان وارد نبرد استدلال ها و مذاکره می شدند یا این که باید در نبرد استدلال ها،همراه عقب نشینی و به واقع در هر عقب رانده شدنی طرح و ابتکاری به قصد آرایش و گریم عقب نشینی خود ارائه دهند. آنها که روزی دم از مخالفت با فعالیت نیروگاه اتمی بوشهر و حتی تعطیلی دروس مربوط به فیزیک هسته ای در ایران می زدند، و به تصریح خودشان آرزوی از هم گسیختن پیچ و مهره های فن آوری و صنعت هسته ای ایران را در سر داشتند؛ حالا در برابر مقاومت منطقی ایرانیان ، سخن از ادامه شفاف سازی و اعتماد سازی از طرف ایران در برابر تعلیق تحریم های بانکی و نفتی می گویند.
در این خصوص ذکر نکاتی ضروری است:

توافق ژنو میان ایران و گروه های 1+5 دارای دو محورعمده و اساسی بوده است که عبارت از شفاف سازی از سوی ایران در برابر لغو تحریم ها علیه ایران بوده است. پس روشن است که از نظر ایرانیان آنچه باید در توافق نهایی و جامع هسته ای شکل بگیرد لغو تحریم هاست و نه تعلیق آنها.
اما در این میان اینکه آمریکایی ها به لحاظ ساز و کارهای داخلی و یا نیات پیدا و پنهانشان چگونه تحریم ها را لغو کنند؟ موضوعی دیگر و قابل بحث و بررسی است. در فرصت اوایل نوامبر تا اوایل ژانویه به مدت 2 ماه به علت برگزاری انتخابات کنگره کشور آمریکا فاقد کنگره است و در این مدت اختیارات رییس جمهوری آمریکا افزایش می یابد.منابع غربی اعلام داشته اند اوباما قصد دارد در این فرصت و بدون دخالت کنگره با اختیارات افزایش یافته خود تحریم های بانکی و مالی وضع شده توسط آمریکا را به حال تعلیق در آورد و آمریکایی ها قصد دارند به صورت مرحله ای در صورت دریافت پاسخ های مناسب از طرف ایران رفته رفته به سمت لغو تحریم ها حرکت کنند؛ اگر چنین باشد ،مرحله تعلیق تحریم ها علیه ایران را نمی توان مرحله دست یابی تمام و کمال به توافق نهایی نامید، چرا که تحریم ها در آن لغو و برداشته نشده است.

اما حتی در صورت تعلیق ،ساختار بر هم خورده و ترک برداشته تحریم باز هم بیش از پیش از هم گسیخته و غیر کار آمد خواهد بود و از آنجا که ایران قصد تولید سلاح اتمی نداشته و ندارد و با شفاف سازی هایی که صورت گرفته و خواهد گرفت و البته با حفظ دستاوردها و نیاز های عملی کشور در بحث غنی سازی، تحریم ها بیش از گذشته در مرحله و شیب رسیدن به لغو کامل قرار خواهند گرفت.

پیش رفت احتمالی چنین سناریویی البته برای ایرانیان بی فایده و خالی از منفعت هم نیست ، به واقع اگر مطابق توافق ژنو لغو تحریم ها در مرحله فعلی و قبل از سوم آذر رخ دهد، دستاورد بسیار بزرگی برای ایران حاصل آمده اما تعلیق تحریم ها نیز نه شکست است و نه مایه بر افراشتن بیرق سیاه بر در و دیوار هر سایت و روزنامه منتقد. به واقع مسأله این نیست که تحریم ها لغو می شوند یا تعلیق ، مسأله ساده است تحریم های ظالمانه علیه ملت ایران باید لغو شوند، اما مسیر و چگونگی این مهم حتی اگر از مسیر تعلیق تحریم ها نیز بگذرد بنا بر اصطلاح معروف رییس مجلس شورای اسلامی سلمه ای به عالم اسلام وارد نمی شود!

این که بگوییم تحریم ها لغو نشد و تعلیق شد،پس مذاکرات و تلاش های همه ایرانیان از مردم عادی تا دانشمندان هسته ای و دیپلمات ها بی نتیجه بوده است، نه به انصاف نزدیک است و نه راه به تحقق هرچه بیشتر منافع ملی می برد. طبیعی است که ایرانیان لغو تحریم ها را می خواهند از این رو همگی باید یکپارچه بر تضعیف تحریم و ساختار و در نهایت لغو آن به هر شکل ممکن متمرکز باشند ؛ همان طور که طرف مقابل بر محدود کردن دامنه غنی سازی در ایران و اخذ امتیازات بیشتر متمرکز است.

این که آمریکایی ها تحریم ها را تعلیق کرده سپس به ساز و کارهای داخلی خود برای لغو آنها بپردازند فی نفسه مذموم نیست ، اما خواست کامل و نهایی ایرانیان نیست، مسایل و مشکلات داخلی آنها در درجه اول به خودشان مربوط است ، آنچه در توافق ژنو پای آن را امضاء کرده اند لغو تحریم ها در برابر شفاف سازی است و اعمال حقوق قانونی کشور با لحاظ رفع برخی نگرانی های ادعایی آنها. پس روشن است تحریم از نظر طرف ایرانی باید لغو شود و هیچ گزینه دیگری جایگزین آن در توافق نهایی نیست و مسأله ای به نام تعلیق به جای لغو وجود خارجی ندارد؛اما اگر تعلیق بتواند به طرف مقابل برای دست یابی به گزینه لغو کمک حال و یاری رسان باشد، تعلیق می تواند یک گزینه یا انتخاب برای آنها در مقطعی از مذاکرات و همکاری ها تلقی شود.

موضوع نهایی مذاکره کنندگان ایرانی لغو تحریم هاست و طبیعی است که آنها به تعلیق به جای لغو رضایت نمی دهند و کسی چنین سخنی از آنها نشنیده و نخواهد شنید، اما این که آمریکایی ها بگویند برای لغو ابتدا باید در مقطعی از معبر تعلیق عبور کنیم ، حتی اگر بهانه گیری برای لغو نکردن تمام و کمال تحریم ها در شرایط کنونی باشد،باز عاملی برای شکست مذاکرات تلقی نمی شود.لغو تحریم ها و صیانت از حقوق ملت ایران راهیست پر فراز و نشیب و طولانی که ایرانیان نشان داده اند برای طی آن از ابزارهای لازم مانند استقامت و حوصله برخوردارند و این را خود آمریکایی ها گفته اند که« ایرانی ها همانطور با دقت و حوصله و معطوف به هدف مذاکره می کنند که فرش می بافند.»
کد خبر: 122074

وب گردی

وب گردی